Od autora: Demin Anton Nikołajewicz, specjalista od rozwiązywania sytuacji życiowych, psychoterapeuta Nieustanny chłód w związkach, narastająca z czasem irytacja i niezadowolenie z partnera prowadzą do pytania, czy takie relacje są potrzebne i jak można bez nich żyć. Myśli te są szczególnie dotkliwe podczas kłótni i okresów pogorszenia nastroju. Takie pomysły mogą człowieka przestraszyć i wtedy istnieją różne wyjaśnienia obecnej sytuacji: brak samorealizacji, kryzys osobisty, spędzanie zbyt dużej ilości czasu w domu, samotność z powodu braku przyjaciół Choć formalnie w a związek: każdy wywiązuje się ze swoich obowiązków, są jakieś wspólne imprezy, wakacje. Na początku partner może nawet nie być świadomy tego, co dzieje się w ich związku. W mojej praktyce spotykam się z sytuacją, gdy przed wejściem do domu przez głowę klientki przebiegają myśli: czy muszę wracać do domu, co mnie czeka. Tam? Czego chcę? Na początku odrzucasz tę myśl, ale pojawia się ona ponownie i z biegiem czasu główną ideą staje się to, że twój partner nie jest osobą, z którą chcesz być. To ostatecznie prowadzi do rozczarowania w związkach i ogólnego przemyślenia życia. Tutaj ludzie decydują, że ich miłość umarła, a związek był pomyłką. Zakończenie może być inne – wyjazd do pracy, inny związek, alkohol lub choroba, opuszczenie związku . Pytanie, dlaczego tak się dzieje, dlaczego wszystko w życiu tak się potoczyło, nie przestaje mnie dręczyć. Rozpacz z powodu nieudanego poszukiwania odpowiedzi na to pytanie ustępuje miejsca agresji wobec partnera, który staje się ciężarem lub wrogiem numer jeden. W rezultacie, niezależnie od tego, co się stanie, wydaje się, że wszystkie emocje i myśli mają opuścić partnera. Te pytania są całkiem rozsądne. To prawda, jak to się stało, że dwoje ludzi, którzy kiedyś się spotkali i darzyły się ciepłym uczuciem, w końcu okazało się sobie obcy? Niestety, czynników może być wiele: historia rozwoju związku, jakie trudności napotkała para na początku swojej życiowej podróży, jakie były oczekiwania wobec związku, czym zawiedli się partnerzy, w jaki sposób poradzili sobie z rozczarowaniem. Indywidualne cechy każdego partnera, zgodność charakterów, umiejętność utrzymywania bliskich i troskliwych relacji, umiejętność mówienia o swoich uczuciach i bycia szczerym. Sposób, w jaki para przetrwała kryzys posiadania dzieci, poradziła sobie z trudnościami życiowymi To doświadczenie każdego z małżonków, które z mieszkania z rodzicami otrzymało wzór budowania relacji w rodzinie, własne lęki i nie tylko. Wyjątkiem jest przemoc domowa i destrukcyjne zachowanie partnera, które są niedopuszczalne w związku. Istnieje zbyt wiele powodów, aby tłumaczyć dystans między sobą występujący w związkach. Ale jednocześnie wszystko, co dzieje się w życiu pary, jest wyborem. Wybór dwóch osób każdego dnia, co minutę. Do wyboru jest kontynuacja dialogu lub wycofanie się, wypowiedzenie tego, co ważne i bolesne, lub ukrycie. Odsuń się od partnera lub zrozum go. Porozmawiaj o najbardziej nieprzyjemnych rzeczach, które Cię niepokoją w związku ze swoim partnerem lub udawaj, że wszystko jest w porządku. Powiedz sobie i swojemu partnerowi, że przestałeś go kochać lub przyznaj, że bardzo to boli i nie mogę dalej czuć się bezbronny. Rozczaruj się swoim partnerem lub zobacz prawdziwą osobę, która nie spełniła Twoich oczekiwań. Przyznaj partnerowi, że nie możesz tak żyć i formalnie utrzymywać związku. Wyraź złość lub dodaj obrazę do urazu. Obwiniaj partnera za brak samorealizacji lub polegaj na sobie. Rób, co chcesz i dziel się tym ze swoim partnerem. Każdy dokonuje własnego wyboru.