W przypadku odczuwania dyskomfortu cielesnego rzadko zdarza się, aby ktokolwiek natychmiast zwracał się do lekarza. Wezmę tabletkę i poczekam, może samo przejdzie. Ból słabnie, można się do niego przyzwyczaić i może trwać nawet latami. Ale jeśli nagle nastąpi zaostrzenie, wszyscy zaczynamy szukać dobrego lekarza, dobrego dentysty lub chirurga. Choroby psychiczne leczy się jeszcze gorzej. Ale jeśli zdecydujesz się szukać pomocy, to szukają dobrego psychologa. W tym miejscu ważne jest poruszanie się po kryteriach wyboru, jest ich wiele. Powiem tylko to, co moim zdaniem jest najważniejsze. Myślę, że zgadywanie wyboru zaocznie jest mało realistyczne. Tylko bezpośrednie spotkanie może wyjaśnić, czy skontaktowałeś się z właściwą osobą. Dobry psycholog nie stara się uczyć Cię o życiu. Oczywiście często właśnie na to liczą klienci. Najczęstszym pytaniem moich klientów na początku jest: „Co mam zrobić?” Klienci zwykle polegają na psychologu jako na autorytatywnej, „wszystkowiedzącej” osobie. Ale dobry psycholog zawsze ma świadomość, że nie jest wszechmocnym Goodwinem. Oraz specjalista, którego umiejętności i zdolności pozwalają mu samodzielnie rozwijać siłę i witalność klienta. Dobry psycholog pomoże jednemu klientowi w znalezieniu właściwego wyboru, zorganizuje wytchnienie od niekończącego się biegania dla drugiego, towarzyszy trzeciemu w przeżywaniu żałoby itp. Jednak dobry psycholog w żadnym wypadku nie weźmie odpowiedzialności za przeżycie cudzego życia. Częściej wspiera, akceptuje klienta ze wszystkimi jego zaletami i wadami oraz daje klientowi możliwość zrozumienia jego sposobu życia. Zadaniem dobrego psychologa jest wyjaśnienie wspólnie z klientem, jak organizuje swoje życie. Realizując tę ​​metodę, klient otrzymuje swobodę wyboru - jak chce żyć. I jest to odpowiedzialność samej osoby, a nie dobrego psychologa.