Od autora: Happy Family Magazine, nr 4, 2010Dzisiaj mówienie o seksie jest dość łatwe i proste. Dzięki bogactwu literatury naukowej i popularnej, różnorodnych książek edukacyjnych dla uczniów, a nawet przedszkolaków (np. „Skąd przyszedłem”) życie seksualne wyłoniło się z ciemnej piwnicy zapomnienia i zajęło swoje miejsce wśród innych aspektów ludzkiej egzystencji . Wydawało się, że teraz ten obszar relacji nie powinien już sprawiać małżonkom żadnych trudności. Ale niestety musimy przyznać, że z obszarem wiedzy seksualnej dzieje się to samo, co z innymi: obecność wiedzy sama w sobie nie oznacza automatycznie jej posiadania i wykorzystania w praktyce. Zatem wszystkie dzieci uczą się w szkole matematyki, chemii i fizyki. Ale nie wszyscy, jako dorośli, potrafią zaplanować budżet, nie polewać przewodów pod napięciem podczas pożaru, nie „za dużo” wypić alkoholu – chociaż uczono ich, do czego utleniają się alkohole… Cóż zatem możemy powiedzieć o wiedzy seksualnej? Wielu nie uważa ich za ważne lub uważa, że ​​ten temat nie jest warty poruszania, a jedynie trzeba działać. Być może w młodości, w wieku eksperymentów, ta idea ma prawo do życia. Ale spróbujmy porozmawiać o seksualności dorosłych, o tym, co jest ważne dla stabilnego i długowiecznego małżeństwa. W przeciwieństwie do związków tymczasowych i krótkotrwałych, małżeństwo żyje według innych praw. A nieznajomość tych praw niestety nie zwalnia od odpowiedzialności... W swoich licznych publikacjach D.S. Wallerstein, autor szeregu książek poświęconych problematyce małżeństwa, wiele uwagi poświęca psychologicznym problemom małżeństwa. Pierwszym zadaniem jest emocjonalne oddzielenie się od rodziny rodziców lub od pierwszego nieudanego małżeństwa. Drugim zadaniem rodziny jest stworzenie wspólnoty psychologicznej, która reprezentuje „małżonków razem”, a nie każdego z nich z osobna. Trzecie zadanie Wallerstein opisuje jako „stworzenie satysfakcjonującego i przyjemnego związku seksualnego oraz ochronę go przed zakłócaniem obowiązków domowych i innych zajęć”. Przecież to właśnie w tym obszarze jesteśmy najbardziej bezbronni. Zazdrość, zdrada, fantazje, że już mnie nie kochają – wszystko to zwiększa napięcie w parze. Cienka sieć relacji, która łączy kochanków, może przekształcić się w mocną linę stabilnych uczuć emocjonalnych i seksualnych lub pęknąć, nie będąc w stanie wytrzymać prób. Relacje seksualne mają wiele aspektów. Jednym z najważniejszych jest ich język. Przypomnijmy sobie popularne łacińskie wyrażenie „Nomen est omen” – nazwa mówi sama za siebie, lub jej darmowy rosyjski odpowiednik „jakkolwiek nazwiesz łódkę, tak będzie pływała”. Język, którego używasz do opisu spotkań seksualnych, sposób, w jaki rozmawiasz z partnerem na tematy seksualne, jest odzwierciedleniem Twojej subiektywnej, wewnętrznej rzeczywistości seksualnej. Pozostaje w relacji z zewnętrzną, obiektywną rzeczywistością. Rzeczywistości te wzajemnie na siebie oddziałują i przenikają się. Stąd pierwsza, najważniejsza teza: zmiana języka opisu może skutkować zmianą jakości relacji seksualnych. Ale jak ustalić, jakim językiem seksualności się posługujesz? Zróbmy mały test. Pomyśl o czymś, co możesz zidentyfikować jako związane ze stosunkami seksualnymi. Może to być wspomnienie własnego doświadczenia, scena z filmu lub książki. Spróbuj opisać szczegółowo co się dzieje. Najpierw same fakty: co się dzieje i jak. Następnie twoje przemyślenia - co o tym myślisz. Potem przyjdzie czas na Twoje uczucia i doświadczenia. Teraz pomyśl: czy to zdjęcie wywołało emocje? Odsetki? Radość? Przyjemność? Wstyd? Albo poczucie winy? A może zdecydowałeś: nie powinieneś zajmować się takimi bzdurami, są ważniejsze rzeczy do zrobienia. To odłóż ten tekst na bok – wszyscy wiemy, jakie są konsekwencje studiowania pod presją, a jeśli uważasz, że ten temat jest nieistotny lub wiesz o nim wszystkoseks, nie przyniesie Ci to żadnej