Co to jest atak paniki i jakie są możliwości jego leczenia? Ataki paniki zostały jeszcze niedawno uwzględnione w klasyfikatorze chorób i się tego nauczyli niedawno leczyć to zaburzenie. Jednak zaburzenie to w dalszym ciągu drastycznie obniża jakość życia coraz większej liczby osób. Nikt nie jest odporny na ataki paniki. Atak paniki (PA) (kryzys wegetatywny) to niewytłumaczalny, bolesny dla pacjenta atak silnego lęku, któremu towarzyszy strach, w połączeniu z różnymi objawami wegetatywnymi (somatycznymi). atak paniki, osoba może doświadczyć niekontrolowanego, bardzo intensywnego, skrajnego strachu, przerażenia, paniki. Najczęściej osoby doświadczające paniki nie mogą w żaden sposób wpłynąć na swój stan. Człowiek jest jakby związany swoim strachem, nie może uwolnić się od przytłaczającego go uczucia. Główne objawy paniki: Bicie serca, przyspieszony puls. Pocenie się. Dreszcze, drżenie, uczucie wewnętrznego drżenia. Uczucie braku powietrza, duszność. lub trudności w oddychaniu Ból lub dyskomfort w lewej połowie klatki piersiowej Nudności lub dyskomfort w jamie brzusznej Uczucie zawrotów głowy, niestabilności, oszołomienia lub omdlenia Uczucie derealizacji, depersonalizacji Strach przed szaleństwem lub wykonaniem niekontrolowanej czynności Strach przed śmiercią Uczucie drętwienia lub mrowienia (parestezje) ) w kończynach Bezsenność Dezorientacja myśli (zmniejszenie dobrowolnego myślenia) Napięcie mięśni i inne, bardziej specyficzne objawy Napady silnego strachu i paniki mogą wystąpić u każdej osoby w określonych sytuacjach życiowych, głównie w sytuacjach zagrażających naszemu życiu W niektórych przypadkach atak paniki może nastąpić w całkowicie nieszkodliwej sytuacji, na przykład w nocy, gdy ktoś budzi się, aby napić się wody lub w domu w pobliżu telewizora lub podczas przyjmowania gości. Pierwszy epizod ataku paniki jest bardzo przerażający. Rzeczywiście jest to niezwykle nieprzyjemne uczucie, które pochłania całą rzeczywistość. Na pierwszy plan wysuwa się jedynie stan ostrego lęku, lęku przed utratą siebie i utraty kontroli, czy też obawa przed śmiercią w tym momencie. Niektórzy ludzie, doświadczywszy takiego strachu, już nigdy go nie spotykają. Ale dla niektórych staje się to prawdziwym problemem, który praktycznie uniemożliwia życie człowieka. Osoba cierpiąca na zespół paniki zaczyna doświadczać ataków w zatłoczonych miejscach, w transporcie publicznym przy czystości od jednego epizodu paniki w miesiącu do kilku epizodów dziennie. W rezultacie część osób zmęczona walką z atakami próbuje się ostrzec przed ich pojawieniem się tych skrajnie przykrych emocji i nie wychodź z domu, nie wychodź za miasto, nie kupuj artykułów spożywczych w dużych sklepach, nie chodź do pracy itp. Naturalnie każdy z tych, którzy cierpią na ataki paniki, stara się sobie pomóc, wyrwać się z emocji, które zaczynają kontrolować jego życie. Ludzie zwracają się do lekarzy, aby wykluczyć problemy zdrowotne (serce, naczynia krwionośne, onkologia), zwracają się do neurologów, którzy przepisują leki przeciwdepresyjne i leki zmniejszające stany lękowe. Często leki mogą sobie z tym poradzić fizyczne odczucia niepokoju, ale nie zmieniają zasadniczo sytuacji, nie przywracają człowiekowi poczucia bezpieczeństwa i normalności życia. Osoba często nadal unika sytuacji, w których może spotkać się z paniką, która znacznie obniża jakość jego życia. Przez kilka lat zgromadziłam całkiem niezłe doświadczenie w pracy z tego typu zaburzeniami. Z reguły w ciągu 3-4 miesięcy, przy częstotliwości spotkań raz na dwa tygodnie, ja i moi klienci osiągamy trwałe rezultaty w pozbyciu się ataków paniki. W wyniku naszej pracy człowiek zaczyna KONTROLOWAĆ swój poziom strachu ! W ten sposób on sam przestaje unikać sytuacji, które wcześniej wydawały mu się niebezpieczne: idzie do pracy, komunikuje się z przyjaciółmi, prowadzi pełnoprawny tryb życia. Metoda, w której pracuję, daje statystyki dotyczące całkowitego wyleczenia ataków paniki (na całym świecie). ponad 97%. W tym przypadku klient był monitorowany przez ponad dwa lata +7 (903) 815-41-95.