Często zwracają się do mnie ludzie, którzy znaleźli się w ślepej uliczce. Gdy coś poszło nie tak, bliska osoba została zdradzona lub wyrzucona z pracy, albo nie ma gdzie mieszkać, albo nie można znaleźć dobrej pracy, albo niespodziewane problemy zdrowotne… Sytuacji jest wiele. I w każdej takiej sytuacji pierwszą rzeczą, której doświadczamy po zamęcie, jest strach. Strach przed przetrwaniem, strach przed samotnością, strach przed porażką, a nawet strach przed sukcesem („a jeśli wszystko się ułoży, co ja z tym zrobię? Nie jestem do tego przyzwyczajony…”). moje życie. Mój przyjaciel i ja podróżowaliśmy po Szwecji. Pieniędzy było mnóstwo, od czasu do czasu pracowaliśmy na pół etatu, malowałam domy, robiłam masaże shiatsu, koleżanka umiała strzyżyć włosy i była traktowana jak fryzjer, pracowaliśmy też jako kucharze w różnych szwedzkich gminach (to są ośrodki, w których ludzie mieszkają razem, płacą składkę, korzystają ze wspólnej restauracji, holi, pralni, jak to mówią „żyjemy jak kolektyw”) Praca znalazła nas sama, wystarczyło się porozumieć i być dostępnym dla różnych ofert z różni ludzie, rozmawiający od czasu do czasu o tym, w czym możemy się przydać. Tak się złożyło, że w jednym z takich szwedzkich ośrodków odmówiono nam zakwaterowania i musieliśmy się natychmiast wyprowadzić. Miało to miejsce na wsi, około siedemdziesięciu kilometrów od Göteborga. Puszcza, jednym słowem, to szwedzka, ekologiczna dzicz, gdzie komunikacja miejska jest zerowa i aby przemieszczać się z jednej wsi do drugiej trzeba było czegoś użyć, żeby się tam dostać, a znalezienie mieszkania jest dużym problemem. Hotele po szwedzku były drogie (nie pamiętam ile w koronach, ale w euro - przynajmniej 80 euro za noc, a nie chciałem oczywiście oddawać wszystkich pieniędzy tylko po to, żeby zostać na kilka tygodni.. .). Sytuacja była w ślepym zaułku. Opuściliśmy to piękne szwedzkie centrum i po przekroczeniu tych szwedzkich asfaltowych obrzeży nie byliśmy zdezorientowani, gdzie dalej się udać. Po obu stronach drogi rósł las, ogromne świerki i sosny, dęby, wiązy. Uroda! Ale koty drapały się po sercach, bo nie było jasne, gdzie dzisiaj spędzimy noc... Postanowiliśmy zostawić rzeczy pod drzewem i poszliśmy zbierać grzyby. Grzybów było mnóstwo. W jakieś piętnaście minut zebraliśmy dwie ogromne plastikowe torby z grzybami mlecznymi i borowikami. Dla Rosjan byłby to grzybowy raj. Z jakiegoś powodu mieszkańcy Szwecji w ogóle nie zbierają grzybów. Głównie uprawiane. I tak wędrując przez głęboki las, niespodziewanie spotykamy naszego przyjaciela, który miał na imię Tobiasz. Kiedy nas zapytał, jak się mamy, z uśmiechem na twarzy odpowiedzieliśmy, że „Świetnie”, chociaż nie wiedzieliśmy, gdzie dzisiaj spędzimy noc. Na co on odpowiedział – nie ma problemu, przenocujesz u mnie. Cały wieczór spędziliśmy u Tobiasza obierając grzyby i smażone ziemniaki z grzybami, na co Tobiasz z jakiegoś powodu odmówił. Chociaż ziemniaki z grzybami były pyszne. Następnego dnia znajomy Tobiasza zaoferował nam mieszkanie w zamian za jakąś pracę, za którą też nam płacono. Powiedzieć, że byliśmy szczęśliwi… To nieodpowiednie słowo! Jeszcze dzień temu nie mieliśmy gdzie mieszkać, a teraz mamy mieszkanie, pracę na pół etatu i możliwość podróżowania po szwedzkich bezdrożach w weekendy. Co pomogło nam w tej impasu i co może pomóc każdemu w sytuacji, z której nie widzimy wyjścia? Musisz zająć się czymś, zająć czymś fizycznie – wybrać się na spacer, po drugie. Nie izoluj się, a wręcz przeciwnie, podziel się z kimś swoim problemem, bo zanim świat będzie mógł nam coś dać, musimy mu powiedzieć, czego dokładnie potrzebujemy. Po trzecie. Nie trać ducha... Co to jest? - wielu może sprzeciwić się... Obecność ducha to wiedza nie do opisania, dzięki której można znaleźć wyjście z każdej sytuacji, która jest ślepa. Powodzenia w rozwiązywaniu wszelkich sytuacji! Psychoterapeuta Wiaczesław Władimirowicz Chukhrov© Wiaczesław Władimirowicz Chukhrov, 2021. Wszelkie prawa zastrzeżone #antarmoun #viacheslavchukhrov #modernpsychotherapy WhatsApp +79191259452 Viber +79191259452