ProblemJeśli Twoje dziecko jest nadmiernie wycofane... nawet zwykła nieśmiałość może być przygnębiająca zarówno dla dziecka, jak i jego matki. Problemy z rówieśnikami: cały czas sam, nie chce iść do przedszkola ani szkoły, stoi pod ścianą lub cicho bawi się sam w kącie. Nie wie, jak i dlaczego się komunikować. Problemy z odpowiedziami na tablicy: albo nie wychodzi, albo nagle milknie, choć uczył w domu. Boi się sam iść do sklepu i nie odchodzi od mamy. Czy powinniśmy mieć nadzieję, że samo minie? Może to minie, ale kiedy? Za 10-20 lat? A co ze szczęśliwym dzieciństwem? Tak, Tobie też jest to trudne. A z mojego doświadczenia wynika, że ​​nie zawsze to się sprawdza. Czasem kończy się to tym, że nie idą na studia, nie szukają pracy, nie biorą ślubu – wszystko znowu zależy od mamy lub taty. A czasami dochodzi nawet do schizofrenii. Wtedy pomoc jest prawie niemożliwa. Tak, a pomoc będzie długa i kosztowna. A potem pojawia się autyzm... Co zrobić, jeśli dziecko nie jest po prostu wycofane, ale boi się wszystkiego, co nowe, nawet na ciebie niewiele reaguje, jakoś podejrzliwie zamyka się w sobie, nie. spójrz mu w oczy... Bawi się sam i tymi samymi zabawkami, monotonnie i przez długi czas. A może jest nieprzewidywalnie agresywny, reaguje szczególnie gwałtownie na pewne zmiany w życiu Rozwiązanie Nawet jeśli jesteś pewien, że to tylko nieśmiałość, nie powinieneś czekać na samoleczenie, możesz teraz pomóc swojemu dziecku stać się szczęśliwszym i bardziej pewnym siebie? : dostosować się do społeczeństwa dzieciństwa i dorosłości, aby zapewnić mu nie tylko szczęśliwe dzieciństwo, ale także zagwarantować pomyślną przyszłość. Ponieważ To właśnie umiejętność budowania relacji gwarantuje mu dobry wybór przyjaciół i bliskich. To towarzyskość pomaga znaleźć dobrą pracę, a przydatne kontakty decydują o sukcesie w biznesie i karierze. To właśnie ich towarzyskość odróżnia ludzi sukcesu od cichych i dusznych „kujonów”. Najszybszą i najskuteczniejszą metodą pomocy nieśmiałemu dziecku jest szkolenie dla dzieci i młodzieży lub konsultacja z psychologiem dziecięcym. Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano autyzm dziecięcy lub sam podejrzewasz, że coś jest nie tak: zabawy są powtarzalne, nudne, monotonne, monotonny, bojący się ludzi, wybiórczy w komunikacji, często odwraca wzrok w bok – lepiej nie zwlekać. Lub zbyt zamknięty lub wręcz nieuzasadniony agresywny. Albo neurolog diagnozuje to jako autyzm dziecięcy. Przy pierwszych oznakach autyzmu dziecięcego należy pilnie skontaktować się z najlepszym neurologiem i patopsychologiem w mieście, a może z kilkoma. Albo usuń straszne podejrzenia, albo rozpocznij leczenie tak wcześnie, jak to możliwe. Wczesny autyzm – przy terminowym i aktywnym leczeniu przez psychologa specjalizującego się w autyzmie, prawie całkowicie rekompensuje i nie prowadzi do upośledzenia umysłowego lub całkowitego niedostosowania społecznego, co może nastąpić, jeśli leczenie nie zostanie podjęte lub rozpocznie się późno. Autyzm to nie wyrok śmierci!