W jednym z rozdziałów Zbrodni i kary F.M. Dostojewskiego Raskolnikow w myślach wypowiada zdanie: „Czy jestem drżącym stworzeniem, czy mam prawo…” Dlatego dzisiaj chcę Cię poprosić, abyś głębiej zastanowił się mentalnie, czy masz prawo robić wszystko nie idealnie, a jeśli masz, to dlaczego nie jesteś zadowolony z tego, co już masz? Dla wielu z nas jest to niezwykle ważne rób i bądź doskonały, bez błędów, na trzy czy cztery nie zgodzę się, Dopóki nie będzie dobrze, nie będę mógł się uspokoić! i czy rozumiesz, w co zmienia się jego życie? Dobrze śpiewa i marzy o występach na scenie, ALE.... nie czuje się na siłach chodzić na przesłuchania, prosić o rolę, bo... nie jest wystarczająco dobry. A jego działania krążą wokół szukania w sobie coraz więcej wad, zamiast po prostu próbować i czuć się normalnym takim, jakim jest, a nie oceniać siebie, a ponadto ma pewność, że tak samo oceniają go inni i wtedy oczywiście nie mam prawa, to tak, jakby nie pięć Matek, zamiast cieszyć się macierzyństwem, czując, że nie są wystarczająco dobrą mamą, z niepokojem czytają mnóstwo różnej literatury, gdzie inne matki uczą je, jak to zrobić! żyć dobrze dla swojego dziecka, ALE... gdyby udało im się zmniejszyć poziom lęku z poczucia niedosytu, to mogliby poczuć swoje dziecko, zrozumieć, czego teraz potrzebuje i być z tego zadowolonym, bo już mu wystarczy nie złożę raportu, zostanę na noc, aż zaufano mu sto razy, choć szefom pewnie potrzebne są tylko informacje w nim zawarte, z mamą będę godzinami rozmawiać przez telefon, bo jej się nudzi, a ja jestem dobrą córką i nie mogę o sobie myśleć, bo mama się nudzi, to po prostu nie mam prawa. Podobnych przykładów jest wiele, wiele więcej (czy możesz napisać swój w komentarzach, gdzie musisz być idealny?). A wyjście jest w zasadzie proste: JESTEŚ JUŻ DOŚĆ DOBRY! To znaczy, czuję się dobrze tu, gdzie teraz jestem Jestem OK, tak jak jest! Jestem i jest cudownie! Jestem kim jestem! Pozwalam sobie być! Mam prawo być tak dobry, jak jestem teraz, jestem już wystarczająco dobry, aby grać, kochać, być szczęśliwym, prosić o awans, chodzić na przesłuchania itp..