Decyzję o awansie pracownika na stanowisko podejmuje zawsze szef. Skąd będzie wiedział, którego z kilku podwładnych zdecyduje się awansować na szczyt? I dlaczego ten wybór nie zawsze należy do najbardziej utalentowanego i profesjonalnego specjalisty. Jeśli zależy Ci na rozwoju kariery, nie ma sensu narzekać na irracjonalne preferencje szefa, jeśli chodzi o awansowanie podwładnych. Zamiast tego skorzystaj z Formuły Awansu, która wyjaśnia, co dzieje się w głowie szefa podczas selekcji kandydatów do rotacji. Jednocześnie upewnij się, że nie uniemożliwiasz sobie awansu na kolejny szczebel drabiny hierarchicznej. Zatem obiecujący pracownik musi JEDNOCZEŚNIE spełniać następujące kryteria swojego przełożonego: Wartość + Łatwość zarządzania + Wartość bezpieczeństwa Która oznacza: wartość oznacza pewność menedżera, że ​​specjalista wykona zadanie w taki sposób, aby był on usatysfakcjonowany wynikami. Co więcej, wartość ta może być luźno powiązana z kwalifikacjami pracownika. Dużo ważniejsza okazuje się bowiem umiejętność prawidłowego raportowania pracy, przejmowania kluczowych funkcji i znajdowania obiektywnych przyczyn swoich niepowodzeń. To, w jaki sposób pracownicy podważają swoją wartość: nie chwalą się swoimi osiągnięciami przed zarządem, ze względu na dumę lub skromność ( w rzeczywistości nie jest to skromność - ale po prostu błąd). Unikaj udziału w spotkaniach i dyskusjach („Nie mam czasu na rozmowy, muszę pracować”) odmawiaj pełnienia ważniejszych i bardziej skomplikowanych funkcji („Robię swoje”. pracę, ale pozwól przewodzić komuś innemu”) Menedżer będzie promował tylko to, co jest cenne dla Ciebie jako pracownika. Bo jego zadaniem jest delegowanie części pracy dorosłemu podwładnemu, aby już nie robić tego sam. A szef chce mieć pewność, że pracownik poradzi sobie z tą pracą. Zarządzalność Co oznacza: oznacza gotowość pracownika, po pierwsze, do wykonania dokładnie tego, czego się od niego oczekuje, a po drugie, do wykonania go w określonym terminie. i w sposób dogodny dla formatu menadżerskiego. Zarządzalność jest przejawem szacunku dla wyższego statusu lidera i chęci realizacji jego decyzji, a nie własnych. Wiąże się to bezpośrednio ze zdolnością do przestrzegania norm korporacyjnych i działania w granicach swojej hierarchicznej roli. Jak pracownicy demonstrują swoją niekontrolowaną zmianę formatu lub terminów wykonania zadań („Prosiłeś o tabelę, ale zrobiłem diagram - spójrz, od razu widać na nim dynamikę wskaźników”) bezpośrednio kłócąc się z menedżerem, szczególnie publicznie lub otwarte podważanie jego statusu, wytykanie błędów i chybień („No cóż, nie zgodzę się. Ta opcja zdecydowanie nie jest odpowiednia, to nie do pomyślenia”). przedstawiać swoje pomysły menadżerowi w formie instrukcji („Myślę, że trzeba zadzwonić do dostawców i zażądać wynagrodzenia. Nie słuchają mnie.”) Praktyka pokazuje, że dla pracowników jest to najtrudniejszy element formuły. To niemożność wykazania się sterowalnością niszczy kariery najbardziej utalentowanych specjalistów. Bezpieczeństwo Co oznacza: odzwierciedla poziom osobistego zaufania menedżera do podwładnego. Bezpieczny pracownik wyraźnie demonstruje swoje zaangażowanie w linię działania szefa, staje po jego stronie w konfliktach korporacyjnych i nie próbuje go „posadzić”. Ponieważ to kryterium (podobnie jak dwa poprzednie) jest bardzo subiektywne, wiele będzie zależeć od zgodności psychologicznej (lub niezgodności) pracownika i menedżera. Dlatego ważnym zadaniem Karierowicza jest znalezienie wspólnego języka z szefem, biorąc pod uwagę jego charakterystykę. Jak pracownicy stają się niebezpieczni: bezpośrednio lub pośrednio demonstrują swoją wyższość zawodową nad liderem („Iwan Iwanowicz tak naprawdę każdy student trzeciego roku instytutu wie, że nie tak buduje się podpory”) komunikują się z przeciwnikami swojego lidera bez ujawniania dla niego treść takich rozmów krytykuje lidera wśród kolegów. Najczęściej jeden z nich okazuje się „informatorem” i chętnie przekazuje szefowi wszystkie szczegóły takich rozmów.?