Lęk to nieprzyjemne, trudne do zniesienia uczucie, któremu towarzyszy niepewne oczekiwanie czegoś złego i niewytłumaczalny strach. Co więcej, strach nie jest kojarzony z konkretnym przedmiotem, ale jest skierowany w przyszłość. Osoba odczuwa „lęk przed przewidywaniem” i z góry przewiduje niekorzystny wynik zdarzenia lub sytuacji. Martwienie się i martwienie się jest normalne, ponieważ ciągle stajemy przed czymś nowym dla siebie. Przepowiadając jakieś złe doświadczenia, otrzymujemy kierunek rozwoju naszej osobowości. Aby przestać się martwić, wykonujemy różne działania (np. jeśli niepokój wynika ze zbliżającego się egzaminu, osoba studiuje materiał, szuka informacji itp.). Na tej podstawie możemy uznać lęk za korzyść, a nie za niepotrzebne dla nas nieprzyjemne doświadczenie. Ale jest też druga strona medalu, gdy lęk staje się patologiczny. Głównymi objawami lęku patologicznego są: wyraźne, stałe lub często występujące uczucie lęku; wpływ lęku na zachowanie i aktywność człowieka Zaburzony zostaje związek pomiędzy konkretnymi okolicznościami a natężeniem lęku. Wydaje się, że uczucie niepokoju zaczyna żyć własnym życiem, zamieniając się w stałe tło emocjonalne z ostrymi wybuchami aktywności w każdej niepewnej i niekorzystnej sytuacji. Wszystkim tym negatywnym przejawom psycho-emocjonalnym towarzyszą różne nieprzyjemne zmiany na poziomie fizjologicznym. Co zrobić, jeśli lęk zakłóca życie? Najtrudniej jest zrozumieć i uświadomić sobie, że lęk nie jest związany z okolicznościami zewnętrznymi, ale jest jego skutkiem myśli samej osoby, które przy pomocy dobrze rozwiniętej fantazji katastrofizują wynik nadchodzących wydarzeń. Oznacza to, że źródłem niepokoju jest sam człowiek, a nie otaczający go świat. Aby pozbyć się nadmiernego lęku, musisz zmienić sposób myślenia i charakter swoich działań, zastępując je innymi, bardziej konstruktywnymi i użytecznymi sposobami zachowania i emocjonalnej reakcji na różne sytuacje życiowe. Czy lęk pomaga Ci w życiu, czy ogranicza Ty??