Syndrom wypalenia zawodowego jest faktem. W 2019 roku opisała to Światowa Organizacja Zdrowia. Definiuje się je jako „uczucie wyczerpania energii, wzrost dystansu psychicznego do pracy, cyniczny lub negatywny stosunek do pracy oraz spadek produktywności zawodowej. Przyczynami wypalenia zawodowego są nadmierne przeciążenie w miejscu pracy, napięty harmonogram, niekochana praca, konflikty w zespole, brak koncentracji, roztargnienie, brak godnych zarobków. Przyczyny mogą być również ukryte w osobowości danej osoby. Na wypalenie częściej cierpią osoby hiperodpowiedzialne, z syndromem doskonałego ucznia i perfekcjoniści. Cierpią także ci, którzy swoją pracę czynią niezwykle wartościową, boją się ją utracić, presją jest dla nich dobra płaca, prestiż miejsca, często takie osoby mają postawy: „Muszę ciężko pracować”, „Muszę zarabiać pieniądze, inaczej zubożę i umrę w biedzie”, „Odpocznę na emeryturze”. Jak rozpoznać wypalenie zawodowe? Jeśli zaczniesz zauważać pięć lub więcej z poniższych objawów, powinieneś się nad tym zastanowić i skonsultować się ze specjalistą : Ciągle czujesz się zmęczony i przytłoczony, nawet po dobrym odpoczynku i śnie potrafisz się skoncentrować, częściej jesteś rozproszony, jesteś nieuważny. Pogorszyłeś się w pracy. Zawsze jesteś zajęty czymś, ale nie czujesz korzyści z tego. zrobiłeś Jesteś z czegoś ciągle niezadowolony, łatwo się irytujesz, okazujesz agresję Trudno Ci zacząć coś robić, zmieniasz rzeczy tu i tam Gorzej się odżywiasz, częściej zażywasz narkotyki Alkohol, więcej palisz Przestałeś się zajmować sam, Twoje zdrowie uległo pogorszeniu. Jak pomóc osobie z wypaleniem zawodowym? - Pierwsza i najważniejsza rzecz, którą należy zrozumieć: wypalenie emocjonalne nie jest zwykłym zmęczeniem pracą i sam dobry odpoczynek nie pomoże go pokonać. Wypalenie zawodowe z reguły idzie w parze z kryzysem osobistym, kryzysem odnalezienia siebie. Dlatego lepiej nie próbować samodzielnie rozwiązywać problemu, bo ciało i psychika są już bardzo wyczerpane, ale skontaktować się. kompetentny specjalista. - Ważne jest, aby ponownie przemyśleć swój tryb pracy i odpoczynku, stopniowo przyzwyczajać się do prawidłowego snu, stosować zbilansowaną dietę, dodać aktywność fizyczną, spacery. Świetnie, jeśli znajdziesz czas i wreszcie zajmij się tym, czym się dotychczas zajmowałeś odkładasz na dłużej, zajmij się swoim hobby - Wyznacz granice pomiędzy czasem pracy i czasem prywatnym. Nie zabieraj pracy do domu, staraj się nie zabierać telefonu poza godzinami pracy i w weekendy, nie bierz na siebie wszystkich zadań od szefa. Trzeba także odróżniać cele osobiste od tych, które są Ci narzucane. Zwróć uwagę na to, czego potrzebujesz, a nie na zewnętrzny wskaźnik sukcesu i wartości moralnej. - Odwiedź psychologa i zrozum swoje osobiste doświadczenia i osobiste kryzysy. Pracując ze specjalistycznym przewodnikiem, łatwiej i szybciej można osiągnąć rezultaty, niż samodzielnie próbować zrozumieć niezliczoną ilość informacji. Życzę powodzenia i oby wypalenie zawodowe Cię nie dotknęło!