Łatwiej jest nam zachować percepcję. Aby wszystko było jasne, zrozumiałe, znajome. Wyhoduj drzewo słusznych, prostych decyzji, gdzie gałąź po gałęzi dochodzimy do logicznego wniosku – „jeśli, to”. Jesteśmy przyzwyczajeni do podlewania tego drzewa od niechcenia, czasem nawet bez angażowania się w ten proces. Te wyuczone sposoby pomagają nam się dostosować, tworzą iluzję, że wszystko jest przewidywalne w naszym ogrodzie i poza nim. Przewidywalny, co oznacza cichy, spokojny i niezawodny. Ale czy to prawda? Tak, nasz mózg upraszcza nam życie, tworząc stereotypowe reakcje w odpowiedzi na powtarzające się sytuacje. Spędzamy mniej czasu na analizie i szybciej zapewniamy „optymalną” reakcję. Ale sytuacja może być podobna tylko z wyglądu. I tyle, złapali nas. Uwięziony przez własne nastawienie. I nie zauważyli, że okoliczności różnią się wieloma niuansami, akcja rozwija się w innym kontekście, a ja już jestem inny, mój obecny stan, doświadczenie, zasoby – tak, wszystko się zmieniło. Bez uwzględnienia tych zmian my stosuj metody reakcji, które nie prowadzą do pożądanego rezultatu, a jedynie wyczerpują organizm. A my reagujemy na podstawie naszych myśli. Nasz stan emocjonalny zależy bezpośrednio od tego, co i jak myślimy. Dlatego ważne jest, aby oddzielić fakty od tego, co tylko im się wydaje. Niektóre postawy, za pomocą których nakręcamy się w obecnej rzeczywistości, oraz możliwości, jak sobie z tym poradzić: - Obowiązek Jak może się to objawiać: w stosunku do siebie – jestem winien sobie/innym (zapewniać dzieciom wartościowy czas wolny, żeby mieć więcej czasu, bo jest na to czas); w stosunku do innych – co mi są winni najbliżsi i świat zewnętrzny (zapewnienie wsparcia, bezpieczeństwa, stabilizacji). Teraz co robić. Do siebie: Co się stanie, jeśli tego nie zrobisz? A może zrobisz to, ale nie teraz? Kto powiedział, że musisz to zrobić? Spróbuj zastąpić słowo „musisz” słowem „wybierz”, „chcę”, „mogę”, „mogę”, „zaryzykuję”, „zdecyduję”… Jak zmienia się twój stan? Czy jest więcej czy mniej energii? Z innymi: Przełóż swoje skargi na potrzeby i mów o nich bezpośrednio. Zgadzać się. Co mogę zrobić dla Ciebie i co Ty możesz zrobić dla mnie? Zajmij pozycję dorosłego i weź odpowiedzialność za wyrażenie swoich pragnień i wspólne znalezienie rozwiązania - Katastrofa. Przewidywanie negatywnej przyszłości Jak się ona objawia: Panika. Wszystko jest źle i będzie tylko gorzej. To wszystko się źle skończy. Co jeśli/co jeśli. Co zrobić: Zadaj sobie pytanie, co dokładnie się stało? Czego tak naprawdę się boisz? Jakie mogą być inne możliwe wyniki? Zmień perspektywę, podejmij nowe wyzwanie: „to interesujące” zamiast „to jest okropne”. Jak mogę teraz zorganizować swoje życie, aby dobrze się czuć w zmienionych warunkach? Poszerz swoje doświadczenie: jak mogłoby być inaczej? - Dewaluacja Twojej osobowości lub skutki Twoich działań Jak się to objawia: Spędziłem kolejny dzień na próżno, moje działania są bezużyteczne, nie mogę nic zmienić. Co robić: Zapytaj siebie, na co mogę mieć wpływ? co ode mnie zależy? Podejmij te kroki i podziękuj sobie za nie - Emocjonalne uzasadnienie Jak się to objawia: Czuję niepokój, co oznacza, że ​​jestem w niebezpieczeństwie. Czuję się bezsilna, co oznacza, że ​​jestem słaba i nie poradzę sobie. Co robić: Daj sobie czas i przestrzeń na przeżycie uczuć, które się pojawiają (techniki opisano w poprzednich tekstach). Oddychać. Zaangażuj się w ćwiczenia fizyczne (rozciąganie, joga, trening siłowy). Poczuj wsparcie w swoim ciele. Zrób listę swoich zasobów, na których możesz polegać - Nadmierna generalizacja Formułowanie uogólnionej opinii na podstawie wcześniejszych doświadczeń. Jak to się objawia: Ciągle się przeziębiam, co oznacza, że ​​teraz też zachoruję. Od tygodnia nie mogę odzyskać równowagi, więc teraz tak będzie zawsze. W innych krajach wszystko jest źle, co oznacza, że ​​​​w Rosji będzie tak samo: zadbaj o siebie i swoich bliskich (jeśli to możliwe, samoizolacja, odżywianie i witaminy, odpowiednia aktywność fizyczna, świeże powietrze, dobry sen, radzenie sobie ze stresem, wsparcie emocjonalne. Daj sobie wystarczająco dużo czasu na przystosowanie się do nowych warunków. Nie próbuj przewidywać przyszłości, na której możemy polegać.?