Myślę, że każdemu człowiekowi zdarzają się wydarzenia, w których naprawdę czegoś chce, czy to ciasta, jabłka, większej pensji, chęci posiadania zwierzaka, stworzenia związek, przeprowadzić udane negocjacje, kupić telefon, samochód, wyjazd nad morze/w góry, kupić dom. I tu zaczynają się naturalne procesy (metafora etapowej podróży) i odpowiedzialność. Zamiar wzięcia i zrobienia tego, czego chcesz, lub spotkania się z pomocnikami, pokonania strachu, ponownego rozważenia swoich przekonań na temat tego, czego chcesz. Na koniec może się okazać, że wcale nie zależało ci na pieniądzach, ale na uznaniu i wartości, albo otrzymałeś premie: poszli na grzyby, a poza tym zbierali orzechy, ale czasem walczysz z wiatrakami i nic nie idzie tak jak powinno, bo inaczej nie wychodzi krzywo - także podróż, może gdzieś po drodze straciłeś odpowiedzialność za siebie, a może wyznaczasz czas na stopniu: nie chcesz zejść, a jednak. na górze jest strasznie, a może chodzi o to, by „orać, nie można się zrelaksować, zaufać i otrzymać pomocy od Świata”. Na tej historii można spojrzeć przez pryzmat koncepcji Podróży Bohatera (J. Campbell, s. R. Dilts i S. Gilligan, A. Nefedov), na jakim etapie swoich pragnień i celów jesteś teraz, co idzie zgodnie z planem, a co należy zweryfikować i ruszyć dalej. Sugeruję przetestowanie tego, co jest ważne i istotne w życiu teraz, zadając proste pytania z każdego Etapu: Etap_0 DOM. Co masz na myśli mówiąc House? Kiedy już wiemy, jak coś zrobić, mamy pewien zasób, coś opanowaliśmy; co jest w życiu w tej chwili, jeszcze przed rozpoczęciem podróży. Jak teraz żyję? Co dzieje się w życiu lub w jego sferze (zawód, rodzina, relacje, pieniądze, twórczość itp.). A Ty możesz sam obserwować: jak tu jestem, jak się czuję? ETAP_1 WYZWANIE Kiedy czegoś naprawdę chcesz, jest to bardzo uparte i nie chodzi tu o wyczyn, zmęczenie, zmęczenie itp. Tu chodzi o CHCĘ, tego wewnętrznego POTRZEBUJĘ, niezależnie od skali tego czego chcę (od np. chcę napić się herbaty po chcę zbudować dom itp.). Bohater rzuca sobie wyzwanie (antybohater – wszyscy). To moment, w którym wyciąga się z przeszłości, starej, ciasnej, niewygodnej… WYZWANIEM jest: CHCĘ, POTRZEBUJĘ, WYBIERAM. Czego pragnie to wewnętrzne ja? ETAP_2 ODMOWA POWOŁANIA To moment, w którym dokonujesz wyboru, pojawia się zwątpienie i opór. Tego właśnie chcę, aleoooo... i tak dalej na liście. Być może będziesz musiał z czegoś zrezygnować (naprawdę chcę tego Wyzwania, jestem gotowy i nie dam się zwieść) lub zrezygnować z Wyzwania (jest coś cenniejszego, czego nie jestem gotowy stracić). Jest to ważna funkcja bezpieczeństwa: myśl, wybieraj, wątp.... Jakim kosztem? Co wybiorę? Z czego będziesz musiał odpuścić? ETAP_3 PUNKT BEZ POWROTU To moment, w którym Bohater nagle odkrywa, że ​​przekroczył już próg, przeszedł inicjację i nie może wrócić. Kiedy masz dość bycia „głupim”, „owijaniem w bawełnę”, przychodzi moment Dość! Bohater przekraczając próg bierze odpowiedzialność za to, że jakoś tam będzie, nie da się wszystkiego policzyć, nie ma ubezpieczenia, tam będzie inaczej... Nie przekraczaj punktu, z którego nie ma powrotu – „wisiąc na bramie i kołysząc się tam i z powrotem”. A po przekroczeniu progu nie ma już odwrotu. O to chodzi. Za chwilę. A Bohater jest już po drugiej stronie bramy... Jakie punkty bez powrotu minęły w moim życiu? ETAP_4 STRAŻNIK Tutaj Bohater dowiaduje się, że ma siłę, moc, umiejętności, supermoce itp. i Strażnicy przyczyniają się do tego. Na scenie liczy się to, co jest w środku i czasami nie dostrzegamy naszych mocnych stron. Opiekun może być miły, miły, czuły, wspierający, a może ktoś, kto nas denerwuje, niewygodny, nieprzyjemny... Ktoś, kto wspiera, może nie tak jak lubimy, w sposób niezrozumiały, obcy, ale jednocześnie robi to w najlepszy możliwy sposób. Strażnicy są różni, ale mają jedno zadanie: aby Bohater zobaczył jego siłę, talenty, zdolności, umiejętności, aby móc je wykorzystać i iść dalej. Spotkanie ze Strażnikiem jest przygotowaniem do etapu Cienia. Jakich mam opiekunów? Jak świat mnie wspiera? Kto jagwardia? ETAP_5 SPOTKANIE Z CIENIEM Miejsce, w którym kryje się