!![b]Cechy przejawiania się charakteru w okresie dojrzewania. !![/b]!![b]Adolescencja to okres kształtowania się osobowości, który sprawia wiele problemów rodzicom, nauczycielom, a przede wszystkim samemu dziecku. Szybki rozwój fizjologiczny, poszukiwanie własnego „ja”, próby indywidualizacji i identyfikacji – to nie jest pełna lista problemów, jakie dziecko rozwiązuje w okresie dorastania. To, jaka będzie przyszłość danej osoby, zależy od tego, jak przeżyje ten trudny moment dorastania. A społeczno-pedagogiczne warunki kształtowania się osobowości dziecka mają w tym momencie niemałe znaczenie.!![/b]W artykule opisano tak ważne psychologiczne kształtowanie osobowości, jak charakter, a raczej jego skrajne formy manifestacji - akcentowanie, ponieważ to okres dojrzewania kształtuje te cechy osobowe człowieka. „Akcentacje” charakteru to pojęcie oznaczające nadmierne wyrażanie indywidualnych cech charakteru nastolatka, reprezentujące skrajne warianty normy i graniczące z psychopatią osobowości akcentowanie charakteru staje się szczególnie dotkliwe w okresie dojrzewania. Granice dorastania pokrywają się z edukacją dzieci w gimnazjum. W ciągu zaledwie kilku lat dziecko dojrzewa nie tylko fizycznie, ale także psychicznie, moralnie i społecznie. Stan układu nerwowego nastolatka ulega zmianie. W ciągu ostatnich lat wiodąca rola kory mózgowej zmalała. Kora w coraz większym stopniu nabywa zdolność do wywierania hamującego wpływu na struktury podkorowe. Ale w okresie dojrzewania ponownie obserwuje się wzrost aktywności podkorowej; Zachowanie młodzieży charakteryzuje się zwiększoną nerwowością, brakiem powściągliwości i niestabilnością reakcji emocjonalnych. Osobowość nastolatka charakteryzuje się dysharmonią i sprzecznymi przejawami. W okresie dojrzewania kształtuje się forma tożsamości ego. Aktywny rozwój fizjologiczny, rozwój i dojrzewanie seksualne, znaczenie opinii o sobie, tego, jak się wygląda na tle innych, potrzeba odnalezienia swojego powołania zawodowego, zdolności i umiejętności – to zagadnienia okresu adolescencji. Wiek ten uznawany jest za krytyczny okres rozwoju umysłowego. Ostry kryzys psychiczny powoduje jego wyjątkową złożoność i niespójność. W tym wieku różne warianty normy charakterologicznej pojawiają się najwyraźniej, ponieważ cechy charakteru nie są kompensowane przez doświadczenie życiowe. W okresie dojrzewania cechy charakteru są zaostrzone i pod wpływem czynniki niekorzystne psychologicznie, że w „miejscu najmniejszego oporu” mogą wystąpić przejściowe zaburzenia adaptacji i odchylenia w zachowaniu. Korektę dewiacyjnych zachowań nastolatka i konsultacje z rodzicami prowadzi nastoletnia psycholog Olga Stelmakh