Od autora: Opublikowano w gazecie „Psycholog Szkolny” nr 33, 2000. Niestety nie udało się wstawić zdjęć CZŁOWIEK W DESZCZU Graficzna technika psychodiagnostyczna Krzyczę z krzykiem I to jest trudne dla mnie od łez, Ale kiedy zapytasz, odpowiem: Co Mój satynowy rękaw zamoczył się od przypadkowego wiosennego deszczu. Oe Tisato Hegel napisał: „Najlepszą ulgą od bólu jest wykrzyczenie tego, całkowite wyrażenie tego. Urzeczywistnia się to tylko poprzez ekspresję, a to, co zostaje zrealizowane, znika”. Mniej powszechną, ale interesującą i pouczającą techniką jest „Człowiek w deszczu”. Koncentruje się na zdiagnozowaniu siły ego człowieka, jego zdolności do pokonywania niesprzyjających sytuacji i przeciwstawiania się im. Pozwala także zdiagnozować rezerwy osobiste i cechy mechanizmów obronnych. POSTANOWIENIA OGÓLNE Instrukcja w wersji klasycznej jest prosta: na czystej kartce papieru formatu A4, ustawionej pionowo, osoba jest proszona o narysowanie osoby, a następnie następnie na innym podobnym arkuszu osoba w deszczu. Porównanie dwóch rysunków pozwala określić, jak dana osoba reaguje na stresujące, niekorzystne sytuacje, co czuje w obliczu trudności. Podczas procesu testowania ważne jest obserwowanie postępu rysowania i zwracanie uwagi na wszystkie wypowiedzi osoby badanej . Aby uzyskać bardziej wiarygodne informacje, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowego wywiadu z osobą zdającą. Przy interpretacji rysunków zaleca się kierować się poniższymi postanowieniami, gdy rysunek jest gotowy, ważne jest, aby postrzegać go w całości. Trzeba „wejść” w rysunek i poczuć, w jakim nastroju znajduje się postać (radosny, radosny, przygnębiony itp.), czy czuje się bezradny, czy wręcz przeciwnie, czuje wewnętrzne zasoby do radzenia sobie z trudnościami, a może spokojnie i właściwie dostrzega trudności, uznając je za częste zjawisko w życiu. Dlatego ważne jest, aby śledzić globalne wrażenie rysunku. Jest to proces intuicyjny. Dopiero po tym można przystąpić do analizy wszystkich konkretnych szczegółów z logicznego punktu widzenia, opierając się na głównych postanowieniach przewodnika interpretacyjnego. Ważne jest, aby przyjrzeć się, jak zmieniła się ekspozycja. Na przykład, jeśli przedstawiono osobę odchodzącą, może to wynikać z obecności tendencji do unikania trudnych sytuacji życiowych, unikania kłopotów (zwłaszcza jeśli postać osoby jest przedstawiona tak, jakby była obserwowana z lotu ptaka). W przypadku przesunięcia postaci osoby w deszczu na górną część prześcieradła można założyć, że podmiot ma skłonność do unikania rzeczywistości, utraty wsparcia pod stopami, a także obecności obrony mechanizmy takie jak fantazja, nadmierny optymizm, który często nie jest uzasadniony. Pozycja postaci z profilu lub na plecach wskazuje na chęć wyrzeczenia się świata, do samoobrony. Obraz umieszczony na dole arkusza może wskazywać na obecność tendencji depresyjnych i poczucie niepewności. W przeciwnym razie przy tłumaczeniu należy polegać na metodzie „męskiej”. Na przykład obraz przesunięty w lewo może wiązać się z obecnością impulsywności w zachowaniu, orientacją w przeszłości, a w niektórych przypadkach zależnością od matki. Obraz przesunięty w prawo wskazuje na orientację wobec otoczenia i być może zależność od ojca. Transformacja sylwetki. U nastolatków obserwuje się czasami wzrost rozmiarów sylwetki, których kłopoty mobilizują, czynią ich silniejszymi i bardziej pewnymi siebie. Spadek sylwetki następuje, gdy podmiot potrzebuje ochrony i patronatu oraz stara się przenieść odpowiedzialność za własne życie na innych. Faceci, którzy rysują małe postacie, zwykle wstydzą się okazywać swoje uczucia i są powściągliwi i nieco zahamowani w kontaktach z ludźmi. Są podatni na depresję w wyniku stresu. Zdjęcie osoby płci przeciwnej może wskazywać na określony typreakcja w trudnej sytuacji, „włączenie” programów behawioralnych zapożyczonych od konkretnych