zasób i mnóstwo siły, miejsce, w którym nie można walczyć, ale okiełznać swoje wewnętrzne demony... Tutaj możesz wiele zobaczyć o sobie i zabrać to, co konieczne i ważne. Ważne jest, aby szanować swój cień - ma mnóstwo energii. Wyobraź sobie, że zapalasz latarkę w ciemnym pokoju i widzisz na przykład miskę cukierków, notatnik, książkę lub coś innego ciekawego... Cień jest neutralny, naturalny, a my przywiązujemy do niego znaczenie emocjonalne. Na przykład zachowanie jednej osoby kogoś irytuje, kogoś to nie obchodzi, a ktoś go podziwia. Co mnie irytuje lub nie lubi? Wdech i wydech. Obserwuję. Czy chodzi o nich/go, czy o mnie? Jak to się ma do mnie? Co mogę z tym zrobić, aby zmienić swój stan? ETAP_6 GRA WEWNĘTRZNA To moment, w którym Bohater rozumie swój wewnętrzny kod, zasadę, kryterium, czynnik. Zmiana światopoglądu…. Chodzi o to, co jest dla mnie ważne, tak jak tego chcę. Wybieram tak. Nie nuda, ale wewnętrzna, zdrowa integralność…. Zasada, kryterium, według którego Bohater pójdzie, gdy ta zasada, kryterium zostanie spełnione. Są granice, których nie przekroczę robiąc sobie coś takiego. Nie chcę tego w ten sposób, chcę tego w ten sposób. Jaka zasada kieruje mną przy wyborze? Co robić lub czego nie robić? Jak mam coś wybrać? ETAP_7 PREZENT Jest to nabycie czegoś cennego i ważnego po doświadczeniu Wewnętrznej Gry (odnowiona jakość osoby, z którą można przyjąć Dar). Rozumiem moje wewnętrzne kryterium, zasadę i już na tej podstawie patrzę na Dar…. Znalezienie Prezentu ma miejsce wtedy, gdy znalazłeś coś, czego nie wyobrażałeś sobie w Wyzwaniu. (przykładowo: poszłam z koleżanką na kurs mistrzowski z akwareli, ale w końcu się zaangażowałam i już szykuję wystawę moich prac. Albo wyrzucono mnie z pracy - znalazłam coś, co mi się spodobało (pieczenie ciasta) i teraz na tym zarabiam). Przed Darem następuje transformacja (Punkt bez powrotu, Strażnicy, Wewnętrzna gra). Często Prezent jest nielogiczny i w tym momencie ważne jest, aby obserwować, co przyjmujemy jako Dar, co uważamy za wygraną, nagrodę. Jakie cenne rzeczy zdobyłem już w tej podróży? Jakie cenne rzeczy otrzymałem kiedyś? ETAP_8 DROGA DO DOMU. To czas, aby poznać innych o sobie... To moment, w którym wracamy z przeżywania czegoś (np. szkolenia, wyjazdu, spotkania itp.) do znajomego kontekstu, znajomego otoczenia (Dom) ; i my już się zmieniliśmy, i oni także zmienili się, gdy nas nie było. Abyśmy mogli pokazać, osadzić, zintegrować z nimi nasz Dar, a wszystko było naturalne, przyjazne dla środowiska, poprawne, wtedy potrzebujemy Drogi do Domu. Czas, kiedy zostaję sam na sam z moim Darem i zostaje on do mnie przyswojony, dostrajam się do niego. Taki już jestem i jest to dla mnie naturalna część, jestem inny (Podróże nie pozostawiają nikogo takim samym). Czas egoistycznej radości z Daru: poznania Go, bycia z Nim, poczucia, że ​​On jest z Nim. Jaki jestem przy nim? Jak się czuję z takim Darem? Jak przygotować się na powrót do poprzedniego otoczenia i powiedzenie „Witam, oto jestem!” ETAP_9 DOM 2.0 Etap, w którym Bohater przychodzi do Domu i opowiada swoją legendę, historię, dzieli się swoją radością, dzieli się tym, co mu się przydarzyło? jego postępowanie z innymi. Czasami tak się dzieje, gdy się zmieniliśmy i chcemy wprowadzić nasze zmiany do naszego otoczenia, które również podlegało własnym procesom, gdy nas tam nie było (Tutaj powiem ci teraz, jak to zrobić i pokażę itp.) ale oni się opierają, nie są gotowi, są zaskoczeni. Ważne jest, aby prośba pochodziła od otoczenia do bohatera. (- Nauczyłem się tego, teraz taki jestem, mogę się dzielić i uczyć, jeśli chcesz. - Och, proszę, podziel się). Kiedy podzielimy się naszą historią, może sami ludzie powiedzą: Ja też chcę... Bohater wraca do Domu, aby opowiedzieć swoją historię, podzielić się swoim Darem z TYMI, KTÓRZY TEGO POTRZEBUJĄ, a potem położyć się, aby odpocząć, nabrać sił i następnie opuść Dom i podejmij kolejne wyzwanie... Jaki jest teraz mój dom? Z kim mogę podzielić się swoją Podróżą? Tak to się dzieje. Jest taki moment, w którym możemy zauważyć pewne etapy, a są takie, które dzieją się szybko i niezauważalnie, tj.