Dziś jeszcze raz o wieczności. VSD. Mianowicie o związku pomiędzy VSD, atakami paniki, fobiami i nerwicami. Temat ten będę analizował z perspektywy koncepcji psychoterapii patogenetycznej Myasishcheva, nauk Pawłowa na temat nerwic oraz współczesnych nurtów integracyjnych w psychoterapii (A. Alexandrov, D. McCall). Główna teza dla klientów: jeśli chodzi o VSD, to zawsze jesteś na złej drodze! Problemem nie są objawy, nie strach, nie choroby, problem jest w Twojej GŁOWIE. Przyjrzyjmy się bliżej. Co to jest VSD? VSD to zespół objawów spowodowany napięciem wegetatywnym. Istotą napięcia autonomicznego jest zaburzona relacja pomiędzy współczulnym i przywspółczulnym autonomicznym (autonomicznym) układem nerwowym, który reguluje procesy fizjologiczne w naszym organizmie. Na przykład, przy nadmiernej aktywacji współczulnego układu nerwowego w wyniku uwolnienia adrenaliny, serce zacznie bić, wzrośnie ciśnienie krwi, ciało będzie drżeć, pojawi się uczucie zaczerwienienia na skórze, zimny pot itp. Kiedy układ przywspółczulny zostanie aktywowany w wyniku uwolnienia insuliny i aktywacji nerwu nawrotowego, będziesz mieć zaburzenia jelitowe, otyłość, uczucie osłabienia, obniżone ciśnienie krwi itp. Zaczniesz się bać powtórzenia tych ataków, prędzej czy później ten strach doprowadzi do ataku paniki. Na ścieżce odruchów będziesz skojarzył atak paniki z jakimś przypadkowym czynnikiem (miejscem, czasem, zdarzeniem) i rozwinie się fobia przed tym czynnikiem (np. atak, który miał miejsce w centrum handlowym, sprawi, że będziesz się bać i będziesz unikać centrów handlowych) ). Jaką taktykę wybierzesz? Oczywiście szukaj chorób wywołujących objawy i staraj się je usunąć, złagodzić. Być może zaczniesz pracować ze swoimi lękami i fobiami. Tylko teraz rozsądku jest coraz mniej i depresja już się zbliża. I to jest naprawdę częsty scenariusz. Jaka jest przyczyna napięcia wegetatywnego? Czy to już nerwica? Nie, VSD nie jest jeszcze nerwicą, jest to stan napięcia adaptacyjnego, gdy człowiek znajduje się w stanie wewnętrznego napięcia emocjonalnego. Przyczyną stresu emocjonalnego jest konflikt wewnętrzny. Nerwica powstaje, gdy wszystkie czynniki zderzają się i łączą, a mianowicie: sytuacja, konflikt wewnętrzny, zakłócenie relacji międzyludzkich opartych na intrapersonalnych przekonaniach i postawach, a także stan wyczerpania neuropsychicznego w połączeniu z czynnikiem wyzwalającym (zdarzeniem prowokującym) i reakcją emocjonalną na prowokujące wydarzenie. Spójrzmy na to na przykładzie. Młody przedsiębiorca założył własną działalność gospodarczą. Ciężko pracowałem, ciężko pracowałem, ciężko pracowałem na kapitał, coś się udało, ale potem przyszedł kryzys, dochody spadły, wydatki wzrosły. Zacząłem się martwić, nie spałem dobrze, mój harmonogram odpoczynku został zagubiony, siedziałem przy komputerze do 2-3 w nocy itp. Zacząłem odczuwać duszność, której wcześniej nie było... I wtedy pewnego dnia, jadąc na spotkanie z klientem, poczułem ostry ból w klatce piersiowej, duszność i przestraszyłem się śmierci.. Potem poszłam do lekarzy, szukałam chorób serca... Zaczęłam poświęcać mniej czasu biznesowi. Próbując spotkać się z klientami i współpracownikami biznesowymi, zacząłem odczuwać strach i dyskomfort, dlatego ograniczyłem te spotkania do granic możliwości. W tym przykładzie klient był świadomy wszystkiego oprócz konfliktu! Dlatego całą swoją uwagę skupił na tych świadomych rzeczach. Z jakim skutkiem? Przyjmowanie leków łagodzących objawy i odmawianie aktywnego prowadzenia działalności gospodarczej. Jaka jest natura konfliktu w tym przykładzie? Naruszenie systemu relacji między osobą a firmą. Klient postrzegał swój biznes jako osobiste potwierdzenie swojej samooceny, a porażka była dla niego ciosem w jego osobowość, jego „Ego”, czuł się porażką, że musi, musi osiągnąć sukces, bo inaczej pokaże wszystkim, co nicością, którą „naprawdę” jest. Dlatego niepowodzenia w biznesie były dla niego nie tylko trudnymi problemami, które należało rozwiązać, ale ciosami zadanymi w jego osobowość, przywracającymi głęboko zakorzenione kompleksy poczucia własnej wartości. Oczywiste jest, że w tym przypadku praca ze strachem, fobiami czy atakami paniki jest daremna bez pracy z wewnętrznym konfliktem. Następnym razem porozmawiamy bardziej szczegółowo o konfliktach wewnętrznych, o tym, jak powstają, na co wpływają i co z nimi zrobić..