Od autora: Opublikowano w czasopiśmie „Złote Schody” Stany osobistej mocy są zjawiskiem priorytetowym i wysoce pożądanym. Subiektywnie każdy człowiek ocenia takie stany jako dobro bezwarunkowe. Stany te, mające charakter pozytywny i konstruktywny, działają jako niezależne wartości dla każdego z nas. Można śmiało powiedzieć, że osiągnięcie stanu osobistej siły jest najważniejszym znaczeniem i celem szczególnej samodzielnej działalności podmiotu. W trudnych sytuacjach ludzie potrzebują przede wszystkim stanów osobistej siły. Wszystkie sytuacje, które są subiektywnie trudne i z którymi być może nie jesteśmy w stanie sobie poradzić, nazywam sytuacjami testowymi. Bardziej szczegółowy opis sytuacji testowych podałem w artykule „Sytuacje testowe” („ZL” nr....). W tym miejscu należy podkreślić, że osobista siła danej osoby objawia się właśnie w sytuacjach testowych. Kiedy człowiek radzi sobie z trudnościami, które są nieuniknione w takich sytuacjach testowych, zyskuje osobistą siłę. Na moich seminariach na temat stanów osobistej mocy zapraszam uczestników do wykonania ćwiczenia symulującego jedną sytuację testową, która jest ważna dla każdego. Jej istotą jest zwrócenie się do Ziemian z ważnym przesłaniem. Czas tak małego, ale bardzo ważnego przemówienia do mieszkańców całej planety to jedna minuta. Sytuacja, choć gra, wirtualna, jest bardzo ekscytująca. Zmartwieni uczestnicy seminarium przeżywają tę sytuację w swój charakterystyczny sposób. Wielu zauważa, że ​​jakość wykonania jest znacznie obniżona. Jednak ci nieliczni, którzy radzą sobie z lękiem, zauważają znaczną poprawę jakości swoich wyników w porównaniu do stanu normalnego (bez lęku). Pojawia się inspiracja i wydaje się, że mówca zostaje ujęty w jakimś strumieniu energii. Proszę uczestników o zwrócenie uwagi na doznania pojawiające się w ciele w czasie występu. Należy zwrócić uwagę na doznania, które odpowiadają inspiracji i pozytywnemu nastawieniu oraz te, które przeszkadzają w swobodnym i twórczym wypowiadaniu się przed taką „reprezentatywną publicznością”. Mówca w swoim znakomitym przemówieniu odwołuje się do pierwszej grupy wrażeń. Druga grupa doznań cielesnych, będąca dyskomfortem, mimowolnie przyciąga i tym samym przykuwa uwagę mówiącego. Z tego powodu jakość mowy spada: mówca nie może w pełni skupić się na temacie wypowiedzi. Jednocześnie powstaje deficyt energii; energia, którą można było spożytkować na występ, jest obecnie wykorzystywana na podtrzymanie negatywnych uczuć związanych z nadmiernym niepokojem. Obserwacje reakcji człowieka na innych – różnorodność sytuacji testowych daje pełne podstawy do wnioskowania o uniwersalności tego mechanizmu, o jego obecności. określonego wzoru. Wydaje mi się, że we wszystkich przypadkach obserwuje się następujący wzór: we wszystkich sytuacjach testowych koniecznie pojawia się napięcie ciała (mięśni), odzwierciedlające znaczenie tej sytuacji dla danej osoby. Napięcia w organizmie powstają w wyniku pierwotnej (zdeterminowanej filogenetycznie) instynktownej oceny sytuacji jako zagrażającej (instynkt przetrwania, samozachowawczy). Subiektywnie jest to odczuwane jako trudności. Jeśli dana osoba poradzi sobie z sytuacją testową, wówczas zostaje ona poddana ponownej ocenie: napięcia w ciele związane z pierwotną (instynktowną) oceną przekształcają się w poczucie wsparcia i inspiracji. Następuje efekt synergii - osoba otrzymuje dodatkową energię. Jeśli dana osoba nie jest w stanie poradzić sobie z trudnościami sytuacji testowych, następuje nieuniknione „rozdzielenie uwagi”. Uwagę przykuwają zarówno faktyczne negatywne doznania z jednej strony, jak i konieczność wykonania czynności związanych z zadaniem sytuacji, z drugiej strony. Oczywiście o pogorszeniu jakości działań decyduje zarówno zubożenie informacji (zmniejszona wrażliwość na temat – treść i warunki zadania), jak i zauważalny spadek koncentracji uwagi na samym zadaniu (odwrócenie uwagi od.