osób z najbliższego otoczenia (matki, babcie). Zmiana wieku wskazuje na poczucie własnej wartości człowieka w sytuacji kłopotów życiowych. Jeśli na rysunku „Człowiek Deszcz”, przedstawiając postać, dowolne części ciała (nogi, ramiona, uszy, oczy), wskazuje to na specyfikę mechanizmów obronnych i cechy przejawów reakcji ego. Funkcją ubioru jest „formowanie ochrony elementy." Obfitość odzieży wskazuje na potrzebę dodatkowej ochrony. Brak odzieży wiąże się z ignorowaniem pewnych stereotypów behawioralnych i impulsywnych reakcji. Atrybuty deszczu Deszcz jest przeszkodą, niepożądanym wpływem, który zachęca człowieka do zamknięcia się i ukrycia. Charakter jego wizerunku wiąże się z tym, jak dana osoba postrzega trudną sytuację: rzadkie krople - jako tymczasowe, do pokonania; ciężkie, malowane krople lub linie - ciężkie, stałe Należy określić, skąd „dochodzi” deszcz (z prawej lub lewej strony osoby) i która część sylwetki jest dotknięta w większym stopniu. Interpretacji dokonuje się zgodnie z przypisanym znaczeniem prawej i lewej strony prześcieradła lub postaci ludzkiej. Chmury są symbolem oczekiwania na kłopoty. Ważne jest, aby zwracać uwagę na liczbę chmur, chmur, ich gęstość, wielkość, lokalizację. W stanie przygnębienia przedstawiane są ciężkie chmury burzowe, zajmujące całe niebo. Kałuże i brud symbolicznie odzwierciedlają konsekwencje niepokojącej sytuacji, doświadczeń, które pozostają po „deszczu”. Należy zwrócić uwagę na sposób przedstawienia kałuż (kształt, głębokość, plamy). Ważne jest, aby zwrócić uwagę na położenie kałuż w stosunku do sylwetki osoby (czy znajdują się przed, czy za sylwetką, otaczają osobę ze wszystkich stron, czy też ona sama stoi w kałuży. Dodatkowe szczegóły Wszystkie dodatkowe szczegóły (). domy, drzewa, ławki, samochody) lub przedmioty, które dana osoba trzyma w rękach (torebka, kwiaty, książki) są uważane za odzwierciedlenie potrzeby dodatkowego zewnętrznego wsparcia, wsparcia, w chęci ucieczki od rozwiązywania problemów poprzez zmianę i zastępujące działania. Pełniejsze dekodowanie szczegółów opiera się na symbolicznym znaczeniu przedstawionych obrazów. Na przykład błyskawica może symbolizować początek nowego cyklu rozwoju i dramatyczne zmiany w życiu człowieka. Tęcza, często pojawiająca się po burzy, zapowiada pojawienie się słońca, symbolizując marzenie o nierealistycznym pragnieniu doskonałości. Parasol jest symbolicznym obrazem ochrony psychicznej przed nieprzyjemnymi wpływami zewnętrznymi. Z punktu widzenia interpretacji obrazów parasol można uznać za odzwierciedlenie związku z matką i ojcem, którzy są symbolicznie przedstawieni w obrazie parasola: kopuła jest zasadą matczyną, a rączka jest zasadą ojcowską jeden. Parasol może, ale nie musi, chronić przed złą pogodą, ograniczać pole widzenia postaci lub może go nie być. Na przykład ogromny parasol grzybowy może wskazywać na silną zależność od matki, która rozwiązuje dla danej osoby wszystkie trudne sytuacje. Wielkość i umiejscowienie parasola w stosunku do sylwetki ludzkiej wskazuje na intensywność działania mechanizmów obronnych umysłu. Zniekształcenie i pominięcie szczegółów. Brak istotnych szczegółów może wskazywać na obszar konfliktu i być konsekwencją wyparcia. mechanizm ochronny psychiki. Na przykład brak parasola na rysunku może wskazywać na odmowę wsparcia ze strony rodziców w trudnej sytuacji. Kolor na rysunkach Rysunki można wykonać prostym ołówkiem. Jednak wiele osób, w tym ja, woli używać kolorowych ołówków. Należy pamiętać, że nie można dokonać dokładnej interpretacji schematu kolorów, jeśli badany nie ma pełnego zestawu kredek. Kolory mogą symbolizować określone uczucia, nastroje i postawy danej osoby. Mogą także odzwierciedlać szereg różnych reakcji lub obszarów konfliktu. Dobrze przystosowane i nienaruszone emocjonalnie dziecko zwykle używa od dwóch do pięciu kolorów. Siedem do ośmiu kolorów wskazuje na dużą labilność..