Problem wypalenia emocjonalnego pracowników od zawsze niepokoił liderów wszystkich organizacji. Jednak problem ten jest najbardziej dotkliwy w przedsiębiorstwach, których działalność wiąże się z intensywną interakcją z dużą liczbą osób. Zespół wypalenia zawodowego szczególnie często rozwija się wśród specjalistów zawodów „pomagających” w sektorze non-profit (pedagodzy, nauczyciele, pielęgniarki, lekarze, pracownicy socjalni) oraz osób pracujących w sektorze usług komercyjnych (menedżerowie, sprzedawcy, kelnerzy, specjaliści salonów kosmetycznych) Zespół wypalenia zawodowego to reakcja człowieka na stres w pracy, na którą składają się elementy psychologiczne, fizjologiczne i behawioralne. Fizjologiczne objawy wypalenia emocjonalnego obejmują: - zmęczenie; - uczucie wyczerpania; - podatność na zmiany wskaźników środowiskowych; - częste bóle głowy; przewodu pokarmowego; - nadmiar lub brak masy ciała; - zaburzenia układu sercowo-naczyniowego; - duszność; - bezsenność. Na poziomie psychologicznym jest to: - znudzenie; , klientów i administracji; - poczucie winy; - złość i drażliwość; - zwątpienie w siebie; - niezdolność do podejmowania decyzji; - poczucie samotności - depresja; ; - zaburzenia uwagi i myślenia; - negatywne nastawienie do perspektyw życiowych: - pracownik przychodzi do pracy późno (późno) i wychodzi wcześniej (pod różnymi pretekstami); - zabiera pracę do domu; - wzrost liczby błędów, drażliwość; - spadek intensywności interakcji z klientami i współpracownikami; - konflikty; - brak entuzjazmu; - nadużywanie alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych (uspokajających lub stymulujących). wypalenie zawodowe to: Wyczerpanie emocjonalne, które objawia się poczuciem emocjonalnego przeciążenia i poczuciem pustki, wyczerpania własnych zasobów emocjonalnych. Osoba czuje, że nie może poświęcić się pracy tak jak wcześniej. Istnieje poczucie „wyciszenia”, „otępienia” emocji, a w szczególnie ciężkich przypadkach możliwe są załamania emocjonalne. Depersonalizacja to negatywne, bezduszne, cyniczne podejście do klientów. Kontakty stają się bezosobowe i formalne. Pojawiające się negatywne postawy mogą początkowo mieć charakter ukryty (stłumiona irytacja), ale z czasem wybuchają w postaci wybuchów złości lub sytuacji konfliktowych. Obniżenie osiągnięć osobistych objawia się obniżonym poczuciem kompetencji pracy, spadek wartości swoich działań, negatywna postawa wobec siebie w sensie zawodowym, poczucie winy, poczucie nieadekwatności, obojętność na pracę. Konieczne jest wczesne rozpoznanie syndromu wypalenia zawodowego, ponieważ zjawisko to ma nie tylko negatywne skutki na życie konkretnego pracownika, ale także na funkcjonowanie organizacji jako całości. Aby rozpoznać, czy u pracownika występują objawy wypalenia emocjonalnego, można zastosować metodę obserwacji lub zastosować technikę „Szybka ocena wypalenia” (V. Capponi, T. Novak Instrukcja: przeczytaj stwierdzenia i zdecyduj, czy mają zastosowanie). Tobie czy nie.1 .Kiedy w niedzielne popołudnie przypominam sobie, że jutro znowu muszę iść do pracy, reszta weekendu jest już zrujnowana.danet2.Gdybym miał możliwość przejścia na emeryturę (ze względu na staż pracy, niepełnosprawność) , zrobiłbym to bez zwlekania. 3. Denerwują mnie koledzy w pracy. Nie można tolerować tych samych rozmów. Yesnet4. Stopień, w jakim moi koledzy mnie denerwują, to wciąż drobnostka w porównaniu z tym, jak wytrącają mnie z równowagi klienci (pacjenci, studenci, goście, klienci). Danet5. Przez ostatnie trzy miesiące odmawiałem ( odmówić) z kursów