Jeden prosty haczyk emocjonalny może wyciągnąć osobę z najbardziej długotrwałej i ciężkiej depresji. Tym hakiem może być osoba, która potrzebuje Cię nie mniej niż on sam. Twoja druga połówka, pozostając energiczna i cała, odczuwa ogromną potrzebę dzielenia się swoją energią. Zgodnie z prawem powszechnej równowagi są dawcy, którzy ofiarowując część swojego życia, stają się jeszcze silniejsi. Wskrzeszają z popiołów osoby przeżywające nieznośne stany emocjonalne – apatię, przedłużającą się żałobę, wszechogarniającą nudę, ogarniające lenistwo, niewytłumaczalny niepokój tła czy powstrzymujący strach. Wraz ze swoim mentorem zaczyna się osoba. Początek jest już celem. W końcu punkty orientacyjne mogą być najbardziej niewidoczne. Na przykład co tydzień, w sobotę, załóż dżinsy i sweter i idź do gabinetu psychologa. W samym procesie oporu i mentalnego handlu ze sobą, klucz do transformacji. Cele są głośnym sloganem, mogą cię przestraszyć swoją skalą, a potem znowu wydajesz się sobie nieskończenie mały w proporcjach w porównaniu z tym jakże przerażającym życiem. Znajdźmy synonimy dla tego najgłośniejszego i najważniejszego Celu, dobrze? Dla miękkich, romantycznych i wzniosłych młodych kobiet - można go nazwać „Moimi laskami” lub „Ogrodem pragnień”, „Skrzynią maga” i setką innych skojarzeń w formacie wyznaczania celów. W przypadku młodych nastolatków, których poziom aspiracji nie pasuje do formatu możliwości, można to nazwać osiągnięciem lub osiągnięciem (osiągnięcie w grze przetłumaczone z języka gier). Nie tylko słynny Eric Byrne afirmatywnie zatytułował swoją książkę „Gry, w które grają ludzie”. Dla mężczyzn, których szanuję za zupełnie inny sposób myślenia i światopogląd niż ja, celem może być wszystko – fajny samochód, markowy zegarek, pozycja burmistrza miasta czy zdobywca publiczności. Ambicja czyli spokojna i stabilna przejrzystość na przyszłość. Każdy ma swoje własne Igikai, swój własny Everest. Jedna rzecz jest ważna i łączy wszystkie wyznania i formy ludzkiego postrzegania świata. To jest Miłość i Pragnienie tego właśnie Życia. Samo życie zapewnia wsparcie, a człowiek z własnej inicjatywy czyni je mniejszymi lub większymi, wyższymi lub niższymi. Tekst okazał się filozoficzny, ale takie są moje przemyślenia i odczucia w kwestii wyznaczania celów. Zapraszam do dyskusji, drodzy koledzy i czytelnicy. Psycholog, specjalista psychosomatyki Yakovenko GalinaViber, WhatsApp 89271287007