korzyści. Jeśli udało Ci się zaliczyć test, spróbuj przeanalizować swoje fantazje pod kątem języka, jakim opisałeś proponowany temat. O seksie można mówić na różne sposoby, dlatego opiszemy pokrótce różne języki seksualności.1. Język dzieci. To pierwszy język seksualności, którego uczymy się już we wczesnym dzieciństwie. Przecież „seks” to płeć, a pierwsze słowa kierowane do nas zawierają odniesienie do naszej płci. „Och, kim jest ten nasz śliczny chłopak”, „Jaką słodką dupę ma nasza dziewczyna, teraz ją umyjemy”, „Spójrz, prawdziwy mężczyzna, jak głośno krzyczy” itp. Wszyscy pochodzimy z dzieciństwa, dlatego język ten jest szeroko rozpowszechniony w interakcjach małżeńskich. Język dziecięcy polega na używaniu zdrobnień przy opisywaniu stosunków seksualnych. Często partnerzy naśladują pytania rodziców: „Co chcemy dzisiaj robić?” „Nasz chłopiec tęsknił za nim, teraz zlitujemy się nad nim i przytulimy go”. Język ten nazywany jest także kobiecym, ponieważ to kobiety częściej rozmawiają o seksie. Pary posługujące się „dziecięcym” językiem są wobec siebie bardzo delikatne. Aby określić czynności seksualne, narządy płciowe i ich pragnienia, w swojej mowie używają eufemizmów (od greckiego ευφήμη - „roztropność”) - słów lub wyrażeń o neutralnym znaczeniu i ładunku emocjonalnym, zastępując te uważane za nieprzyzwoite lub niewłaściwe. W takich parach jest dużo czułości, ale czasami nie ma wystarczającego „kanału” dla wyrażenia „ostrych” pragnień, agresji i fantazji seksualnych.2. Język medyczny. Językiem tym często posługują się wykształcone pary, którym łatwiej jest posługiwać się powszechnie używanymi terminami medycznymi, niż próbować mówić w innym języku. Konsultowałem się kiedyś z parą, która z poważnymi twarzami, bardziej odpowiednimi do operacji chirurgicznej, rozmawiała o „trudnościach z penetracją w sytuacji, gdy penis nie jest wystarczająco wyprostowany”… Ten język jest dobry, gdy trzeba zachować neutralność lub powściągliwy, jeśli nie jest jasne, co czujesz, partnerze. Jednak pary posługujące się wyłącznie tym językiem wydają się zbyt zimne i racjonalne. Wyobraź sobie propozycję swojego partnera: „Czy będziemy dzisiaj uprawiać seks?” lub „Miałem już orgazm, możesz wytryskać”. Dla niektórych jest to całkiem do przyjęcia, dla innych jest zbyt suche i formalne. Życie seksualne takich partnerów może stać się bardzo formalne ze względu na brak ekspresji uczuć i emocji.3. Wulgaryzmy lub wulgarny język. To jest „męski” język seksualny. Mimo archaicznej głębi i świętości przekleństwa, uznanej przez wielu poważnych badaczy, pozostaje ono tematem tabu w kontaktach oficjalnych i codziennej komunikacji. Polisemia semantyczna przekleństw wyjaśnia inwersje, czyli odwrócenie znaczeń. Sacrum (pierwotność) jest jednocześnie boskie, niebezpieczne i obsceniczne. Mat pojawiał się i manifestował w kontekstach sakralnych chronionych systemem zakazów i tabu. Pamiętajcie: nie wzywajcie imienia Pana na próżno. Jest to również tabu dotyczące używania słowa o sakralnym znaczeniu. Wiele kultów, które do nas dotarły, poświęconych było różnym wersjom „Hieros gamos” (kopulacji rytualnych). Wyraźną ilustrację ech takich kultów widzimy w powieści „Kod Da Vinci” Dana Browna i w filmie „Oczy szeroko zamknięte” Stanleya Kubricka. Z historii starożytnego świata znane są kulty falliczne, które deifikowały męskie i żeńskie narządy płciowe w kontekście płodności ziemi i człowieka. Zatem przeklinanie jest ściśle związane z seksualnością. Terminologia przekleństwa w kontekście analizy seksualności przywoływana jest zazwyczaj w kontekście negatywnym, wskazując na wulgarność i niegodziwość użycia takich słów. Jednak wiele par używa wulgaryzmów „w łóżku” - dla dodatkowej przyjemności ze smaku zakazanego owocu, dla odurzenia łamania tabu. Język ten jest typowy dla inteligentnych par, które na co dzień nie posługują się takim słownictwem. Pozwala swobodnie