Od autora: Kiedy człowiek odczuwa potrzebę posiadania jakichś przedmiotów lub dąży do osiągnięcia określonego celu, wówczas podejmuje wysiłki, aby to osiągnąć ten sukces. Za każdym razem osiągając sukces, człowiek rozwija się, zdobywa i gromadzi bezcenne doświadczenie. O sukcesie każdego decyduje chęć znalezienia się na piedestale lub na dnie – każdy decyduje sam. Wielu młodych ludzi, rozpoczynając swoją drogę zawodową, marzyło o tym, aby odnieść sukces, zostać bogatym, poszukiwanym i sławnym. Niestety! Wiele osób o tym marzyło, ale nie każdemu się to udało. Każdy wie, że umiejętność wykorzystania każdej sytuacji prowadzi do sukcesu. Ale nie każdy może to zrobić. Każdy ma szansę! Ale czy każdy chce włożyć wiele wysiłku, aby wykorzystać tę szansę? Po co? W końcu jest tak dobrze! Wielu młodych ludzi w naszym kraju żyje według tej zasady. Nie każdy ma umiejętność dostrzegania szans i perspektyw rozwoju. Osoba wrzucona w sztywne ramy nie jest w stanie myśleć twórczo i nieszablonowo, bo schematyczne, stereotypowe, stereotypowe myślenie zaślepia ludziom oczy. To wyjaśnia, że ​​czasami decyzje obliczone w najdrobniejszych szczegółach okazują się nieskuteczne, a niestandardowe, niosące za sobą duży ładunek emocjonalny i wielką chęć osiągnięcia celu, są mocno rozwinięte. Sztywne ramy, standardy, zasady – to jest jedno powodów, dla których nie możemy tego zrobić - na swój sposób, nie, jak wszyscy inni. Wzięcie odpowiedzialności jest przerażające. A jeśli będą się z ciebie śmiać lub nie, zrozumieją, jeśli ci się nie uda. Robić coś inaczej niż wszyscy – wyróżniać się – oznacza być „czarną owcą”. W rezultacie osoba zaczyna odczuwać niezręczność i niepewność. Najczęściej dzieje się tak w sytuacjach: gdy jesteśmy krytykowani, oskarżani, atakowani; gdy jesteśmy pogardzani, odrzucani, nisko oceniani, gdy porównujemy się z innymi, dając im przykład; Przecież niemożność realizacji naszych planów i marzeń często prowadzi do nieprzewidzianych konsekwencji, od których myśleliśmy, że jesteśmy ubezpieczeni, gdyż nieraz na początku naszej życiowej podróży mówiliśmy sobie: „To się nigdy nam nie przydarzy!” Strata Sensu życia może się zdarzyć w każdym wieku i nikt nie jest na to odporny. Obojętność, nuda, pustka... Każdy może odczuwać ten stan inaczej, z różnym stopniem intensywności - od uczucia ciągłej nudy po ostre, nieznośne uczucie otchłani lub „czarnej dziury”. doświadczyć rozczarowania, poczucia winy, bólu, zachowywać się zgodnie z -inaczej: ktoś zaczyna się awanturować, ktoś okazuje ciągłe niezadowolenie ze wszystkiego, ktoś pije alkohol i bierze narkotyki i tak dalej. To w trudnych sytuacjach życiowych ludzie szczególnie ostro reagują na uwagi krytyczne. Przecież każdy z nas ma jakiś słaby punkt, wystarczy dokładniej wycelować, a już czujesz się jak ranne zwierzę wpędzone w pułapkę. W takim momencie myśli są zdezorientowane, z wyjątkiem urazy i możliwości zemsty, nie można myśleć o niczym innym. Dlaczego tak się dzieje: Brak chęci (lenistwo) do pracy. Osoba nie wie, czego chce, dlatego nie może samodzielnie podjąć świadomej decyzji i dokonać wyboru. Osoba nie doświadcza „szczególnego znaczenia” wykonywanej pracy; nie wykorzystuje całego swojego potencjału. Osoba ma na celu wyłącznie rozwiązywanie problemów materialnych (zarabianie pieniędzy), każdy chce dobrze żyć, ale to, co robi, wcale go nie interesuje. W rezultacie osoba realizuje „narzucone” cele, a nie własne. Brak możliwości w obecności wysokiej inteligencji i umiejętności. Ludzie, którzy przyjeżdżają z innych miast, są zmuszani do pracy gdziekolwiek, przez kogokolwiek, a nie gdzie i przez kogo chcą. Aby osiągnąć sukces i zacząć działać, musisz skoncentrować swoją uwagę na swoich uczuciach, przemyśleć, zrealizować i rozszerzyć swoje wyobrażenia o środowisku i.