Z pewnością widzieliście już nagrania z zagranicznych filmów, w których ludzie chcąc pozbyć się nałogu alkoholowego zbierają się w grupę i siedząc w kręgu, przedstawiają się w określony sposób, wypowiadając swoje imię, które może być dowolne, i wskazując swój stosunek do grupy, na przykład: „Cześć, mam na imię Tim, jestem alkoholikiem”. Z zewnątrz tak właśnie wygląda część komunikacji członków grupy AA z osobą stojącą za kręgiem, czasami powodując u niej, poprzez te elementy rytuałów powitania i modlitwy, wydawanie błędnych ocen na temat przynależności do grupy w sekcie, do jakiejkolwiek organizacji religijnej lub pomysł nieprawidłowości psychicznych wśród zgromadzonych. Dlatego zacznę od tego, czym wspólnota Anonimowych Alkoholików nie jest, co jest każdorazowo stwierdzane w preambule na początku spotkania grupy: „Wspólnota AA nie jest związana z żadną sektą, wyznaniem czy ruchem politycznym. Oznacza to, że osoby uczestniczące w grupach pozostają wolne od jakiejkolwiek propagandy, mają prawo do swojego zdania, prawo wyboru wiary i prawo jej nie wyznawać. Wszystkie rytuały w grupie służą jedynie osiągnięciu głównego celu: uwolnieniu się od nałogu. W grupie nie ma lidera; wszyscy członkowie społeczności mają równe prawa. Wspólnota nie pobiera żadnych opłat członkowskich ani wpisowych. Grupy utrzymują się z dobrowolnych datków. Fundusze te przeznaczane są na organizację podwieczorków, jubileuszy grupowych, wynajem lokali, literaturę metodyczną, odznaki pamiątkowe, medale itp. Anonimowi Alkoholicy określają siebie jako „...wspólnotę mężczyzn i kobiet, którzy dzielą się ze sobą swoimi doświadczeniami, mocnymi stronami i nadziejami, aby pomóc sobie i innym przezwyciężyć alkoholizm”. W ten sposób grupa AA kieruje się podstawowymi zasadami zdrowego społeczeństwa demokratycznego: - poszanowaniem praw drugiego człowieka; - bezwarunkową miłością; - wiarą w osobę bez stawiania jej żadnych oczekiwań; - pokorą; brak stanowiska „Wiem wszystko” i zrozumienia wartości doświadczenia każdego – wdzięczność; Dlatego jednym z czynników przyczyniających się do zdrowienia alkoholika w grupie AA jest stworzenie w nim bezpiecznego środowiska, które pozwala mu kształtować i rozwijać umiejętności zdrowego myślenia, zachowania i przeżywania uczuć. Aby rozwinąć te umiejętności, konieczne jest przywrócenie procesów refleksji zniszczonych u alkoholika w trakcie choroby. Alkoholizm inaczej nazywany jest chorobą zamrożonych uczuć. Oznacza to, że alkoholikowi trudno jest zidentyfikować i nazwać uczucia, których doświadcza w danym momencie lub których doświadczył w związku z tym czy innym wydarzeniem w swoim życiu. Nieświadome uczucia prowadzą do negatywnego myślenia, destrukcyjnych zachowań i pojawienia się nie tylko alkoholizmu, ale także innych chorób o charakterze podobnym do alkoholizmu, na przykład onkologii. Ponieważ alkoholik nie może zobaczyć siebie z zewnątrz, grupa wykonuje drugie bardzo ważne zadanie w procesie zdrowienia, tworząc tzw. lustro, które odzwierciedla uczucia, myśli i zachowanie każdego członka grupy. Kiedy jeden członek grupy dzieli się własnym doświadczeniem, opowiada o swoich doświadczeniach, myślach i działaniach, drugi porównuje to, co zostało powiedziane z osobistym doświadczeniem, odnajdując coraz więcej nowych aspektów, aspektów i niuansów swojego zachowania. W ten sposób grupa pomaga przywrócić upośledzoną refleksję alkoholikowi. Po trzecie, mówiąc o sobie w grupie, jej członkowie pozbywają się negatywnych uczuć, bezpiecznie rozładowując je w środowisku grupowym i tym samym pozbywając się regularnie kumulującego się stresu emocjonalnego. Jednocześnie pojawia się swobodna uwaga, która pozwala spojrzeć na problematyczną sytuację życiową w nowy sposób i energię do jej konstruktywnego rozwiązania. O tym, że w trakcie i po grupie AA jej uczestnicy otrzymują kolosalny zastrzyk energii, potwierdzają nie tylko one same, ale także eksperymenty naukowe, w wyniku których odkryto, że takie ilości endorfin i serotoniny, tzw.