„W psychoterapii istnieje wiele dróg i metod. Każde z nich jest dobre, jeśli prowadzi do celu – do wyleczenia.” S. Freud Jedną z dróg i metod prowadzących do wyleczenia jest psychoanaliza grupowa, której celem jest leczenie dolegliwości psychosomatycznych i zaburzeń umiejętności kontaktu siebie, tzw. zaburzeń narcystycznych oraz z otaczającymi ludźmi. Psychoanaliza grupowa rozwinęła się w ubiegłym wieku, opiera się na psychoanalizie Freuda i sprzyja ujawnieniu nieświadomości, odkryciu i rozpoznaniu specyficznych form komunikowania się jednostki z obydwoma. jego rzeczywistość wewnętrzną i zewnętrzną. Psychoanaliza grupowa wiąże się z poczuciem samotności i niepewności egzystencjalnej oraz oferuje wyjście z indywidualnej sytuacji poprzez kontekst społeczny. Życie jest przede wszystkim zjawiskiem społecznym. W sferze relacji międzyludzkich, podczas zabawy, aktywności, w chwilach intymnych człowiek odczuwa potrzebę emocjonalnego ciepła, intymności i kontaktu z drugim człowiekiem. Jednocześnie człowiek często czuje się samotny, gdy jest wśród ludzi. Tak zwany efekt „samotnego tłumu” ludzi, którzy czują się odizolowani i samotni w obecności innych. Agresywne środowisko zewnętrzne, sprzeczności społeczne, nieoczekiwane sytuacje życiowe i pojawiające się przeszkody mogą powodować u nas poczucie nieufności, bezsilności, zamętu, beznadziejności, apatii. , frustracja Tym samym doświadczenie zdobyte w specjalnie zorganizowanych grupach przeciwdziała wyobcowaniu, pomagając w rozwiązywaniu problemów pojawiających się w kontaktach międzyludzkich. Grupa okazuje się mikrokosmosem, społeczeństwem w miniaturze, odzwierciedlającym świat zewnętrzny i pomagającym zrozumieć rzeczywistość zewnętrzną i wewnętrzną, spojrzeć na rzeczywistość z różnych stron. Grupa i jednostka mają sens tylko wtedy, gdy się uzupełniają i rozwijają. Analiza grupowa traktuje grupę jako całość, stawiając w centrum uwagi jednostkę, analizującą jej doświadczenia ze sobą i w relacjach z innymi. Tutaj subiektywna percepcja ma szansę oprzeć się na realnym doświadczeniu budowania relacji w warunkach chronionych. Zadaniem psychoterapii grupowej jest pomoc każdemu z członków grupy w otwarciu się i nawiązaniu satysfakcjonujących relacji z innymi członkami grupy, grupą jako całością i otoczeniem. lider Grupa sprzyja kształtowaniu nowego spojrzenia na to, co dzieje się wokół i w Tobie, rozwija się myślenie psychoanalityczne, które pomaga zrozumieć nieświadome pragnienia i motywy działań, działań, budować szczere i pełne zaufania relacje, samodzielnie pokonując lęki, lęk, depresja, zwątpienie, niepewność przyszłości i inne problemy Następuje swobodna dyskusja członków grupy, w wyniku której powstają swobodne skojarzenia, co pozwala zobaczyć i przeanalizować, jak każdy z członków grupy buduje swoje relacje. - zarówno z grupą jako całością, jak i z jej indywidualnymi członkami. Każdy uczestnik przychodzi do grupy ze swoim własnym, niepowtarzalnym doświadczeniem życiowym, z własną historią życiową i palącymi problemami życiowymi. W grupie panuje pełna swoboda wyrażania myśli, opinii, ocen, irytacji, złości, lęków, wrogości, a także radości. ; okazywać różnego rodzaju uczucia: współczucie i empatię, cieszyć się z sukcesów i osiągnięć uczestników oraz inne zakazane uczucia bez groźby zemsty lub utraty statusu. Sam określasz stopień aktywności i szczerości, czy rozmawiać z tobą, czy milczeć, słuchać innych lub zastanawiać się, zanurzyć się we własnych wspomnieniach lub fantazjach. Wynikiem psychoanalizy grupowej (analizy grupowej) jest to, że dana osoba zaczyna to robić łatwiej wchodzi w interakcję z otaczającym go światem, poprawiają się jego relacje międzyludzkie, rozwiązywane są konflikty wewnętrzne, pojawia się poczucie wsparcia i stabilności życiowej. Po pewnym czasie członkowie grupy nie boją się mówić o wszystkich swoich doświadczeniach i trudnościach