Czy znasz trzy słowa, które są potrzebne, aby chronić swoje granice? No, prawie te, które przemknęły Ci przez głowę)) To słowa, które opanowało 3-letnie dziecko w kryzysie: - Pójdziemy na spacer? - Nie nie chcę! - Więc zostaniemy w domu? - Nieee! Nie chcę! Trzylatek szybko i umiejętnie doprowadza dorosłego do białości. I nie robi tego z kalkulacji. Ale ponieważ natura go popycha. To właśnie w ciągu 3 lat dziecko zaczyna jasno rozumieć siebie, swoją separację od matki. I tego broni. Broni swojego prawa do bycia. Pomaga mu w tym zaprzeczenie wszystkiemu, co nim nie jest: „Nie chcę!” Jeśli dziecko ma szczęście, jego matka jest w stanie zrozumieć jego zachowanie i zachować równowagę: niezależność i bezpieczeństwo. Takie dziecko, gdy dorośnie, będzie wyraźnie świadome swoich potrzeb i możliwości. A także mówienie o nich innym oznacza wyznaczanie granic. Jednak nie każdy ma szczęście. Bardzo kuszące jest szybkie uciszenie wrzeszczącego dziecka i zrobienie wszystkiego, co trzeba. Przygotuj się szybko do przedszkola, zjedz obiad bez kaprysów i punktualnie wyjdź na spacer. Sprawy się kończą. A jednocześnie dziecko uczy się takich prawd jak: „Nie bądź złośliwy! Nie kochasz swojej matki?”, „Nie bądź kapryśny! Babcia będzie zdenerwowana”... Oświadczenie o odmowie, wyznanie swoich potrzeb ściśle wiąże się z wyrządzeniem krzywdy drugiej osobie w wieku dorosłym, objawia się to poczuciem zawstydzenia i winy za każdym razem, gdy jesteś zmuszony powiedzieć komuś: „. Nie chcę!” Wydaje Ci się, że to nie jest argument. Że potrzebujesz OBIEKTYWNYCH POWODÓW: choroba, brak pieniędzy, śmierć, ból głowy - to wszystko. W tej sytuacji Twoje działania, wartości, zainteresowania są jak coś nieistotnego. Jak inni to uszanują? Zacznij od prostej rzeczy: ustal „Czego nie chcę?” W jedzeniu, ubraniu, związkach, relaksie. Może się okazać, że robisz wiele rzeczy, których nie chcesz robić. A czego nie robić! Na przykład nie uśmiechaj się, gdy nie jest to zabawne. Lub nie pożyczaj pieniędzy, jeśli nie uważasz, że to słuszne. Poznaj siebie i swoje granice poprzez „nie”. Tak robią to dzieci i dorośli, którzy mają dość ignorowania siebie. To pierwszy krok do przywrócenia swoich granic. Podejmij działanie!