Gry stały się ulubioną rozrywką milionów ludzi na całym świecie. Jednak dla niektórych osób granie w gry może stać się problematycznym zachowaniem, które zakłóca codzienne życie. Zjawisko to znane jest jako zaburzenie związane z grami i definiuje się je jako wzorzec uporczywych lub powtarzalnych zachowań związanych z grami, które powodują znaczne upośledzenie lub stres. W tym artykule omówimy rzeczywisty przypadek kliniczny zaburzeń związanych z grami i przyjrzymy się skutecznemu leczeniu, które pomogło pacjentowi wyzdrowieć. Studium przypadku: Historia Johna John, 25-letni student college'u, został skierowany do psychologa przez zaniepokojonych rodziców z powodu nadmiernego zachowania podczas grania. John spędzał średnio 8 godzin dziennie grając w gry wideo, często opuszczając zajęcia i zaniedbując naukę. Stracił także zainteresowanie innymi zajęciami, takimi jak gra w koszykówkę i spotykanie się z przyjaciółmi. Podczas wstępnej oceny u Johna zdiagnozowano zaburzenia związane z grami na podstawie kryteriów określonych w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób Światowej Organizacji Zdrowia (ICD-11). Zgłaszał wahania nastroju, drażliwość i trudności w kontrolowaniu swoich zachowań związanych z hazardem, nawet jeśli wiedział, że wpływa to na jego wyniki w nauce. Podejście do leczenia Psycholog opracował plan leczenia obejmujący kilka opartych na dowodach interwencji w przypadku zaburzeń związanych z grami. Pierwszym krokiem było ustanowienie przymierza terapeutycznego z Johnem, wczucie się w jego zmagania i omówienie negatywnych konsekwencji jego zachowań związanych z hazardem. Terapeuta zapewnił także psychoedukację na temat neurobiologicznych i psychologicznych mechanizmów uzależnienia oraz ich związku z zaburzeniami związanymi z grami. Podstawową interwencją stosowaną w leczeniu zaburzeń związanych z grami była terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Terapia poznawczo-behawioralna jest formą psychoterapii skupiającą się na zmianie negatywnych myśli, przekonań i zachowań, które przyczyniają się do problemów ze zdrowiem psychicznym. Terapeuta pomógł Johnowi zidentyfikować czynniki wyzwalające jego grę i opracować strategie radzenia sobie z pragnieniami i potrzebami hazardu. Pracowali także nad poprawą jego umiejętności zarządzania czasem i nauki, aby pomóc mu zrównoważyć zachowanie związane z grami z obowiązkami akademickimi. Oprócz terapii poznawczo-behawioralnej terapeuta zastosował interwencje oparte na uważności, aby pomóc Johnowi regulować emocje i zwiększyć świadomość swoich myśli i uczuć. Uważność polega na zwracaniu uwagi na chwilę obecną z otwartym i nieoceniającym podejściem. Praktykując uważność, John był w stanie zmniejszyć swój niepokój i poprawić zdolność skupiania się na nauce. Wynik Po sześciu miesiącach leczenia John wykazał znaczną poprawę swoich zachowań w grach i wyników w nauce. Skrócił swój czas grania do mniej niż 2 godzin dziennie, wrócił do gry w koszykówkę z przyjaciółmi i stwierdził, że czuje się szczęśliwszy i bardziej spełniony. Rodzice Johna również zgłosili, że był bardziej zaangażowany w sprawy rodzinne i miał z nimi lepszy kontakt. Wnioski Zaburzenia związane z hazardem to realny i coraz powszechniejszy problem, który może mieć poważne konsekwencje dla dobrostanu i jakości życia ludzi. Dostępne są jednak skuteczne metody leczenia, takie jak terapia poznawczo-behawioralna i interwencje oparte na uważności, które mogą pomóc ludziom zarządzać zachowaniami związanymi z hazardem i poprawić zdrowie psychiczne. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, zmaga się z zaburzeniami związanymi z grami, poszukaj profesjonalnej pomocy, aby powrócić do zdrowia.