wyrażać to, co zakazaneradzić sobie z agresją. Jeśli jednak parze używa się tylko takiego języka, może brakować mu czułości i intymności.4. Język metaforyczny. Język ten pozwala na użycie pięknych, poetyckich obrazów do opisu genitaliów i czynności seksualnych. „Nefrytowa łodyga”, „jaspisowa brama”, „kwiat miłości”, „dotyk skrzydeł ćmy”… Ten język potrafi być wzniosły, potrafi „szyfrować” i opisywać pragnienia i fantazje w symbolicznej formie. Przykładem może być dworski liryzm i poezja, odzwierciedlające pasję, miłość i pragnienia w wyrafinowanej i szarmanckiej formie. Językiem tym posługują się pary romantyczne, które przez długi czas zachowują wobec siebie czułość i zainteresowanie. Jednak pary mogą też „zaostrzyć” swój związek, posługując się analogiami do procesów produkcyjnych, działaniem mechanizmów, interakcją zwierząt itp. jako metaforami. W popularnej literaturze seksuologicznej panuje aksjomat, że nie ma odpowiedniego języka do opisu relacji seksualnych. Niektóre pary wymyślają własne nazwy dla różnych aspektów relacji seksualnej, a ten „kod”, zrozumiały tylko dla dwóch osób, pomaga stworzyć poczucie tajemnicy. Niektórzy eksperymentują z językiem, używając w różnych „proporcjach” wymienionych przez nas sposobów mówienia „o tym”. Niektórzy potrafią prosto i pięknie mówić o miłości i seksie, jasno wyrażając swoje pragnienia i nie popadając w niegrzeczność czy banalność... Prowadzi to do drugiej ważnej kwestii: nie zapominaj, że musisz rozmawiać o seksie - przed, w trakcie i po . Język seksualny pozwala omawiać preferencje i fantazje, „sygnalizować” partnerowi stopień adekwatności zrozumienia wzajemnych pragnień, a także omawiać interakcje seksualne, rozmawiać o swoich doświadczeniach i uczuciach oraz oczywiście dziękować sobie nawzajem . Wspomnieliśmy już, że zmiana języka, w którym wolisz opisywać relacje seksualne, może zmienić sam związek. Stąd ostatnia, trzecia teza – sama relacja małżonków zmienia się przez całe życie. Z pasji pierwszych miesięcy czy lat małżonkowie mogą przejść do okresów „zimnej wojny” i zimnego łoża małżeńskiego. Czasami grają w grę „udawajmy, że od dawna nie interesujemy się seksem”. Grają w nią do czasu, aż okaże się, że któreś z nich udawało zaspokajanie ich zainteresowań gdzie indziej. Czasami decydują, że bycie dobrymi rodzicami wystarczy ich współmałżonkom... Ale związek seksualny więdnie i obumiera, grzebiąc cały budynek zwany „małżeństwem”. Podam przykład z powieści Milana Kundery „Nieśmiertelność”. „Jest pierwsza w nocy, Agnieszka i Paweł się rozbierają… Długo na siebie nie patrzą… Łoże małżeńskie: ołtarz małżeństwa; a kto mówi „ołtarz”, mówi w ten sposób „ofiarę”. Tutaj jeden poświęca się drugiemu... bo całe wspólne życie (ponad dwadzieścia lat małżeństwa) opiera się na iluzji miłości, iluzji, która troskliwie pielęgnuje i chroni." Takie relacje cuchną nudą i melancholia. Ale nikt z nas w młodości nie marzy o spędzeniu większości życia obok osoby, do której nic nie czuje, z poczuciem poświęcenia, którego nikt nie potrzebuje... Jednak małżonkowie boją się rozmawiać o tym, co im nie pasuje, boją się, że staną się zdrajcami cichego spisku na temat „idealnej rodziny” - dopóki ktoś się nie załamie i będzie za późno... Jeśli chcesz, aby twój związek seksualny był świeży, ekscytujący i przynoszący radość, nie musisz tego ukrywać w puszce. Potrzebują regularnej odnowy i do tego nie trzeba uprawiać ekstremalnego seksu, zmieniać ubrań, schudnąć ani zmieniać całego stylu życia. Zacznij od czegoś prostego – od języka. Jeśli zawsze używasz tylko jednego języka lub jednego sposobu mówienia o seksie, spróbuj poeksperymentować. Spróbuj rozmawiać o seksie w sposób, w jaki nigdy wcześniej o tym nie rozmawiałeś. Wprowadź coś nowego, a na pewno uzyskasz niesamowity efekt. Nasza świadomość jest organicznie związana z pojawieniem się i rozwojem języka. Wszystko, co jest w środku…