Nawet w ulubionej i interesującej pracy prędzej czy później możesz się zmęczyć, poczuć pustkę. Psychologowie klasyfikują ten stan jako chorobę i nazywają go zespołem wypalenia emocjonalnego. Jeśli nie poświęci się temu należytej uwagi, sytuacja tylko się pogorszy. Wypalenie emocjonalne: przyczyny i objawy. Istnieje wiele czynników, które mogą powodować zmęczenie i rozczarowanie wykonywanymi czynnościami. Wśród nich: 1. Monotonna, monotonna praca, kiedy trzeba codziennie robić to samo, ale zwykle nie ma rezultatu.2. Zbyt intensywny rytm, ciągły pośpiech w pracy, brak możliwości odpoczynku i relaksu.3. Konieczność ciągłego rozwiązywania złożonych problemów wymagających ekstremalnej koncentracji.4. Brak motywacji materialnej i moralnej: mała pensja, brak premii, brak pochwał ze strony kierownictwa.5. Regularna praca w godzinach nadliczbowych, konieczność zostania do późna w pracy, wyjście w sobotę i niedzielę, dokończenie czegoś w domu, brak możliwości wyjazdu na urlop.6. Konflikty z przełożonymi lub współpracownikami, ciągłe komentarze, niekonstruktywna krytyka Są zawody, których przedstawiciele są najbardziej podatni na wypalenie emocjonalne, są to: lekarz, nauczyciel, psycholog; inne zawody wymagające częstego kontaktu z ludźmi: sprzedawca, trener, administrator, pracownik call center, stewardesa, pracownicy pomocy społecznej zawody, w których trzeba narażać życie i widzieć ludzkie cierpienie: ratownik, policjant, pilot, wojskowy, centrum kryzysowe; pracownik; szefowie różnych szczebli. Ponadto stan ten zagraża tym, którzy wykonują nisko płatną, nieciekawą pracę, są osobami kreatywnymi lub introwertykami. Aby na czas zauważyć problem i zacząć sobie z nim radzić, należy natychmiast zwracaj uwagę na takie objawy jak: • utrata zainteresowania pracą, niezdolność do sprawnego wykonywania powierzonych zadań, niechęć do pójścia rano do zespołu; • obojętność w reakcji zarówno na pochwały, jak i krytykę ze strony przełożonych; • ograniczona komunikacja ze współpracownikami; • roztargnienie, zapominalstwo (nie pamiętasz o spotkaniu, mylisz terminy projektu); • napady melancholii, rozpaczy, beznadziei; • obniżona samoocena, niezadowolenie z siebie, poczucie winy • niezdolność do cieszenia się ulubionymi zajęciami; i rozrywka, • ciągłe zmęczenie, które odczuwa się rano, • zaostrzenie alergii i innych chorób skóry, • faza bezsenności, ten stan emocjonalny może prowadzić do zespołu chronicznego zmęczenia, depresji, wycofania i odmowy komunikowania się z ludźmi. Są to ludzie, którzy zaczynają pić i uzależniają się od narkotyków. Niektórzy nie mogą sobie poradzić i targają się na życie. Jak wyeliminować problem Jeśli pojawią się wyraźne objawy wypalenia zawodowego, warto skonsultować się z psychologiem, aby przepisał odpowiednie leczenie. Jeśli jednak dana osoba nie może lub nie chce tego zrobić, możesz spróbować poradzić sobie samodzielnie.1. Zmień chociaż coś w swoim życiu, przełam monotonię życia. Nawet jeśli jest to najmniejsza rzecz, zmusi Cię do wyrwania się z rutyny. Możesz zacząć biegać już rano, zapisać się na basen, zajęcia taneczne, spróbować nowych, niezwykłych potraw, radykalnie zmienić fryzurę i styl ubioru.2. Jedź na wakacje, nawet jeśli wtedy tego nie planowałeś. Jednocześnie trzeba mądrze spędzać dni urlopu – nie leżeć na kanapie od rana do wieczora. Nie trzeba jechać nad morze, wystarczy udać się na łono natury, odetchnąć głęboko świeżym powietrzem i zerwać przebiśnieg w lesie.3. Porozmawiaj ze swoim szefem i poproś go, aby dał ci inne zadania, które dadzą ci większą satysfakcję.4. Nie przejmuj się obowiązkami innych ludzi, jeśli to możliwe, wychodź z pracy punktualnie i nie pracuj w weekendy.5. Nie rezygnuj ze swoich zainteresowań, spróbuj znaleźć nowe. Szukaj okazji do zabawy według własnego gustu.6. Nie daj się ponieść alkoholowi.7. Prowadź zdrowy tryb życia - dobrze się odżywiaj, kładź się spać o czasie, dużo.