Co zrobić, jeśli boli dusza?! Kiedy coś boli, ogólnie rozumiemy, jak i co zrobić z bólem w ciele. Możemy zrozumieć, gdzie boli i podjąć działania. Może to być jakiś środek przeciwbólowy, możemy to posmarować, zastosować kompres, albo udać się do lekarza. A co jeśli dusza boli?! Wtedy czujemy się zupełnie inaczej, naprawdę nie jest to łatwe do opisania słowami. „Co się ze mną dzieje?” A może wariuję?” Możesz przyłapać się na tym, że czujesz, że ból nie ma końca, że ​​nigdy się nie skończy, że ogarnia całe twoje ciało. Ból psychiczny to coś, z czym wielu z nas spotkało się przynajmniej raz w życiu . To naprawdę bolesne uczucie i nie wiadomo, co z nim zrobić: płakać, czy powstrzymywać łzy, rozpraszać się lub myśleć o tym, rozmawiać o tym godzinami, czy też zamknąć się przed wszystkimi. Co oznacza ból psychiczny? Na ból można patrzeć z dwóch stron: z jednej strony mówi o granicy wytrzymałości – „już tak nie mogę”, z drugiej strony jest zawsze sygnałem doświadczanej wartości. Dusza nigdy z jakiegoś powodu nie cierpi dla nas nieistotne. Boli, ponieważ straciliśmy coś dla nas bardzo ważnego. Jak możemy sobie pomóc? Dla jednego pomocne może być mówienie więcej o naszym bólu i doświadczeniach; dla drugiego, jeśli to możliwe, podzielenie się bólem z ukochaną osobą. Jeśli bliscy nie są w stanie utrzymać się lub sami przeżywają żałobę, skontaktuj się z psychologiem lub psychoterapeutą. Jeśli werbalnie trudno wyrazić swój ból psychiczny, możesz bardzo terapeutycznie wyrazić swoje myśli na papierze, lepiej ręcznie i lepiej nie powtarzać; -czytaj je, ale spalenie lub podarcie (np. Twoje okazuje się być rodzajem czynności rytualnej); Wyrażaj także emocje w sposób akceptowalny dla Ciebie i innych: płacz, uderzaj w poduszkę, śpiewaj w łazience, krzycz w lesie jęcz, łzawij, np. dbaj o siebie: śpij, jedz, dbaj o higienę, chodź. Jeśli to możliwe, zrób sobie przerwę od nauki, pracy i innych obowiązków. Nie karć siebie za to, że jesteś w poważnym stanie i nie możesz teraz wykonywać nawet prostych czynności. Aby zmniejszyć ból, ważne jest, aby zrozumieć, że na pewno nie jest on większy od Ciebie, nie większy od Twojego ciała. Możesz narysować obraz bólu, wyznaczyć jego granice i zapisać go w swoim umyśle. Jak radzisz sobie z bólem psychicznym??