Duża liczba osób skarży się na zmęczenie, zły sen, napięcie nerwowe, stres i depresję. Wieczorny odpoczynek, odpowiedni sen, spotkania z bliskimi i przyjaciółmi – ​​to wszystko przestaje energetyzować i nie daje poczucia wigoru i szczęścia. Ludzie, którzy stale podróżują, czują się szczęśliwsi i bardziej świadomi, pewni siebie, spokojniejsi i opanowani rozwija w człowieku następujące pozytywne cechy: 1. zdolność szybkiego przystosowania się do nowych ludzi i okoliczności2. umiejętność znalezienia wyjścia z najbardziej nietypowych sytuacji 3. mniejsza podatność na lęki 4. coraz bardziej urozmaicone doświadczenie życiowe 5. bogate umiejętności komunikacyjne, w tym z przedstawicielami egzotycznych narodowości i kultur6. rozwinęła się tolerancja wobec przedstawicieli różnych mniejszości – narodowych, religijnych, seksualnych7. pozbawione ksenofobii (strachu przed czymś obcym), która zdaje się nie pasować do tradycyjnego pojmowania i dlatego jest uważana za niebezpieczną i wrogą Z psychologicznego punktu widzenia regularne podróżowanie przyczynia się do: 1. uwolnienia emocjonalnego2. otrzymywanie energii życiowej 3. poczucie pełni życia 4. poczucie szczęścia 5. pożywienie nowymi wrażeniami i emocjami6. poprawa jakości życia i satysfakcji z niego7. poszerzanie horyzontów i wzbogacanie świata wewnętrznego8. wzmacnianie cech osobistych, zdrowia fizycznego i psychicznego9. zmniejszenie ryzyka depresji, udarów mózgu i zawałów serca10. zmniejszenie poziomu ataków paniki, lęków wewnętrznych, depresji, różnorodnych fobii11. rozwój umiejętności mówienia Dzieci podróżujące od najmłodszych lat są bardziej otwarte, mają mniej kompleksów, są bardziej towarzyskie, wiedzą więcej i chętnie dzielą się swoją wiedzą z rówieśnikami. Odwiedzając różne kraje i różne strefy klimatyczne, człowiek staje się bardziej odporny psychicznie i fizycznie.