Od autora: psychoterapeuta, seksuolog, ekspert programów telewizyjnych, członek profesjonalnej ligi psychoterapeutycznej, mistrz NLP, psycholog edukacyjny, specjalista neuroprogramowania egzystencjalnego, specjalista dobrostanu osobistego i relacji rodzinnych, trener, coach Jest to dość nietypowy problem i często my, zwykli ludzie, nic o tym nie wiemy, ale tak się dzieje, a to oznacza, że ​​warto o tym problemie porozmawiać. Mam już wiele artykułów na ten temat, ale ten będzie nieco inny i wiąże się to ze strachem przed bólem. Często ginekolodzy mówią o problemie przedłużającego się defloracji i pochwicy, sugerując sztuczną deflorację. Ale to w zasadzie nie pozwala nam rozwiązać problemu rozpoczęcia aktywności seksualnej. W mojej praktyce jako seksuologa, psychologa i psychoterapeuty takie sytuacje nie zdarzają się tak często i są całkiem do rozwiązania, jeśli trochę popracujesz. Ale zdziwiło mnie to, że w ciągu tygodnia miałem dwóch klientów z podobnym problemem (jeden z Moskwy, drugi z Woroneża). W pierwszym przypadku „pozbawienie dziewictwa” trwa dwa i pół roku. W drugim – 6 miesięcy. Musimy przyznać uznanie mężom, to naprawdę kochający mężczyźni, którzy boją się skrzywdzić swoją młodą żonę i iść z nimi do końca. Zdarzają się przypadki, gdy takie małżeństwa trwają wiele lat, a ludzie bez seksu rodzą dzieci, uciekając się do zapłodnienia in vitro, a małżeństwo dziewicze trwa. Ale to już zupełnie skrajny przypadek i nie będziemy się nad tym rozwodzić. Dlatego jako seksuolog chcę zauważyć, co ma wpływ na to, co dzieje się z tymi dziewczynami, ponieważ w tych dwóch przypadkach problemem wcale nie była pochwica. ( Pochwica (od łac. pochwa - pochwa), zwiększona wrażliwość zewnętrznych narządów płciowych kobiety, w wyniku czego podczas próby odbycia stosunku płciowego mięśnie dna miednicy i pochwy kurczą się konwulsyjnie.) oraz strach przed seksem . No i poza tym jest wiele problemów osobistych. A potem trzeba pracować z całą tą plątaniną. Chcę powiedzieć, że taka praca nie zajmuje 1 godziny, a wszystko zależy od głębokości problemu i chęci jego rozwiązania. W pierwszym przypadku są to zwykłe, klasyczne problemy, które rozwiązuje się po konsultacji z psychologiem i psychoterapeutą . Były to: zamknięcie, ciasnota, nie było radości i szczęścia. Dalej nie było wizji świata, niezadowolenia z siebie. Potem przyszła: „Nie dojrzałam” (nieświadoma blokada mówiąca, że ​​małe dziewczynki nie powinny tego robić). Listę można ciągnąć dalej: „Jestem wymagająca, nie mam czułości, czuję ciężar w całym ciele i brak energii.” Nie ma ochoty ani zainteresowania seksem: „kiedy próbuje we mnie wejść, strasznie mnie to boli, chociaż ogólnie jestem w stanie znieść ten ból”. Należy zauważyć, że małżonkowie są w tym samym wieku, para ma około dwudziestu lat i są dla siebie pierwsi. Sugeruje to, że adrenaliny jest nadmiar, a sytuacja powtarzała się za każdym razem. Klientka mówiła też: „Nie chcę jechać dalej, moje podekscytowanie, które było na początku, opada”. Tutaj jako psycholog i seksuolog mogę dodać, co następuje: można utknąć w fazie erotycznej, kiedy dziewczyna jest jeszcze niedojrzała i nieprzygotowana do kontaktów seksualnych, i przejść do fazy seksualnej, gdyż całowanie i przytulanie może dla niej już seks. Kolejna kwestia to dla takich klientów nadmierna kontrola: boją się utraty jej podczas orgazmu i w rezultacie problemów w tym zakresie. Pożądany stan, do którego doprowadzę klientkę : „stać się dorosłą, otwartą, silną, pewną siebie i zrelaksowaną, a także pokochać siebie i swoje ciało, być we wszystkim harmonijną, a wreszcie stać się i być kobietą w pełnym tego słowa znaczeniu”. jest łatwiej, chociaż praca nadal trwa, to po prostu dość pozytywna dziewczyna, ma dobrą samoocenę, ale jest też strach przed kontrolą straty i znowu strach przed bólem. Musimy oddać hołd ginekologowi, który poznał ją w drodze, a kiedy klientka zaczęła mówić o sztucznej defloracji, od razu powiedział jej, że jest mało prawdopodobne, aby problem się rozwiązał.