Czym jest samotność? Samotność w świadomości człowieka to potrzeba bycia lub przebywania sam na sam ze sobą, a poprzez ten stan bycia sam na sam ze swoimi myślami, uczuciami, planami i celami. Dzięki samotności człowiek dokonuje nowych odkryć, odpoczywa od społeczeństwa, wypełnia się, przekształca, odkrywa nowe ja. Ale spójrzmy na samotność z innego punktu widzenia! Proponuję rozważyć stan samotności jako funkcję umysłu czyli samotność to nic innego jak ludzki umysł. A raczej samotność jest w umyśle człowieka. Co tu oznacza? Na przykład jedna osoba może być sama ze sobą tylko pod nieobecność innych ludzi. Na przykład w naturze, w lesie. Jednocześnie w ogóle nie jest w stanie kontrolować swojego umysłu. A jak myślisz, czy jest samotny, czy nie. Odpowiedź jest oczywista. Czyż nie? Osoba taka, potrafiąca przebywać z dala od społeczeństwa i pogrążona w myślach, nie ma jeszcze dostępu do samotności. Stan samotności jest blokowany przez myśli samej osoby. Inna osoba, która może znajdować się w społeczeństwie, będzie miała dostęp do samotności w biegu wydarzeń, ponieważ jest w stanie kontrolować swój proces myślowy i wtedy osoba ta znajduje się w samotności. nawet wśród licznych procesów, które go otaczają. Zatem samotność nie jest potrzebą bycia lub przebywania sam na sam ze sobą i poprzez ten stan bycia sam na sam ze swoimi myślami, uczuciami, planami i celami, ale jest kierunkiem umysłu – zdolnością. przebywać sam na sam ze sobą w tłumie, przebywać na łonie natury, nie będąc przywiązanym do pragnień, które powstają w myślach. Wtedy człowiek może odczuwać samotność, gdy przestaje być przywiązany do światowych pragnień. Taka osoba, która nie ma żadnych przywiązań, niezależnie od tego, gdzie jest, niezależnie od tego, co robi, zawsze będzie w stanie samotności. W takim stanie panuje spokój i cisza, ponieważ człowiek kontroluje swój umysł, a umysł jest myślami, procesem myślowym, który rodzi pragnienia, a w rezultacie rodzi uczucia i rodzi przywiązania. Zatem samotność znajduje się w umyśle człowieka i gdy tylko człowiek jest w stanie świadomie kontrolować swój umysł, automatycznie osiąga stan samotności i w konsekwencji tego stanu może przebywać w samotności zarówno wśród tłumu ludzi, jak i ludźmi i w samotności wśród natury.