Anoreksja to świadoma, systematyczna odmowa jedzenia w celu utraty i kontroli wagi, prowadząca do wyczerpania fizycznego i zaburzeń psychicznych. Z każdym rokiem coraz częściej można spotkać mężczyzn i kobiety cierpiące na anoreksję. Współczesne standardy mody szczególnie dotykają kobiet, ale, ku zaskoczeniu wielu, na tę chorobę podatni są również mężczyźni. Według statystyk na każdego mężczyznę chorego na anoreksję przypadają cztery kobiety. Przyczyn anoreksji może być wiele, wymienię kilka: - Żyjesz w społeczeństwie rozwiniętym gospodarczo. Masz do dyspozycji wszystkie współczesne świadczenia i wysoką aktywność społeczną; - Starasz się dostosować do ogólnie przyjętych ideałów społecznych (nawet jeśli są fałszywe), które są narzucane przez społeczeństwo, media, modę; - Trauma psychiczna (wstrząsy emocjonalne, wczesna deprywacja). dzieciństwo, przemoc, zaburzenia rozwoju seksualnego); - Niespełnienie życiowe, wygórowane wymagania wobec siebie i świata, nadmierna skromność, niezdecydowanie, niska samoocena; - Systematyczne problemy w rodzinie, bolesne relacje z bliskimi; dzieciństwo, nieuzasadniona dieta w dzieciństwie Wiele osób nie rozpoznaje swojej anoreksji lub stara się ją usprawiedliwić na wszelkie możliwe sposoby. Być może, gdyby zwrócili uwagę na pewne objawy, pomogłoby zacząć walczyć z tą chorobą. Jeśli zauważasz u siebie lub bliskiej osoby: - ​​stale myślisz o diecie; - strasznie boisz się przybrać na wadze; - zmęczenie głodem (ćwiczenia fizyczne, środki wymiotne i przeczyszczające); - ciągły dyskomfort psychiczny podczas jedzenia (w skrajnych przypadkach, nawet na sam widok jedzenia); - bezprzyczynowy niepokój, agresywne zachowanie, objawy obsesyjno-kompulsywne. Wtedy możesz mieć anoreksję. A może potrzebujesz wykwalifikowanej pomocy. Konsekwencją anoreksji jest nie tylko zwykła utrata masy ciała, ale także: - zaburzenia metaboliczne; - nieprawidłowe funkcjonowanie układu hormonalnego; - zaburzenia układu trawiennego; - osłabienie odporności i rozwój chorób przewlekłych; Zaburzenia. Częściej Ogólnie rzecz biorąc, podstawy anoreksji kładziono już we wczesnym dzieciństwie – w pierwszym roku życia. Zwykle wiąże się to z naruszeniem kontaktu psycho-emocjonalnego dziecka z matką. Jeśli matka obwinia swoje dziecko za różne problemy; ona sama doświadcza poczucia winy lub próbuje przekazać je dziecku podczas karmienia; przekarmia dziecko do tego stopnia, że ​​choruje. Osobie chorej na anoreksję bardzo trudno jest przyznać się przed sobą i innymi, że ma tę chorobę. W psychoanalizie celem nie jest szybkie pozbycie się anoreksji, ponieważ jest to tylko objaw, a przyczyna leży znacznie głębiej. Jeśli leczysz tylko anoreksję, będzie to „wojna z cieniem”. Kiedy jeden objaw zniknie, pojawi się inny. Analityk i pacjent starają się zrozumieć te wewnętrzne problemy, które popychają osobę do problemów z jedzeniem. Pozwoli Ci to emocjonalnie przeżyć traumatyczne wydarzenia z przeszłości i zdobyć nowe doświadczenia w relacjach ze sobą i światem zewnętrznym. Jeśli nie ma możliwości (z różnych powodów) skonsultowania się ze specjalistą, te zalecenia pozwolą Ci zacząć samodzielnie walcz z anoreksją: - spróbuj przełamać lęk związany z wagą i jedzeniem, aby zrekompensować swoje ulubione hobby; - odżywiaj się prawidłowo, dieta powinna mieć na celu poprawę stanu układu pokarmowego i ogólnej kondycji, a nie regulację wagi; kochaj siebie bardziej, dbaj o swój stan psychiczny i fizyczny; - rozpieszczaj się, szukaj więcej radości w życiu; - śmiało proś bliskich o pomoc i wsparcie w walce z anoreksją. Jeśli potrzebujesz pomocy i wsparcia aby poradzić sobie z anoreksją, jestem gotowy ci pomóc Michaił Ozhirinsky - psychoanalityk, analityk grupowy.