Wszystkie zdarzenia, które dzieją się w naszym życiu, są neutralne, wszystko zależy od naszego stosunku do nich. Sposób, w jaki odnosimy się do pewnych wydarzeń, w dużej mierze zależy od naszych myśli, ale nie tylko myśli, ale głęboko zakorzenionych aksjomatów, zwanych w psychologii myślami automatycznymi. Myśli automatyczne to ulotne myśli oceniające sytuacje życiowe, które pojawiają się w naszych głowach bez naszego pozwolenia i kontroli, jest raczej szybko przebłyskiem doznania lub emocjonalnej oceny sytuacji. Automatyczne myśli zawsze powodują reakcję emocjonalną (niepokój, rozpacz, smutek itp.), a my po prostu odczuwamy tę emocję, nie rozumiejąc tak naprawdę, skąd ona się wzięła. Na przykład w pracy zaproponowano Ci awans, ale nagle się zdenerwowałeś i odmówiłeś kierowania zespołem. W tej sytuacji prawdopodobnie przez Twój umysł przemknęły następujące automatyczne myśli: „Nie uda mi się”, „Nie poradzę sobie, nie sprostam oczekiwaniom”. Nie odpowiedzieli na Twoje wezwanie – „Nie chce ze mną rozmawiać, unika mnie, nie kocha mnie”. Z reguły myśli automatyczne kojarzą się z naszymi najgłębszymi przekonaniami, które kształtują się w dzieciństwie i przez które postrzegamy wszystko wokół nas. Ciągła krytyka ze strony rodziców może uformować przekonanie: „Ja do niczego nie jestem zdolny”. Jeśli dorastałeś w chaotycznym i nieprzewidywalnym środowisku, będziesz patrzeć na świat przez pryzmat „nie można nikomu ufać” lub „muszę mieć kontrolę, bo inaczej stanie się coś strasznego”. Wychowane w atmosferze zaniedbania dziecko będzie rosło w poczuciu „jestem bezwartościowy”, przekonany o swojej niższości lub nieadekwatności – „jestem głupi”, „dziwak”. Myśli automatyczne charakteryzują się: - katastrofizacją, czyli wyolbrzymieniem skali problemu: na przykład strachem przed wystąpieniami publicznymi („jeśli mi się nie uda, to będzie porażka”), strachem przed porzuceniem ( „jeśli mnie opuści, umrę”) itp. itp., – powinienem („zawsze wszyscy powinni mnie lubić”, „nie powinienem być słaby”), - nadmierne uogólnienie („nigdy nie będę szczęśliwy”, „wszyscy jest przeciwko mnie”) itp. - czytanie w myślach („ludzie myślą o mnie, że jestem niezdarna, głupia, straszna”) - przepowiadanie przyszłości („pójdę na rozmowę kwalifikacyjną, ale na pewno mnie nie zabiorą ”, „Mam czterdzieści lat, przede mną tylko choroba i samotna egzystencja”) – nadmierna personalizacja („tylko mnie się to zdarza”, „tylko ja mam takiego pecha” – żal za przeszłość („dlaczego czy ja tam poszłam”, gdyby to wszystko nie istniało teraz”, „Poszłabym na studia, aby zostać lekarzem, zarabiałabym więcej”) – etykietki lub negatywne oceny („wszystkie kobiety to głupki”, „ a ten to koza”, „kto w ogóle tu sprowadził tego kurczaka” – oskarżenie okoliczności („ech, urodziłem się w złej rodzinie, żeby być bogatym”). Automatyczne myśli pojawiają się u każdego. Problemy pojawiają się, gdy te myśli zaczynają znacząco wpływać na Twój stan emocjonalny, stają się natrętne lub paraliżują Twoje życie. W tym przypadku człowiek stale żyje w napięciu, strachu, beznadziei i desperacji. Czyjaś odmowa spotkania się z Tobą może wytrącić Cię z równowagi na kilka dni („nikt mnie nie lubi”), a negatywna ocena Twojej pracy prowadzi do rozpaczy („Jestem kompletną porażką”, „Nigdy mi się nie uda”). Co więc zrobić? Ważne jest, aby wiedzieć, że automatyczne myśli są nam przekazywane głównie w formie wrażeń i wymaga to wysiłku, aby przełożyć je na formę werbalną. Aby śledzić automatyczne myśli, musisz monitorować swój stan emocjonalny i zauważać, kiedy następuje gwałtowna zmiana nastroju: nagle czujesz się bardzo smutny, smutny, niespokojny, zły i tak naprawdę nie rozumiesz dlaczego. Najprawdopodobniej wcześniej przez twój umysł przemknęły nieświadome myśli. Musisz spróbować zrozumieć, na jaką sytuację zareagowałeś w ten sposób i uchwycić tę automatyczną myśl, która przemknęła ci przez głowę. Trudno jest zrozumieć, co jest. zwłaszcza w ustalaniu tych głęboko zakorzenionych przekonań, które kryją się za automatycznymi myślami, dlatego lepiej skontaktować się ze specjalistą, który pracuje w