Co to jest androgynia? M+F = Androgyni czy...? We współczesnym społeczeństwie granice między płciami są zatarte i zamazane, a nawet znaki zewnętrzne przestały być kryteriami zrozumienia, kto jest przed nami, szczupły chłopak czy kanciasta dziewczyna. To nie tylko moda unisex, jak na początku lat 90., czy biseksualizm w latach 80., szczyt popularności na scenie Davida Bowiego, Annie Lenox i Freddiego Mercury'ego. To nie tylko trendy w modzie, couture, mężczyźni w spódnicach i kapeluszach, a także moda damska na spodnie i aseksualność. Jest to pomieszanie i przesunięcie tożsamości z płcią, cechami zewnętrznymi i rolami właściwymi tej płci. A może to początek nowej ery panseksualizmu Kim oni są – androgyni, superludzie, czy istoty niezdeterminowane płciowo? Hymn do Erosa i androgynicznej miłości. Na „sympozjum”, co w tłumaczeniu z greckiego oznacza święto, odbywa się dialog między filozofami, w wyniku czego rodzi się słynny dialog „Uczta” - Platon. To rodzaj hymnu na cześć boga miłości Erosa i filozoficznego wyjaśnienia, tak odmiennego w swoich przejawach, natury ludzkiej miłości, miłości między mężczyzną a kobietą i nie tylko. nie było na ziemi dwóch płci, męskiej i żeńskiej, i trzech, i nazywano go - androgynami. To naprawdę byli superludzie, ponieważ łączyli w sobie pierwiastek męski i żeński, mieli 4 nogi i ramiona, byli kuliści, a swoją siłą i mocą mogli przestraszyć nawet bogów na Olimpie. Za co zostali ukarani, przecięci na pół przez błyskawicę, prosto z pałaców ponad chmurami i rozproszeni po całym świecie. Zeus na ogół surowo karał, ale Apollo, esteta i koneser piękna, wygładził ich fałdy, nadając im całkowicie ludzki wygląd. Ale nieszczęśni androgyni, zakochani i tęskniący za swoją jednością, rzucili się na siebie z pożądaniem i umarli, ponieważ nie mogli i nie chcieli nic robić osobno, ani jeść, ani kochać, ani żyć. I wtedy Zeus zlitował się nad nimi i przesunęli swoje miejsca intymne do przodu, zdecydowała odtąd, że jeśli między mężczyzną a kobietą istnieje miłość, mężczyźni powinni zapładniać kobiety, a także gdy mężczyzna spotyka się z mężczyzną, aby „osiągnąć satysfakcję ze współżycia”. ” W końcu najważniejszą rzeczą, która może uzdrowić ludzką naturę, jest przyciąganie miłością, które może stworzyć jedną całość z dwóch części. Tak Platon wyjaśnia naturę ludzkiej miłości, zarówno heteroseksualnej, jak i tej samej płci, w miłości najważniejsze jest pragnienie integralności i pragnienie jej. Dla Platona androgynia jest to prawdziwa natura człowieka i osoby musi boleśnie szukać utraconej bratniej duszy i tylko ona może go uszczęśliwić zgodnie z jego pierwotną naturą i dawną integralnością. To historia odnalezienia Twojej Miłości, która wskazuje nam drogę do szczęścia. Co jednak zmieniło się dzisiaj w rozumieniu androgynii? Czym jest pierwotny społeczny czy biologiczny Androgyn – zgodnie z definicją Wikipedii, to osoba „idealna”, obdarzona cechami zewnętrznymi obu płci, będąca połączeniem obu płci lub pozbawiona jakichkolwiek cech płciowych? .” Jednak w psychologii pojęcie androgynii nie jest w żaden sposób powiązane z cechami płciowymi; jest to aspekt płciowy ludzkich zachowań. Zachowanie człowieka jest w dużej mierze determinowane przez czynniki społeczne. Społeczeństwo przypisuje pewne modele zachowań związanych z rolą płciową, które odpowiadają danej płci, mężczyźnie lub kobiecie. Od dzieciństwa uczono nas, jaki powinien być chłopiec i jak powinna się zachowywać dziewczynka, dotyczyło to ubrań, fryzur, zabawek i zabaw naszych dzieci. Całe nasze wychowanie w rodzinie, szkole i wśród rówieśników zakłada kształtowanie się jasno określonych cech męskości u mężczyzn, a kobiecości u kobiet. Do lat 70. XX w. dominowało przekonanie, że człowiek jest bardziej stabilny psychicznie i zdrowy, jeśli jego cechy płciowe są zgodne z płcią biologiczną, a wszystkie inne opcje są odchyleniami od normy. Współczesna kobieta potrafi wykazywać się asertywnością, a nawet agresją w relacjach biznesowych, a jednocześnie ciepłem iczułość - w