Wstyd i poczucie winy idą ręka w rękę. Czy wiedziałeś o tym? Te uczucia społeczne regulują nasze istnienie w społeczeństwie. „Skąd to się bierze” – pytasz. Oczywiście od dzieciństwa Rodzice zaczynają wyznaczać ramy tego, co jest dobre, a co złe. Wstydź dziecko, jeśli nie zachowuje się tak, jak powinno według rodziców. A dziecko zaczyna mieć poczucie winy. Rodzice bardzo często wykorzystują wstyd, bo jest szybki i skuteczny. Pozwala kontrolować i manipulować dzieckiem. Wstyd jest zawsze bólem psychicznym. Takie wychowanie poprzez ciągłą krytykę wpędza w poczucie winy, ponieważ przy takim wychowaniu dziecko czuje się źle, okropnie, obrzydliwie. Jest zawstydzony i krytykowany za swoje czyny. I zaczyna myśleć, że coś jest z nim nie tak, że jest odrzucany, nieakceptowany. Dziecko żyje w ciągłym poczuciu winy. Jest to narzucone przekonanie. Poczucie wstydu za jakiekolwiek działania. Co dzieje się z takim dzieckiem w dorosłym życiu? Niektórzy, całe swoje życie budujemy tak, aby nie było wstydu. Edukacja, praca, rodzina, dobrze wychowane dzieci opinie ludzi. Nie daj Boże, żeby ktoś dowiedział się czegoś złego o nich samych lub o ich dzieciach. Jaka szkoda! Albo starają się zrobić wszystko, aby nie było okazji do wstydu. Również taka sobie motywacja. Z reguły we wstydzie osoba albo się chowa, albo osiąga wyżyny. Jak tacy ludzie budują relacje w dorosłym życiu? Za wstydem i poczuciem winy kryje się strach przed porzuceniem, samotnością haczyk w związku. Poczekaj, aż zostanie porzucony lub nieświadomie rób wszystko, aby związek się rozpadł. Jako potwierdzenie swojej bezwartościowości, bezużyteczności będzie szukał partnera, który zaspokoi potrzebę akceptacji i miłości. Może to być wymóg ciągłej uwagi, intymności, wspólnego spędzania czasu i zjednoczenia się z partnerem. Być może jedynym ogniwem w relacji z rodzicami będzie poczucie winy dziecka. Jako jedyny sposób na przynależność do tej rodziny. W takich związkach często działa strach. Strach przed samotnością, brakiem akceptacji w społeczeństwie, brakiem akceptacji przez własną rodzinę. Takie osoby mogą okazywać niepokój i strach, aby nie zetknąć się ze wstydem i poczuciem winy. Co z tym zrobić. Ustalić granice wstydu i poczucie winy. Stan wstydu jest spowodowany niegodnym czynem, a osoba dokonuje oceny, biorąc pod uwagę własne wartości lub przekonania narzucone przez społeczeństwo (rodzice). Taki czyn powoduje, że człowiek jest zirytowany sobą, poczuciem w duszy pojawia się ciężkość, niezadowolenie z siebie. W takim przypadku należy zdać sobie sprawę ze stopnia winy w tym akcie. W końcu zawsze jest ktoś inny. Wina wiąże się z odpowiedzialnością. Jaką część odpowiedzialności wziąłeś na siebie w tej sytuacji. Dlatego musisz się odwrócić i wybaczyć sobie. Jeśli często czujesz się bezwartościowy, niepotrzebny, nadszedł czas, aby spojrzeć w swoje dzieciństwo i uporać się z przeszłością. W międzyczasie możesz skorzystać z następującego ćwiczenia: Weź kartkę papieru i opisz sytuację, w której czułeś się bezwartościowy, bezwartościowy i niepotrzebny. Jaka wiadomość z przeszłości sprawiła, że ​​tak o sobie myślisz? Kto ją wysłał? Teraz spróbuj przeanalizować i dokonać własnej oceny (zgadzam się/nie zgadzam się) z haniebnością tego czynu. I stwórz własne stanowisko w sprawie tego, co się dzieje, biorąc pod uwagę wartości życiowe. Jestem pewien, że pomoże to przełamać narzucone przekonania i ułatwi życie. Specjalizuję się w leczeniu traum z dzieciństwa, które utrudniają życie w dorosłości. Możesz zapisać się na konsultację za pośrednictwem strony internetowej b17.ru lub telefonicznie. 8-904-490-34-07 (posłaniec)