Od autora: (Wydrukowano w czasopiśmie TF MGEI: Aktualne problemy psychologii praktycznej / Streszczenia regionalnej konferencji naukowo-praktycznej. - Tver: TF MGEI, 2012) MÓWIĆ TO SZTUKA! O, nasz bogaty i jednocześnie biedny język ojczysty. Wszyscy jesteśmy twoją własnością, ale jednocześnie absolutnie nie wiemy, jak rozmawiać. Niestety, możesz zapytać, dlaczego tak jest. Elementarna obserwacja może wiele wyjaśnić. Oto dwa różne przykłady w wierszu. Pierwszy: Och, ile cudownych odkryć przygotowuje dla nas duch oświecenia, I doświadczenie, syn trudnych błędów, I geniusz, przyjaciel paradoksów, I przypadek, Bóg wynalazca.. Tak, to jest Puszkin. I nie trzeba być fanem jego twórczości, zdając sobie sprawę z głębi tych linii. Po drugie: Dzisiaj wstałem leniwie z łóżka. Nie pójdę dziś do technika Mam dość nauki. To jest pobrane z Internetu. Wiersze zostały napisane przez człowieka, więc i one mają swoje miejsce. Odmówię dalszych komentarzy. Co dzieje się w relacjach międzyludzkich? Ten sam problem. Nasza komunikacja pozostawia wiele do życzenia. Podam przykład z osobistej praktyki. Między mężem a żoną doszło do kłótni rodzinnej. Prośba klientów wyglądała następująco: „Pomóż mi to rozgryźć – nie rozumiemy się”. Zaczęli dowiadywać się, jaki był powód. Okazało się, że para zdecydowała się na zakup nowej lodówki. Po odwiedzeniu kilku sklepów zdecydowaliśmy się na konkretny model. Nie przywieźli od razu, ale kilka dni później mąż poszedł ze znajomymi po lodówkę. Jednak przyniósł niewłaściwy. Żonie się to nie podobało, mąż wyjaśnił, że ten model jest dużo lepszy od wybranego wcześniej. I chociaż jego cena jest droższa, jest bardziej niezawodny, praktyczny i przestronny. I rzeczywiście była to prawda. Żona tłumaczyła, że ​​ta lodówka jest ogromna i niewygodna, zajmuje dużą powierzchnię w kuchni i kolorem nie pasuje do ich wnętrza. I to również było prawdą. Podczas samej konsultacji przedstawili sobie wszystko powyżej. W osobistej komunikacji powiedzieli sobie wszystko, ale nie ujawnili prawdziwego powodu swoich uczuć, myśli i pragnień. Ale obaj chcieli poprawić swoje życie, warunki życia. Umiejętność prawidłowego wyrażania swoich myśli i pojawiająca się złożoność nie są niczym nowym. W związku z tym postrzeganie zniekształconych informacji przez inną osobę prowadzi do błędnego zrozumienia i fałszywych wniosków 1830. Tyutchev F.I. w swoim wierszu „Silentium!” pisze:... Jak może wyrazić się serce? Jak inny może Cię zrozumieć? Czy zrozumie, jak żyjesz? Wyrażana myśl jest kłamstwem... 2012. Postęp naukowy i technologiczny rozwija się w szybkim tempie. Środki komunikacji wzrosły wielokrotnie. Ale sama jakość komunikacji pozostawia wiele do życzenia. Co można zmienić w tym zakresie. System edukacji odgrywa oczywiście dużą rolę w kształtowaniu i utrwalaniu niektórych umiejętności. Ale jeśli zajdzie taka potrzeba, można tu coś zmienić, ulepszyć i postępować odpowiedzialnie. Weźmy okres carski. Instytuty dla szlachetnych panien Już wtedy istniały pewne niedociągnięcia, ale jednak. Oprócz nauczania umiejętności czytania i pisania, dużą wagę przywiązywano do prawidłowych sposobów zachowania i komunikowania się. Etykieta nie była pustym słowem. Co nas dzisiaj powstrzymuje od wykorzystania osiągnięć naszych przodków i przeniesienia dobrych uczynków do współczesnej rzeczywistości? Chcesz się zmienić. Zmiana na lepsze. W końcu to, jaki jesteś, zależy od otoczenia, które cię otacza. Pamiętaj, co mówią: „Powiedz mi, kim jest twój przyjaciel, a powiem ci, kim jesteś”. Po sobie przejdź do rozwoju swojej rodziny. Przecież my, rodzice, tworzymy w naszych dzieciach kopię siebie i przekazujemy wartości życiowe w drodze dziedziczenia, a następnie z osoby na osobę, z rodziny na rodzinę, wychodzimy do społeczeństwa jako towarzysz Saachow film „Więzień Kaukazu” powiedział o małżeństwie: „Nigdy nie jest za wcześnie, aby o tym myśleć i nigdy nie jest za późno”. Sformułujmy to w odniesieniu do uczenia się i otrzymajmy następujące zdanie: „Nigdy nie jest za wcześnie, aby ktokolwiek mógł się rozwijać i nigdy nie jest za późno”. Jeśli jest chęć, zdobywa się doświadczenie. Siergiej Koshelev 26 października 2012 r