Bardzo. Coś, o czym nawet nie można pomyśleć. W kwestii różnicy pomiędzy psychoterapią a przyjacielskimi spotkaniami dla tych, którzy nie mają wątpliwości. Prawie jak obraz miłości. Różnica między nimi nie jest aż tak wielka: po prostu konwencja społeczna, a w jednej ze sfer relacji tabu i idź - przyjaźnij się dla zdrowia. Ale ładunek emocjonalny, który przechodzi przez lata od dzieciństwa, nie jest jakby bardziej kolosalny niż zakochanie się i małżeństwo. Żony się zmieniają, ale przyjaciele nie. Przyjaźń może z łatwością przetrwać trzydzieści, pięćdziesiąt lat. Takie przypadki zdarzają się częściej niż pół wieku miłości. To proste: jest przyjacielem po to, żeby móc się z tobą przyjaźnić przez dwadzieścia lat. Cienki? Oczywiście, co jest nie tak? Przyjaciel jest zainteresowany utrzymaniem z Tobą relacji opartej na wzajemnej wymianie określonego zasobu. Oznacza to, że jeśli nagle rozwiniesz się gdzieś w złym kierunku, twoje ścieżki się rozejdą. Pamiętaj, czy często zaprzyjaźniłeś się z ludźmi, którzy byli inni od ciebie? Radykalnie inny? Na jak długo emigrujesz, bierzesz ślub, rozwodzisz się, przeprowadzasz się w inne miejsce i tyle. Dwadzieścia lat na marne. A co powiesz na wyprawy na ryby, spotkania w garażu i wspólne haftowanie? O krzyżach, chodzi o dziewczyny. Po prostu dlatego, że moi przyjaciele nie mają pewnych narządów, aby łowić ryby. I tak te same ptaki, tylko z profilu, krótko mówiąc, przyjaciel jest zainteresowany nierozwiązywaniem Twoich problemów. Dobry przyjaciel rozwija się równomiernie, plus lub minus w jednym kierunku. A wtedy raczej będzie to po prostu wzrost. Stało się. Szczęściarz. Ani ty, ani twój przyjaciel nie upewniacie się, że wasz partner w przyjaźni robi cokolwiek, aby się rozwijać. Co więcej, jeśli dana osoba nagle zaczyna coś nowego, istnieje potencjał, aby to przerosło, rozwinęło się w innym kierunku - często to samo pragnienie objawia się homeostazą. A przyjaciel zaczyna odgrywać rolę nieświadomości: „Dlaczego kołyszesz łódką, skoro przez czterdzieści lat było tak dobrze w garażu. Ciepło, świeżo i bezpiecznie. Co robisz?” A psychoterapeuta? A psychoterapeuta jest zainteresowany Twoim rozwojem, bo inaczej wyślesz go do... jego byłych. W przypadku pomyślnego rozwoju przyprowadzisz mu przyjaciół, znajomych, kolegów. I jego partner - jego Rottweiler. Rottweilery są podatne na depresję, dlatego potrzebują psychologów zajmujących się zwierzętami. I są. Wszyscy są szczęśliwi, wszyscy są szczęśliwi. Z wyjątkiem przyjaciół, za którymi tęskniłeś. Dlaczego? Patrz akapit czwarty. Swoją drogą tak to się sprawdza. Dla tych, którzy są naprawdę zainteresowani, możesz. Oczywiście nie mówimy o 100% przyjaciołach. Są tacy, z którymi rośniesz, plus lub minus, w tym samym tempie. Możesz przebywać wśród tych gości przez całe życie, Zzy. Rozumiejąc świętość tematu, przypominam każdemu, kto skończył czytać: mówimy o jednym aspekcie przyjaźni i terapii. Spodobał Ci się artykuł? Napisz, skontaktuj się.