Od autorki: Czasem historia uczy lepiej niż moralność – Jeżyku, gdyby dano Ci wybór: mała marchewka albo dobry humor na resztę życia lato, co byś wybrał? — Oczywiście, dobry humor! — Zapiszmy więc: Jeż odmówił udziału w zbiorach marchwi... A gdyby zaoferowali trochę jabłek albo... — Jabłek! I więcej. Błagała męża przez 10 lat: „Nie mam dość czułości, uwagi, dotyku, prezentów, seksu…” Ale mąż nie słyszał i nie rozumiał, co jej się nie podoba. Otaczała go miłością, troską, szeptała o miłości, masowała, głaskała... Wreszcie pojawił się On: uważny, delikatny, gotowy słuchać jej godzinami, czuły, namiętny, kochający. „Ale nie licz na nic: mam męża i dzieci” – szczerze powiedziała swojemu ukochanemu już mężczyźnie. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie miał nadziei i nie błagał o opuszczenie swojego zimnego rywala. Musiałam powiedzieć wszystko szczerze mężowi. Nie chcieli się wspólnie konsultować: było to bardzo bolesne. Ale nikogo nie wypuściłem. Na jaw wyszedł kolejny szczegół: kochanek ściga damę, monitoruje wszystkie ruchy i spotkania, a nie tylko ją, ale także jej męża. Bójcie się swoich życzeń: one się spełniają! Jeśli chciałeś pasji, zdobądź pasję, podpisz ją. Pytam męża o jego relacje z matką. Mama była bardziej jak macocha: krzyczała na dzieci i biła je jak weselny tamburyn za trójkę, rozlane mleko, zagubioną dziesiątkę. Chłopcy skulili się blisko siebie, żeby chociaż chronić głowy. Mężczyzna nie mógł powstrzymać łez i drżenia rąk - Powiedz mi, jeśli zapytano Cię przed narodzeniem: „Pamiętaj, jeśli się urodzisz, twoja matka będzie cię biła bezlitośnie i nikt nie będzie mógł. nie chroń ciebie, ani twojego ojca, ani twojego brata. Czy godzisz się na urodzenie w takich warunkach, czy lepiej nie żyć?” – Dlaczego? Aby zaspokoić agresywność i okrucieństwo swojej matki - ... czyli nie potrzebujesz życia? Czy żyjesz na próżno? - Ach... nie, oczywiście, że jest to konieczne - Dlaczego? - Torturuję zapłakanego klienta - Ze względu na moją żonę, dzieci... - W tym przypadku wyobraź sobie, że naprzeciw ciebie siedzi twoja matka. Podziękuj jej za to, że dała Ci życie. Pokłoń się głęboko po rosyjsku i powiedz: „Mamo, dziękuję, że dałaś mi życie. Dałeś mi wszystko, co mogłeś!” Po głębokich i naprawdę szczerych ukłonach, dziękuję za to, że ma „taką żonę! i dzieci” – mężczyzna płakał przez pół godziny jak dziecko, łkając, łkając i drżąc w rękach. I płakałam. Pani nie mogła zrozumieć, że dorosły mężczyzna nie może odpuścić tej sytuacji. Trzeba było tłumaczyć, że nie jesteśmy tak inteligentnymi istotami, jak się wydaje, że traumy z dzieciństwa wpływają na nasze życie, że dziecko, jeśli nie zaznało miłości matki, dochodzi do wniosku, że kochanie jest bolesne i na miłość nie można liczyć. Zamyka się i nie okazuje miłości, bo już w dzieciństwie, kiedy nie myślał logicznie, a wyłącznie emocjonalnie, dochodził do wniosku, że jest to niebezpieczne. Potem rozmawiali o mamie. Oczywiście chcę ją potępić, napiętnować jako okrutną i bezduszną. Ale osądzając swoich rodziców, nie zbudujesz swojego szczęścia. Matka mężczyzny oczywiście sama przeżyła głęboką traumę i kalekę i nie doświadczyła nigdy doświadczenia miłości i czułości, akceptacji i zrozumienia bólu drugiej osoby. Zawsze ceniliśmy kobiety, które „zatrzymają galopującego konia i wejdą do płonącej chaty”, natomiast kobiety delikatne i wrażliwe uważano za nierealne. A czasy w Rosji były prawie zawsze trudne: I wojna światowa, rewolucja, kolektywizacja, represje, II wojna światowa, stagnacja, kolejki nawet po mydło, bony... Zadanie przetrwania dla niektórych wciąż jest priorytetem , ale nie może znaleźć wyjścia. Zasługuje na współczucie (jak każdy z nas) i udział, ale nie na winę. I nadal kocha swoje dzieci, chociaż jej miłość na to nie wygląda. Ale dziecko, nawet dorosły, nie może odczuwać miłości, gdy osądza i nie jest wdzięczne. Oznacza to, że on sam nie może kochać i okazywać miłości – naczynie miłości pochodzące od jego przodków jest zablokowane. A mężczyzna płakał przez cały ten czas. Osobną pracą jest to, jak uwolnić się od prześladowań i manipulacji namiętnej kochanki. Ale problemów nie da się rozwiązać hurtowo.