Zniekształcenie poznawcze: Zniekształcenie powściągliwości Zniekształcenie powściągliwości jest jednym z wielu zniekształceń poznawczych, które wpływają na nasze myślenie, percepcję i podejmowanie decyzji. Ten rodzaj zniekształcenia pojawia się, gdy mamy tendencję do niedoceniania lub wyolbrzymiania naszych uczuć, myśli lub reakcji w sytuacjach społecznych. Zakłócenie powściągliwości może prowadzić do błędnej oceny sytuacji i podjęcia niewłaściwych decyzji. W tym artykule przyjrzymy się przykładom zniekształcenia powściągliwości, jego mechanizmom i wpływowi na zachowanie, a także metodom jego przezwyciężania. Mechanizmy zniekształcenia powściągliwości Zniekształcenie powściągliwości często kojarzone jest z normami społecznymi, stereotypami i oczekiwaniami innych. Ludzie starają się dostosować do ogólnie przyjętych zasad zachowania i tłumić swoje prawdziwe emocje i reakcje, aby nie wyróżniać się z tłumu. Może to wynikać ze strachu przed oceną, nieakceptacją lub odrzuceniem. Stronniczość rezerwy jest również powiązana z naszą wewnętrzną samooceną. Osobom podatnym na tego typu uprzedzenia może brakować pewności siebie, wierząc, że ich opinie, uczucia lub reakcje nie mają wartości lub nie są warte uwagi innych. Przykłady sytuacji w pracy: Pracownik może nie zabierać głosu spotkanie ze strachu przed krytyką lub brakiem akceptacji ze strony współpracowników. Będzie wolał po cichu zgodzić się z innymi, nawet jeśli nie zgadza się z ich punktem widzenia. Relacje w parze: Partner nie może otwarcie wyrażać swoich uczuć ani niezadowolenia z zachowania partnera z obawy przed zniszczeniem kruchej harmonii w związku. Poczucie własnej wartości: Osoba może bagatelizować swoje osiągnięcia lub sukcesy, uważając je za nieistotne lub przypadkowe, a także nie doceniać swojej wartości jako osoby. Wpływ zniekształcenia powściągliwości Zniekształcenie powściągliwości może prowadzić do szeregu negatywnych konsekwencji zarówno dla jednostki, jak i społeczeństwa jako całości. W szczególności: Utrata możliwości: Osoby cierpiące na skłonność do powściągliwości mogą utracić możliwości rozwoju i realizacji swojego potencjału, ponieważ nie wyrażają swoich pomysłów lub nie podejmują aktywnych działań ze strachu. Tłumione emocje: Stłumione emocje mogą się kumulować i objawiać się stresem, lękiem lub depresją, co może negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne i fizyczne. Niesprawiedliwość: Zniekształcenia mogą prowadzić do niesprawiedliwości w społeczeństwie, ponieważ pomysły i opinie pewnych grup ludzi mogą pozostać niewysłuchane lub zignorowane ze względu na stereotypy i uprzedzenia. Przezwyciężenie zniekształcenia powściągliwości Przezwyciężenie zniekształcenia powściągliwości wymaga świadomości jego istnienia i aktywnych wysiłków, aby zmienić swoje zachowanie i myślenie. Niektóre strategie radzenia sobie obejmują: Samoświadomość: Przyjrzyj się swoim myślom i uczuciom, zwracając uwagę na sytuacje, w których masz tendencję do tłumienia swoich emocji i opinii. Spróbuj zrozumieć przyczyny takiego zachowania. Ćwicz samoafirmację: Zacznij wyrażać swoje myśli i uczucia w małych sytuacjach towarzyskich, stopniowo poszerzając swój krąg znajomych i komunikację. Wsparcie innych: Poszukaj pomocy u przyjaciół, rodziny lub specjalistów, którzy mogą Cię wesprzeć w procesie zmiany. Powściągliwość w pracy psychologa i wynikach terapii. Aby zapewnić skuteczną komunikację i wsparcie, psycholog musi potrafić otworzyć się emocjonalnie i być w bliskim kontakcie z klientem. Jednak nastawienie rezerwowe może zakłócać ten proces, prowadząc do niewystarczającej empatii, powstrzymywania ważnych emocji i niewystarczającej szczerości. W artykule przyjrzymy się przykładom zniekształcenia powściągliwości w pracy psychologa, jego wpływowi na proces terapeutyczny oraz sposobom jego przezwyciężania. Mechanizmy zniekształcenia powściągliwości w pracy psychologa. Zniekształcenie powściągliwości w puszkach psychologa mają różne powody i, 36(5), 427–440.