„Teraźniejszość to najbardziej kruchy czas i najczęściej go unikasz. Możesz go wykorzystać tylko wtedy, gdy nie martwisz się o swoją przeszłość i przyszłość.” Carl Whitaker (Whitaker) Teraźniejszość przeraża: osoba. Czujemy się tak odpowiedzialni za każdy krok, że czasami „nie jesteśmy w stanie unieść jego ciężaru”. Media obarczają nas różnego rodzaju globalnymi problemami, na które nie mamy wpływu, choć jesteśmy wprowadzani w błąd, myśląc, że możemy. A mózg z radością spieszy się do teoretycznego, abstrakcyjnego rozwiązania tych problemów, ponieważ wydają się one bardziej godne uwagi niż własne życie. Poczucie ogromu zadania zapiera dech w piersiach! Jednocześnie cieszę się ze swojej dumy: nie zajmuję się małymi zadaniami, ale wielkimi! Jedno świetne ochłodzenie i ocieplenie jest tego warte!!! Moje codzienne zadania są drobne, niewarte uwagi. W jakiś sposób sami zadecydują. Bez mojego udziału. Jak w dzieciństwie. Mózg zastawia wiele pułapek, ratując nas przed dorosłymi sprawami. Pierwszą pułapką jest strach przed nieznanym. Mówi nam, że przyszłość jest niepewna i pełna przepowiedni strasznych wydarzeń. No cóż, mówi, lepiej pomyśleć o przeszłości. Choć nieistotne, to jednak bliskie, zrozumiałe i nie obiecujące żadnych niespodzianek. Drugą pułapką są negatywne doświadczenia. „Wiem, wiem! Świat jest niebezpieczny, jestem mały i bezbronny, więc przyszłość też będzie bardzo straszna. Pomyślę o tym - i będę mógł uniknąć kłopotów!” W rezultacie nie ma czasu na myślenie o teraźniejszości, gdzie jesteś silny i dojrzały, przystosowany i zręczny, gdzie wszystko jest dla Ciebie dostępne! Nie ma już czasu. Musimy pielęgnować naszą dawną kruchość. Pułapka trzecia – niska samoocena. Pamięć przeszłych niepowodzeń z dzieciństwa prowokuje negatywną ocenę twoich obecnych możliwości. „Jako dziecko nie byłem ceniony, więc nie jestem nic wart. Nie odniosę sukcesu, bo wcześniej nie wyszło!”. Pułapka czwarta – nawyk Nawyk to potężna rzecz. Udaje, że się troszczy. Chce nam uprościć życie – jak dobrze i łatwo jest żyć zgodnie z zasadami, bez myślenia! Myślenie o przeszłości i przyszłości zamiast o teraźniejszości również staje się nawykiem. Pułapka piąta: stres Reakcja stresowa na długotrwałe problemy może z czasem się przeciągać. Pozbawia nas sił i sprawia, że ​​myślimy, że jesteśmy słabi i sami nic nie możemy zrobić. Taka wiara, jeśli wierzy się w nią entuzjastycznie, fanatycznie, prowadzi do głębokiego smutku i bierności. Życie w teraźniejszości to jedyny sposób, aby móc coś zrobić i wpłynąć na swoje przeznaczenie. Uświadomienie sobie tych powodów jest niezwykle ważne! Pomoże Ci to zarządzać myślami, emocjami i działaniami. Dzięki temu dowiesz się, do czego jesteś zdolny. Jeżeli nie potrafisz samodzielnie poradzić sobie z nawykami z dzieciństwa, skontaktuj się z psychologiem. Pomoże Ci zrozumieć wzorce myślenia i nauczy Cię, jak radzić sobie ze stresem i niepokojem. Rezultatem jest zdrowa samoocena i szczęśliwe życie.!