Jak introwertyk wpada na taką myśl? Obywatel N. – tak nazwijmy naszego bohatera – obserwował swoich kolegów i po cichu im zazdrościł, Panie, jak oni mogą żartować i tak łatwo rozmawiać na różne tematy, utrzymywać relacje z grupą ludzi i przy tym nie męczyć się Obywatela N. przytłaczała sama myśl o utrzymywaniu tak wielu kontaktów, uczestnictwie w korporacyjnych sabantuyach, obsesyjnym przypominaniu swoim klientom? o sobie i udawaniu, że go to nie obchodzi, po prostu zachwycony. Nasz bohater wiedział, że tylko w ten sposób może osiągnąć sukces w swojej nowo wybranej dziedzinie – zawodzie menadżera sprzedaży. Na szkoleniach uczył się sztuki zakładania kontakt, umiejętność komplementowania, swobodne rozmowy przez telefon z nieznajomymi i na wszelkie możliwe sposoby przypominały mu o tym, że jest to warunek konieczny sukcesu. Współczesny świat cały czas przypominał mu, że ci, którzy wiedzą, jak się komunikować, są lepsi inni rządzą na grzędzie. A nasz obywatel N., posiadający wnikliwy umysł i zdolności analityczne, był dobrym uczniem, ale... Ale po prostu nie potrafił tego zastosować w praktyce. Był pewien, że jakość komunikacji i sukces przyjdą do niego tylko wtedy, gdy się przekształcił. Nie wiedział, a raczej starał się odeprzeć myśl, że jest introwertykiem. Jaka jest różnica między ekstrawertykiem a introwertykiem? Porozmawiajmy o kluczowych cechach ekstrawertyka i introwertyka.1) Ekstrawertyk zawsze mówi, żeby myśleć. Pomaga to w jego procesie myślenia, pomaga mu stać się bardziej świadomym jakiejś idei lub myśli. Zdarza się, że takie zachowanie prowadzi do tego, że ekstrawertyk jest bardzo chętny do omawiania najbardziej osobistych i intymnych tematów z szerokim gronem osób. To dla niego szansa na przemyślenie całej sytuacji. Introwertyk nieświadomie określa tę cechę ekstrawertyka jako „powierzchowność i zawodność”, chociaż wymaga to jedynie przemyślenia. 2) Dla ekstrawertyka komunikacja jest relaksem. Jego układ nerwowy jest zaprojektowany w taki sposób, że jest mniej wrażliwy na bodźce ze świata zewnętrznego. Dlatego znacznie łatwiej radzi sobie z dużym przepływem informacji i wieloma bodźcami. Co więcej, jest to konieczne dla jego zdrowia psychicznego, aby zachować równowagę między procesami pobudzenia i hamowania w mózgu. Z punktu widzenia neurofizjologii ekstrawertyk szybciej przełącza się pomiędzy procesami pobudzenia i hamowania, co daje mu możliwość szerokiego budowania kontaktów ze światem zewnętrznym, choć czasem brakuje im głębi i spójności. Ponieważ ekstrawertyk rzadko skupia się na jednej rzeczy i utrzymuje ją w pamięci przez bardzo długi czas. 3) Dla introwertyka proces mowy jest konsekwencją głębokiej analizy wielu szczegółów, które dostrzegł jego wrażliwy układ nerwowy. Dlatego dla niego tłok i mnóstwo informacji oznaczają hiperstymulację procesów pobudzenia w mózgu. Potrzebuje samotności, aby przetworzyć taką liczbę bodźców i na ich podstawie zsyntetyzować pewne wnioski. Introwertycy są świetnymi programistami – nie tylko w technologii, ale także w życiu. Doskonale symulują możliwe scenariusze rozwoju wydarzeń, tworząc modele od strojów po zachowania ludzi w sytuacjach ekstremalnych. Wolą jednak robić to samotnie i nie rozpraszać ich wieloma innymi zadaniami.4) Introwertycy z reguły są dobrymi empatami - wyczuwają i zauważają wiele najmniejszych niuansów. Nie brakuje ich wśród psychologów i trenerów. I proszę, żebyście się nie zdziwili. We współczesnym świecie introwersja jest czasami mylona z autyzmem. Biorąc pod uwagę, że jest to praktycznie to samo.5) Wiele osób nie charakteryzuje się skrajnym stopniem ekstrawersji lub introwersji. Wiele osób żyje dokładnie pośrodku, ale z jakiegoś powodu uważają, że biegun ekstrawersji jest lepszy lub bardziej prawidłowy. Właściwy wybór strategii Nasz obywatel N. powinien się nad tym zastanowić, czy wybrał aktywną sprzedaż, czy raczej dziedzinę aktywność, która wymaga od niego ciągłego dręczenia wszystkich, których spotyka i z którymi spotyka się w ofertach swoich produktów. Jednak w większości przypadków może stać się introwertykiem