Od autorki: W tym artykule podzielę się swoimi przemyśleniami na temat zaszczepiania u dzieci poczucia wartości i oszczędności. Szczerze mówiąc, już od dawna chciałam się tym podzielić, bo ja zobacz, ile błędnych kroków podejmują rodzice w kwestii wychowania dziecka, teraz najczęściej jedynego... Ale nie będę dotykał głębi wychowania, a poruszę tylko jeden aspekt - wpajanie dzieciom poczucie wartości i oszczędność. Nasz kraj zawsze jak małe dziecko pędzi do skrajności: socjalizm pustych półek został zastąpiony taką obfitością towarów, że oczy wielu ludzi wariują. Nasze dzieci są częścią tego systemu relacji (rynek, rynek). kapitalizm), a w niektórych przypadkach nawet ofiary. Później stanie się dla ciebie jasne, o czym mówię. Współcześni psychologowie, często osoby niedojrzałe, posuwają się za daleko, jeśli chodzi o wychowywanie dzieci. Rodzice postrzegają je jako autorytet i często kierują się zaleceniami: wolność dla dzieci, brak kar itp. Jednym z przejawów pseudomiłości rodzicielskiej jest obfitość przedmiotów świata materialnego dla dziecka: jedzenia, zabawek, ubrań, butów, rozrywka Rodzice wierzą, że bardzo kochają swoje dziecko, a także pokazują przyjaciołom i nieznajomym poziom swoich możliwości finansowych. Kupują dziecku tak wiele rzeczy, że niektóre rodziny przeznaczają dla nich specjalne pomieszczenia na zabawki i inne dziecięce rzeczy. Dziecko pyta – kupuje; nie pyta - kupują; kupuj, kupuj, kupuj... Konsekwencje tego wszystkiego pojawią się za 10-15 lat, jeśli Twoje dziecko ma teraz 3-4 lata. A teraz przejdę do najważniejszego. Co oznacza taka obfitość Twoje dziecko: - Dziecko stopniowo zapomni, jak się radować. Ma absolutnie wszystko, o czym kiedykolwiek marzył lub o czym nigdy nie marzył i rozumie, że z każdą nową zabawką czy inną nową rzeczą radość przychodzi tylko na minuty, a potem znowu chce czegoś nowego... - Dziecko nie będzie mogło rozwijaj poczucie wartości prezentu lub zakupu: przecież rzeczy jest tak wiele, po co się nimi przejmować, cenić je? „Mama (tata) kupi mi więcej!” - mówi dzieciak, rozbijając samochód... - Dziecko nie będzie szanować pracy i pieniędzy innych ludzi. Podświadomość dziecka wie: „Jeśli moi rodzice wydają na mnie tyle pieniędzy, to nie ma znaczenia, jak ciężko zarobiono te pieniądze, żeby kupić te wszystkie rzeczy. Skoro oni nie cenią swojej pracy i pieniędzy, to ja też ich nie będę cenić!” Nawet roczne dziecko podświadomie dochodzi do takiego wniosku: - Tworzy się chore ego: poczucie wyższości nad dziećmi, które nie mają takiej obfitości; - Poczucie wyższości prowadzi następnie do wewnętrznej samotności - Bierność i lenistwo; - Chciwość i zależność od przyjemności - Niezdolność i niechęć do wyznaczania celów: do czego dążyć, jeśli wszystko już jest? Niedojrzała świadomość nastolatka nie rozumie jeszcze, że świat materialny jest tylko częścią całego świata. - Brak woli i determinacji. Wyobraź sobie dziecko, które nie ma takiej obfitości. Na przykład bardzo chce mieć komputer. I zawarto porozumienie z rodzicami: „Doskonała nauka i będzie komputer”. Czy myślisz, że takie dziecko się postara, jeśli naprawdę będzie chciało mieć komputer? Na pewno urodzi się zdrowe dziecko. Stopniowo kształtuje więc wolę i umiejętność odmawiania sobie chwilowych przyjemności, aby osiągnąć w tym momencie główny cel. Ale jak zachowa się ktoś, kto ma już wszystko? On nawet nie wie, że można się WYSIŁAĆ, że jest WOLA... To smutne... Wydawałoby się, że tu jest coś złego - staramy się o swoje jedyne, nie szczędzimy sił i pieniędzy ! Ale jeśli w Rosji właśnie dorasta pokolenie dzieci „dostatku materialnego” „I chociaż te straszliwe konsekwencje nie są jeszcze widoczne, to w świecie zachodnim jest to wyraźnie widoczne: przy stale rosnącym poziomie dobrobytu, stale rosnący poziom zaburzeń psychicznych i nerwowych, samobójstwa, depresja itp. Oczywiście nie jest to wina tylko obfitości, ale jednym z powodów jest ten, o którym mówiłem powyżej. Najprostszym sposobem na zrujnowanie dziecku życia jest dawanie mu więcej, niż jest w stanie docenić... Mam nadzieję, że ten artykuł pomoże co najmniej