... to jest ważne, pozwala w jakiś sposób zatrzymać się i poświęcić trochę czasu na wyrażenie swoich myśli. To prawda, że ​​nie zawsze jest to łatwe - mówić. Myślenie i mowa są jednymi z najbardziej złożonych problemów nie tylko psychologii mowy, ale także rozwoju umysłowego w ogóle. L.S. Wygotski uważał, że myśl ma swoją własną gramatykę, różniącą się od gramatyki słów w mowie wewnętrznej od myśli do słowa było mu przedstawiane jako „przekształcenie gramatyki myśli w gramatykę słów”. „Książka zawiera przenośny i głęboko wymowny obraz procesu przemiany myśli w słowa: „Myśl mogła można porównać do wiszącej chmury, z której spada deszcz słów”. „Gotowa” myśl nie istnieje przed jej werbalizacją, innymi słowy, gotowa myśl nie istnieje przed rozpoczęciem werbalizacji, a mówiący nie wie, co będziemy mówić, dopóki nie przemówi. Zdrowy rozsądek protestuje przeciwko takiemu stwierdzeniu. Kolejną ważną kwestią jest to, że egocentryczna mowa małego dziecka nie zanika, ale zamienia się w mowę wewnętrzną. Schemat tworzenia mowy wewnętrznej wygląda następująco: „mowa społeczna - mowa egocentryczna - mowa wewnętrzna”. Początkowy etap pojawiania się mowy wewnętrznej należy przypisać 6-7 latom, zakończenie jej kształtowania się - okresowi dojrzewania. Według L.S. powinien to być mechanizm mowy wewnętrznej Wygotski, stają się warunkiem wstępnym generowania i rozumienia mowy zewnętrznej, „przekształcenia myśli w słowa” i „odparowania mowy w myśl” Poniżej wyrażenia L.S. Wygotski * „Myślenie werbalne jawiło się nam jako złożona dynamiczna całość, w której związek między myślą a słowem objawiał się jako ruch przez wiele wewnętrznych płaszczyzn, jako przejście z jednej płaszczyzny do drugiej. Naszą analizę przeprowadziliśmy od najbardziej zewnętrznego do najbardziej wewnętrznego. W żywym dramacie myślenia mowy ruch zmierza w przeciwnym kierunku - od motywu, który rodzi jakąś myśl, do jej zapośredniczenia w słowie wewnętrznym, następnie - w znaczeniach słów zewnętrznych i wreszcie w słowach .” *„Myśl nie wyraża się słowem, lecz dokonuje się w słowie” *„Myśl” – pisze naukowiec – „ma swoją szczególną strukturę i przebieg, od którego przejście do struktury i toku mowy prezentuje się wspaniale trudności.” * „Jednostki myśli i jednostki mowy nie pokrywają się»