Od autorki: ten artykuł można przeczytać w aktualnym magazynie dla kobiet „OsobaYa”. Celowość opiera się na sztuce zaniedbywania nieistotnych i drugorzędnych aforyzmów. Wiesz, kiedy zaproponowano mi napisanie artykułu na ten temat, zadałem sobie pytanie: po co się powtarzać, skoro pisałem już coś podobnego, tylko o snach, porównywaniu afirmacji i zasadzie wyznaczania celów. Ale potem przypomniałam sobie siebie, kiedy nie wiedziałam, jak wyznaczać cele, planować dzień i kroki. Wyglądałem wtedy jak „koń psiankowaty” i byłem zmęczony zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Oczywiste jest, że natychmiast zaczęła się ulubiona kobieca rozrywka - kopanie i jedzenie, co oczywiście jeszcze bardziej pogorszyło moje zmęczenie. Występowało chroniczne poczucie „nie mogę niczego opanować” i „nie mogę nic zrobić”. Dlatego postanowiłam podzielić się swoim doświadczeniem wyrwania się z „błędnego koła”. Pierwszą rzeczą, którą musisz sobie uświadomić, jest: jaki jest twój cel? Albo ktoś Ci to narzucił. Aby to zrobić, możesz wykonać proste ćwiczenie: zapisz swoje pragnienia (dowolne!) na 10 minut, powinno być ich 100. Możesz mieć nawet bardzo głupie. Gdy upłynie czas, przeanalizuj swoje pragnienia i podziel je na 4 grupy: „Mogę”, „Chcę”, „Muszę”, „Zrobię”. Kategoria „może” to coś, co Cię interesuje, ale jeśli tak się nie stanie, nie będziesz zbytnio zmartwiony. Kategoria „Chcę” to Twoje marzenia, które pewnego dnia mogą stać się celem. Kategoria „powinnam” wcale nie jest Twoimi celami, została Ci narzucona. Kategoria „Zrobię” jest tym, czego naprawdę potrzebujesz. Wybierz trójkę najlepszych z tej kategorii, tj. będą to cele, które musisz osiągnąć w najbliższej przyszłości. Następny krok: znalezienie zasobów. Pomyśl o tym, co już wiesz/możesz/musisz, aby Twój cel się spełnił. Następnie napisz listę tego, czego potrzebujesz, aby osiągnąć swój cel. Pomyśl o tym, kto lub co może pomóc Ci osiągnąć Twój cel. Opcji powinno być kilka, bo nie jest faktem, że wszystkie opcje będą działać. Swoją drogą, jednym z powodów utrudniających osiągnięcie celu jest przekonanie, że istnieje tylko jedna możliwość osiągnięcia celu i jest ona idealna. Taka postawa prowadzi do rozczarowania i chęci „poddania się”. Ostatni krok: odpowiednie zaplanowanie każdego dnia. Dzięki temu pozbędziesz się poczucia „nigdzie nie dojdę”. Na początek kup sobie pamiętnik. Rzeczy, które należy wykonać w ciągu dnia, podziel na trzy kategorie: Obowiązkowe – te, które należy wykonać o określonej porze, np. umówienie się na wizytę u lekarza lub spotkanie z klientem. Zaznacz ten czas. Niezbędne to te, które należy wykonać tego dnia, na przykład napisać raport na jutrzejsze spotkanie poświęcone planowaniu lub artykuł do magazynu. Zapisz te zadania na górze strony i skreśl je po ich wykonaniu. Pożądane rzeczy to rzeczy, które trzeba wykonać, ale można je oddelegować komuś innemu lub nawet przełożyć na inny dzień. Na przykład wykonaj ogólne sprzątanie domu. Można je przekazać dzieciom, jeśli takie są, lub przenieść „z wtorku na sobotę”. Zapisz te rzeczy na dole strony. Kiedy nauczysz się „widzieć mapę dnia”, będziesz w stanie nadążać za wszystkim. A najważniejszym działaniem w dążeniu do celu jest samo działanie! Zaproponowałem Ci schemat, który pomógł mi nauczyć się widzieć MOJE cele i osiągać je bez rozpraszania się nieistotnymi i drugorzędnymi problemami. To zależy od Ciebie. Powodzenia!