Czy muszę przestać się martwić? Nie warto, bo uczucie lęku jest niezbędne do normalnego, bezpiecznego życia, tj. Dzięki lękowi przetrwaliśmy i żyjemy. Ale co, jeśli lęk stanie się zbyt duży? Porozmawiajmy najpierw o tym, co zwykle robimy, gdy jesteśmy zaniepokojeni, a co na pewno nie pomoże: - alkohol/jedzenie/gry wideo i inne uzależnienia - to tymczasowa ucieczka w inną rzeczywistość - zbieranie informacji, które wzmacniają niepokój - pamiętaj jak przeglądałeś wiadomości, gdy pandemia dopiero się zaczęła; - sytuacja odwrotna to spowolnienie wszelkich myśli w sobie, odłożenie ich do odległego pudełka, gdzie stan lękowy może przerodzić się w stan depresyjny lub chorobę psychosomatyczną; złagodzić swój stan? Na początek wróć do tu i teraz. W końcu niepokój zawsze wiąże się z oczekiwaniem czegoś w przyszłości. Możesz policzyć czerwone obiekty w pokoju, potem niebieskie lub po prostu nazwać wszystkie obiekty, które teraz widzisz. Możesz doprowadzić swój niepokój do punktu absurdu, wyobrazić sobie najgorsze, co może się wydarzyć i uczynić go jeszcze silniejszym uśmiech na twarzy jest ostatecznie gwarantowany. Lub od razu połącz humor - och, mój niepokój, mój niepokój, wejdź - uspokój się, teraz się martwię, oooh..... Możesz zamienić swój niepokój w jakiś przedmiot, a nawet nawet. osoba - wyobraź sobie, co to jest, jak i co mówi. Po szczegółowej prezentacji poproś ją, aby przestała się zastraszać, powtarzaj tę czynność, aż niepokój ustanie. Jeśli w czasie lęku potrząsasz nogą lub zauważysz pewne ruchy ciała, spróbuj spotęgować te objawy, zacznij aktywniej machać nogą lub inną częścią ciała. Czasami martwimy się celowo, bo wierzymy, że nasz strach i nadmierny niepokój mogą odeprzeć uniknąć kłopotów - tutaj też pomoże humor, musisz śmiać się z siebie i swoich uprzedzeń. I pamiętaj, że prośba „przestań się niepokoić” nie jest możliwa do zrealizowania w poradnictwie psychologicznym. Można je w każdej chwili zredukować stosując techniki samoregulacji. Wykorzystana literatura: Poradnictwo psychologiczne. Nikołaj Linde