Wielu rodziców spotyka się z faktem, że ich dziecko nieustannie wtrąca się do rozmowy i przeszkadza, gdy rozmawiają z innymi dorosłymi. Rodzice upominają dziecko, ale ono powtarza to zachowanie raz po raz i nie ma znaczenia, ile ma lat – 3, 6 czy 12 lat. „Już tyle razy prosiłam, żebyś mi nie przeszkadzała, kiedy jestem rozmawiam ze starszymi!” - Słyszałeś? Dlaczego to się dzieje? Każde dziecko uważa się za mądre, dobre, wyjątkowe – i to jest normalne. Dlatego dziecku wydaje się, że jest dla rodzica całym światem, a przede wszystkim rodzic bez względu na wszystko musi słuchać, słyszeć, rozumieć, rozumieć, akceptować, zawierać. Jest dzieckiem – i to jest najważniejsze. Ogólnie rzecz biorąc, Twoje dziecko ma rację, prawda? Dziecko może znać ogólnie przyjęte normy etykiety lub nie. Powiedz im, jak ważne jest, aby pozwolić danej osobie dokończyć zdanie i poczekać na pauzę. Weź pod uwagę wiek – im młodsze dziecko, tym trudniej będzie mu zrozumieć. Zawsze chwal, gdy czeka na swoją kolej i możesz zwrócić na niego uwagę.🔹 Wyjątki Zwróć uwagę na szczególne sytuacje, w których dziecko może i powinno interweniować w rozmowie. Dotyczy to zdrowia, dobrego samopoczucia, bezpieczeństwa i potrzeb fizjologicznych. Na przykład, gdy dziecko jest głodne, chce iść do toalety lub nie czuje się dobrze.🔹 Grzeczny sposób Ucz dzieci, aby były grzeczne, gdy podrosną; w sytuacji awaryjnej ucz takich zwrotów, które przyciągną uwagę, ale nie wywołają irytacji : „przepraszam, że przeszkadzam”, „proszę, przepraszam, że przeszkadzam”.🔹 Gest sygnałowy Zgadzam się na znaki, gdy dziecko naprawdę potrzebuje zwrócić się w trakcie rozmowy do osoby dorosłej. Może na przykład wziąć cię za rękę. W odpowiedzi ściśnij jego dłoń w swojej – w ten sposób pokażesz, że już niedługo będziesz mógł go wysłuchać. Przykład osobisty Nie kończ, nie przerywaj, nie kończ za dziecko zdań i pozwól mu dokończyć. W takim przypadku warto uważnie przyjrzeć się dziecku twarzą w twarz, pokazując, że zwracasz większą uwagę na jego słowa i wszystko, co mówi dziecko, jest dla Ciebie bardzo ważne. Nigdy nie mów: „Tak, tak, wszystko rozumiem”. Jeśli dorośli w rodzinie będą sobie przeszkadzać, dziecko zachowa się w ten sam sposób – żadne wyjaśnienia nie pomogą. Czas na dyskusję. Wyjaśnij, że daną sytuację lub film należy omówić po jego zakończeniu lub w trakcie reklamy. Przykładowo, gdy film się skończy, dziecko może powiedzieć, co sądzi o działaniu głównego bohatera i podzielić się swoimi wrażeniami. 🔹Komunikacja obowiązkowa – tylko ty i ja. Każdego dnia przeznacz czas, który spędzasz tylko ze swoim dzieckiem. Niech to będzie 20-30 minut, ale tylko dla niego. W tym czasie będzie miał czas, aby podzielić się tym, co ważne, będzie wiedział, że jest słuchany i poczuje się dla Ciebie ważny. Jednocześnie nie powinieneś rozpraszać się telefonem, gotowaniem, rozmową z innymi, tylko z Tobą i Twoim dzieckiem. Te wskazówki przydadzą Ci się w komunikacji z dzieckiem. Autorka: Natalya Dyachenko, psycholog-psychoterapeuta dziecięcy, rodzinny, dla dorosłych Jeśli masz trudności w komunikowaniu się z bliskimi, z dziećmi, zapraszam na konsultację, zapisz się na konsultację. Zapisz się na mój kanał telegramowy - jeszcze więcej ciekawych publikacji. dla Twojego samorozwoju https: //t.me/psychologyhelp_dyachenko_natalya