Percepcja transpersonalna. I pułapki korzystania z tego narzędzia Każdy z nas „w jakiś sposób postrzega świat zewnętrzny”, czyli subiektywnie. W tym postrzeganiu bardzo ważną rolę odgrywają serie skojarzeniowe. Szeregi skojarzeniowe mają charakter logiczny z jasno rozpoznaną przyczyną (źródłem), wektorem (kierunkiem), konsekwencją (skutkiem), mogą mieć także charakter metaforyczny, czyli bez jasnej świadomości i zrozumienia. przyczyn (źródło), ani wektora (kierunek), ani konsekwencji (skutek). To metaforyczna seria skojarzeń może wprowadzić wielkie zamieszanie w rozumieniu tego, co dzieje się z postrzegającym. A postrzegający rozpoczyna swoją własną grę, jakby na jego głowę nałożono hełm wirtualnej rzeczywistości, postrzeganie transpersonalne jako osobiste doświadczenie lub jako stan operatora, czy to psychologa, osteopaty, uzdrowiciela, lamy, świętego ojca, jogina. , Boże, będzie skuteczny tylko w przypadku obserwacji z trzeciej pozycji. Zanurzając swoją percepcję głęboko w sobie, jednocześnie obserwując to, co dzieje się wokół niego, operator zanurza się w trans. Jest to pewien stan uczuciowy. Im bardziej „subtelny dźwięk” tego stanu, tym głębsze jest zanurzenie operatora we własnych warstwach stanów zmysłowych. Jeśli w tych warstwach zmysłowych występują pewne stany emocjonalne, emocje te przyciągają odpowiedni obraz zdarzenia lub incydentu w momencie, gdy operator pozwala swojej uwadze opuścić trzeciego obserwatora i zaangażować się w obraz oferowany z magazynu pamięci, wówczas operator nie jest już w transie, ale w autohipnozie i programuje swoją psychikę na pozostawanie w tym stanie emocjonalnym z pełnym, głębokim, zmysłowym doświadczeniem tej emocji. Z magazynu doświadczenia zostanie wypakowana odpowiednia seria obrazów przedstawiających życie w tych stanach. Jednocześnie doświadcza nie tylko swojej linii życia, ale także informacji o wydarzeniach, przez które przeszli jego przodkowie. Wspólną rzeczą będzie życie sensoryczno-emocjonalne, a seria skojarzeniowa jest dla postrzegania poprzez pewną usterkę „kwestią technologii”. hipnoza. Zanurzeni w transie natrafiają na pewien rodzaj informacji, „przyklejają” do nich emocję, wydobywają z pamięci kolejne informacje, potem znów emocje, nową głębię ludzkich uczuć, znowu emocje i obrazy. Z zewnątrz wygląda jak zrobienie waty cukrowej na patyku. To był tylko patyk... Co się nagle stało, że na patyczku była słodka, lepka pajęczyna.... Najpierw jest słodko smakowana, potem lepki brud, który jest jak lepkie lizanie, potem uzależnia, jak bagno bagno Z całkowitym brakiem zrozumienia toczącego się procesu, wydaje się, że zombie chodzi i drży, przekazując lepkość innym wokół siebie, aby jakoś sobie ulżyć. Odnalezienie swoich ratowników, którzy później stają się ofiarami. Drugą skrajnością, przy użyciu narzędzia stanów transpersonalnych, jest stan „odlotu”. Dzieje się tak, gdy człowiek ucieka od otaczającej go prawdziwej rzeczywistości. Kiedy ktoś biegnie, aby medytować, modlić się, uprawiać holotrop, skakać nad ogniem lub robić coś, aby wprowadzić się w trans i nie widzieć prawdziwej, otaczającej rzeczywistości. Tutaj nie potępiam tych działań jako części sposobu pracy z nieświadomością, ale podkreślam. Proszę zwrócić uwagę, że po tych działaniach coś naprawdę powinno się wydarzyć. Jeśli w fizycznej przestrzeni świata materialnego nie ma żadnego rezultatu, to jest to dokładnie taki przypadek, jaki opisałem. I możesz „odlecieć” od rzeczywistej rzeczywistości otaczającego cię świata bez końca i na zawsze. Istnieje wiele sposobów pracy z nieświadomością, niektóre na pewnym etapie można osiągnąć prawdziwe rezultaty, na pewnych etapach będziesz musiał zobaczyć, co. znajduje się w „ślepym punkcie” percepcji i zyskał determinację.