Każdy doświadczył w takim czy innym stopniu drastycznych zmian w swoim życiu osobistym lub zawodowym. To pracowity czas. To jest stres. Niektórzy ludzie potrzebują stresu, bez niego życie jest dla nich powolne i zbyt spokojne. Inni, przyzwyczajeni do cichego i spokojnego życia, są zdezorganizowani pod wpływem niekorzystnych wpływów zewnętrznych lub wewnętrznych. Jeszcze inni mogą żyć spokojnie zarówno ze stresem, jak i bez niego. Czasami nawet wyimaginowane zmiany mogą powodować nieprzyjemne doświadczenia emocjonalne. Fazy rozwoju stresu: Reakcja lękowa: osoba rozpoznaje obecność stresora w pobliżu, zasoby adaptacyjne organizmu ulegają zmniejszeniu. Faza oporu (oporu): zostaje znaleziony sposób radzenia sobie ze stresem. osoba radzi sobie z tym skutecznie. Faza wyczerpania: brak zasobu, stresor nadal działa. Sposobem na złagodzenie stresu mogą być następujące zasady zachowania: - Licz do 10 (dziesięć); - Oddychaj. Wdychaj i wydychaj powoli, skup się na doznaniach; - Pij wodę; - Przejdź na to, co kochasz - kino, teatr, wędkarstwo, czytanie książki; - Porozmawiaj z osobą, przed którą możesz „wylać swoją duszę”; być silnym środkiem uspokajającym; - Wykonuj ćwiczenia fizyczne; - Zmniejsz znaczenie sytuacji: metoda porównania i rozumowania „mogła być gorsza”, „Naprawdę tego nie chciałem” I na koniec rada Amerykanina humorysta Robert Orben: „jeśli cierpisz na depresję, znajdź kopię swojego ostatniego listu, w którym oferujesz się jako kandydat na wolne stanowisko – a zobaczysz, jaką wspaniałą osobą jesteś».