Dlaczego zdarza się, że czegoś sobie zabraniamy? W miarę jak dziecko rośnie, rozwijają się w nim pragnienia, emocje i impulsy do działania. Rodzice regularnie besztają i karzą dziecko za działania, które im przeszkadzają: dziecko uczy się „kontrolować siebie”, aby nie otrzymać kary: pragnienie nie znika, ale ruch jest powściągliwy. W ten sposób napięcie mięśni i z biegiem czasu blokada mięśni. Dziecko wyrasta na dorosłego z ogromną liczbą blokad i napięć cielesnych, których nie jest świadomy. Blokady cielesne odgrywają ważną rolę to sposób, w jaki dziecko przystosowuje się do świata i społeczeństwa. Człowiek staje się „osobą cywilizowaną”, uczy się „kontrolować siebie” - powstrzymywać swoje pragnienia i emocje. Dorastając, wszyscy doskonale opanowujemy sztukę „kontrolowania siebie” - powstrzymywania naszych pragnień, emocji, impulsów. Ale czy tak jest zawsze konieczne jest ich skuteczne powstrzymywanie? Czy takie zachowanie prowadzi nas do szczęścia? Umiejętność „kontrolowania siebie” przydaje się w życiu. Ale w czym problem, gdy dziecko uczy się panować nad sobą? bardzo młodym wieku, do około 6 roku życia. W związku z tym wszystko, czego dziecko nauczyło się dzięki rodzicom, trafia do obszaru nieświadomości, a nieświadomość to nasze ciało. W rezultacie stajemy się dorosłymi z dużym napięciem w naszych ciałach, nie zdając sobie sprawy – z czego wynika moje napięcie? A czego sobie zabraniam Metoda psychoterapii zorientowanej na ciało świetnie radzi sobie z tym problemem. Poprzez ciało uświadamiamy sobie swoje najgłębsze zakazy, zablokowane uczucia, pragnienia i impulsy. A poprzez ciało zmienia się swoje zachowanie, odblokowuje pragnienia, emocje i blokady cielesne. W rezultacie wzrasta poziom energii życiowej i jakość Twojego życia. Psychoterapia zorientowana na ciało jest najskuteczniejsza w formie offline, w grupie. A w artykule sugeruję ćwiczenie z kartami metaforycznymi. Metaforyczne karty skojarzeniowe – praca nad skojarzeniami i metaforami. To jeden z języków naszej nieświadomości – a odpowiadając na pytania, możesz zrozumieć, co jest zakorzenione w Twojej nieświadomości (przez rodziców poniżej 6. roku życia). Czego sobie zabraniasz? Zadaj sobie pytanie: „Czego sobie zabraniam?” i wybierz cyfrę 1,2, 3, 4. Otwórz odpowiednią kartę i odpowiedz głośno lub pisemnie na pytania: • Pierwsze wrażenie z karty? Jaka była pierwsza emocja, myśl, odczucie w ciele? • Opisz, co widzisz na mapie? Co ona pokazuje? • Jakie uczucia wywołuje w Tobie mapa, kiedy na nią patrzysz? • Jakie skojarzenia budzi karta? Co ona Ci przypomina? Czy znasz to uczucie? • Czy jesteś na tej mapie? Jak czuje się ta postać na karcie? • Jak ta karta odpowiada na pytanie: „Czego sobie zabraniam?” Podziel się swoimi spostrzeżeniami w komentarzach! Karta 1 Karta 2 Karta 3 Karta 4 Zapraszam na konsultacje stacjonarne i on-line oraz na psychologiczne grupy ciała (lista w moim profilu, chętnie pomogę, zapisz się).!