rodzinie. A mężczyzna, pozostając odważnym, uwielbia bawić się z dziećmi i gotować. Normą stereotypowego męskiego zachowania jest instrumentalność, autorytet, niezależność, aktywność i kompetencje zawodowe. A normą w stereotypowych kobiecych zachowaniach jest ekspresja, łagodność, emocjonalność i bierność. Obecnie w przypadku niektórych mężczyzn i kobiet zacierają się wyraźne granice stereotypów dotyczących zachowań związanych z rolą płciową. Ludzie chętniej próbują zintegrować w swoim życiu zachowania męskie i żeńskie. Ten nowy trend nazywa się androgynią. Termin ten raczej odzwierciedla elastyczność zachowań związanych z rolą płciową. Zachowanie androgyniczne otwiera szerokie możliwości zachowania odpowiedniego do sytuacji, niezależnie od tego, co konkretny stereotyp dotyczący roli płciowej przypisuje Twojemu zachowaniu. Wpływa to na wyższy poziom adaptacji w relacjach z bliskimi i samoocenę osób androgynicznych w porównaniu do tych, których zachowanie jest ściśle regulowane stereotypem roli płciowej. Androgyni są bardziej zrelaksowani w zachowaniach seksualnych, mają pozytywne nastawienie do seksu i są mniej skłonni do krytykowania i potępiania zachowań seksualnych innych osób. Dzięki temu są w stanie pełniej realizować emocjonalne i zmysłowe możliwości życia seksualnego. Jak wynika z badań psychologicznych, w rodzinach, w których partnerzy trzymają się tradycyjnych wzorców zachowań kobiecych i męskich, stwierdza się większy odsetek zaburzeń i dysharmonii seksualnych w porównaniu z rodzinami androgynicznym. Gdzie jest haczyk? „Mężczyzna potrzebuje mężczyzny” – to zdanie odzwierciedla główne problemy całej ludzkości, a także androgynów. Jednym z głównych problemów androgynów jest trudność w budowaniu relacji z osobą wyznającą tradycyjne poglądy na temat ról społecznych. Rzeczywiście, w tym przypadku „kobiecy” mężczyzna i „męska” kobieta znajdują się w niekorzystnych sytuacjach społecznych i relacjach rodzinnych. Homoseksualiści, heteroseksualiści, biseksualiści, panseksualiści… Zeus najwyraźniej posunął się za daleko… We współczesnym społeczeństwie, tworzy się nowy obraz androgyn. I nie jest to już tylko ludzkie zachowanie na poziomie społecznym, ale raczej naruszenie tożsamości płciowej, która nie jest jednoznacznie powiązana z konkretną płcią biologiczną. To ludzie, którzy nie mieszczą się w jasnej definicji tego, kim i jaki powinien być mężczyzna kobiety powinny takie być, ponieważ ich płeć i tożsamość płciowa są bardziej płynne. I tutaj możemy już mówić o naruszeniu orientacji psychoseksualnej, a w naszym przypadku z androgynami brzmi to raczej jak niepewność orientacji. Ich popęd seksualny może być skierowany w stronę osób obu płci, czyli bycia biseksualnym. Ludzka biseksualność jest zjawiskiem dość złożonym. Uważa się, że „biseksualny” to osoba, która może nawiązać kontakt seksualny i czerpać z niego satysfakcję z osobami obu płci, a także rozpoznaje to pragnienie. Najdokładniejsza definicja biseksualizmu to „pociąg do ludzi takich samych jak ty, a także do ludzi, którzy się od ciebie różnią”. Dokładnie tak postrzega siebie większość biseksualistów, słowo „homo” oznacza „ten sam”, a słowo „hetero” oznacza „inny”. Bardzo często androgynom przypisuje się preferencje homoseksualne w wyborze partnerów. Pamiętajmy jednak, że androgyn najprawdopodobniej nie jest definiowany przez płeć lub jego zachowanie związane z rolą płciową jest nietypowe dla mężczyzny lub kobiety. Homoseksualista utożsamia się ze swoją płcią biologiczną i uznaje swój pociąg do osób tej samej płci. I nie mylcie androgynów z transseksualistami i transwestytami, to też zupełnie inna historia i inne zachowania seksualne. Są to tacy tajemniczy, androgyni, z czasów starożytnych, kiedy byli nadludźmi i ani ludzie, ani bogowie ich nie rozumieli. i przed naszymi czasami z tymi samymi problemami. A może to po prostu Eros – Miłość, która tak łączy ludzi? I czy naprawdę ważne jest to, kim jesteśmy, heteroseksualni, biseksualni czy androgyniczni, bo wszyscy jesteśmy)