Od autora: Przyjaciele, zwróćcie uwagę na kwestię rozwoju EQ u swoich dzieci (i pamiętajcie o tym sami). Bez wątpienia IQ jest ważne i potrzebne, jednak w życiu codziennym częściej wymagana jest umiejętność proszenia o pomoc czy prawidłowej oceny emocji rozmówcy niż zastosowanie znajomości wzorów czy dat. EQ pozwala szybko zaadaptować się do nowego środowiska (przedszkole, szkoła – I klasa, uczelnia – I rok, nowa praca itp.) – to ważna cecha w szybko zmieniającym się świecie. Uważa się, że dzieci mają emocje. inteligencja jest na wysokim poziomie rozwoju i jest to ich sposób na przetrwanie w społeczeństwie. Ale co dalej z rozwojem EQ? Pracując z ludźmi z różnych obszarów biznesu, zaobserwowałem, że odnoszący sukcesy lider jest w stanie na pierwszy rzut oka rozpoznać „swoją osobę” i szybko zareagować na nastrój emocjonalny zespołu. Dlaczego ktoś potrafi właściwie uwzględniać emocje drugiego człowieka, a ktoś mimo innych zalet jest „ślepy” na ludzi?”, „Kiedy kształtuje się umiejętność „czytania emocji” i czy można tę umiejętność rozwijać w sposób osoba dorosła, dojrzała. Pracowałam więc z 3-5 osobowymi grupami dziecięcymi, ale najlepsze efekty przyniosły zajęcia „Dziecko-Rodzic-Psycholog”. Na każdej lekcji dokonywane były odkrycia zarówno przez rodzica, jak i dziecko. Szczególnie miło było zobaczyć zdziwione i szczęśliwe twarze rodziców, że ich dziecko zostało „oddane” w klasie. Na przykład odpowiadając na pytanie: „Czy zdarza się, że się czegoś wstydzisz?” A kiedy rodzic sam musi odpowiedzieć na to pytanie na głos, w obecności dziecka!? Okazuje się, że wiele z nas nie jest gotowych i nie chce rozmawiać o swoich uczuciach! Miło było patrzeć na zachwycone twarze dzieci, które dowiadywały się nowych rzeczy o swoich rodzicach. BARDZO WAŻNE jest, aby dzieci WIEDZIAŁY, naszym zdaniem, najdrobniejsze rzeczy o nas, rodzicach. Na przykład, że tata też boi się dentysty i zastrzyków. Albo dlaczego zdarza się, że mama się złości. Albo ten wyraz twarzy to nie złość, ale rodzic jest zdziwiony i myśli))) Podczas zajęć dzieci i rodzice nauczyli się wyrażać, „czytać” i definiować emocje. Na przykład, jakie są różnice między emocjami strachu i zaskoczenia? Czy możesz opisać, czym różnią się te dwie emocje. Końcowa diagnostyka pracy na przestrzeni 6 miesięcy wykazała, że ​​80% uczestników projektu osiągnęło wysoki poziom rozwoju EI. Włączając w to dzieci, które uważano za „zamknięte” i na zewnątrz pozbawione emocji, zwróćcie uwagę na kwestię rozwoju EQ u swoich dzieci (i pamiętajcie o tym dla siebie). Bez wątpienia IQ jest ważne i potrzebne, jednak w życiu codziennym częściej wymagana jest umiejętność proszenia o pomoc czy prawidłowej oceny emocji rozmówcy niż zastosowanie znajomości wzorów czy dat. EQ pozwala szybko zaadaptować się do nowego środowiska (przedszkole, szkoła – I klasa, uczelnia – I rok, nowa praca itp.) – to ważna jakość w szybko zmieniającym się świecie. Dla zainteresowanych oferuję krótki test projekcyjny pozwalający określić jeden z komponentów inteligencji emocjonalnej - orientację na siebie lub innych ludzi. Dowiesz się wiele o swoim dziecku!))) Możesz eksperymentować z dorosłymi, ale jest duże prawdopodobieństwo odpowiedzi oczekiwanych społecznie. Technika „trzech życzeń”. Cel. Zidentyfikuj orientację emocjonalną dziecka w stosunku do siebie lub innych osób. Instrukcja: „Wyobraźcie sobie, że złota rybka może spełnić trzy życzenia. Co byś chciał? Rysować! 😀Przetwarzanie wyników. • 0 punktów – brak zdjęcia; • 1 punkt – rysunek wiąże się z pragnieniem „dla siebie”; • 2 punkty – rysunek wiąże się z pragnieniem „innego człowieka”. Poziom rozwoju inteligencji emocjonalnej: • Niski: 0 – 3 punkty • Średni: 4 punkty • Wysoki: 5 – 6 punktów.