Wstyd jako uczucie objawia się w sytuacji oceny, gdy ktoś jest oceniany lub gdy czeka na ocenę. Wstyd jest formą złości wobec samego siebie, może powodować wyrządzanie sobie różnych krzywd i wytwarzać u człowieka negatywny obraz siebie w postaci myśli i bolesnych doświadczeń. Ze wstydem wiąże się również silne poczucie odrzucenia społecznego. Fizyczne objawy wstydu obejmują trudności w oddychaniu, pocenie się, dezorientację, szybkie bicie serca, zaczerwienienie skóry na twarzy, niepokój, wycofanie i unikanie kontaktu wzrokowego. Przesadny wstyd lub fiksacja na jego punkcie blokuje podstawowe, bezwarunkowe poczucie własnej wartości. Człowiek nie może czuć się warty dobrej pracy, dobrej rodziny, dobrych relacji i wielu innych rzeczy. Godność jest często porównywana do poczucia własnej wartości i odzwierciedla pozytywny emocjonalny koloryt osobowości. Godność to poczucie własnej wartości, zdolność do wykazania najlepszych cech danej osoby. Jeśli człowiek doświadcza godności, wówczas otoczenie wokół niego będzie traktować go z szacunkiem, a on nie pozwoli, aby na niego patrzyno z brakiem szacunku. Poczucie własnej wartości to poczucie akceptacji siebie jako osoby znaczącej, bez porównywania z innymi. W przeciwieństwie do dumy, gdy człowiek porównuje się z innymi i tylko poprzez porównanie może poczuć godność, tj. nie jest ona bezwarunkowa. Osoba z rozwiniętym poczuciem własnej wartości ma zdrową samoocenę, potrafi powiedzieć „nie”, pozwala sobie na wybór w oparciu o własne poglądy i nie odczuwa potrzeby udowadniania czegoś komuś. w celu ustalenia jego znaczenia. Osoba bardzo ceni swoje prawa i swoją wartość społeczną. Przykłady poczucia godności można znaleźć nawet w drobiazgach codziennych, że człowiek nosi w domu czyste ubrania, dba o swój wygląd, może to także objawiać się tym, że szanuje się jego umiejętności, zdolności i talenty, wspiera je i nie boi się ich pokazywać i przedstawiać światu. Również osoba z rozwiniętym poczuciem godności może bez strachu dokonywać wyborów i dobrowolnie brać na siebie odpowiedzialność, realizując w ten sposób siebie i swój potencjał. Poczucie godności będzie także polegało na odpowiedniej znajomości siebie, swoich możliwości i ograniczeń. Człowiek zrozumie i poczuje, jak dużą odpowiedzialność może i chce wziąć na siebie, a jakiej nie udźwignie. Poczucia godności nie należy mylić z poczuciem obowiązku i powinności. Czasami są zdezorientowani; inni często manipulują tą koncepcją dla własnej korzyści. Ocenianie jednego zachowania jako godnego (co jest dla nich osobiście korzystne), a drugiego jako niegodnego. Godność zawsze odczuwa się i doświadcza bez niepotrzebnego stresu, bez chęci udowodnienia komuś czegoś. Godność nie ulega wątpliwości, jest twórcza i bezwarunkowa, przejaw godności jest dobry zarówno dla Ciebie, jak i Twojego otoczenia. A ukryte wątpliwości rodzą fanatyzm i chęć udowodnienia, że ​​ktoś ma rację. Godność jest moja, to nie jest dług zewnętrzny, który próbują na mnie narzucić bez mojej zgody..