Od autora: Artykuł ukazał się na stronie Terapia ikoną jest metodą pomocy psychologicznej, rodzajem arteterapii. Metoda ta ma na celu poszukiwanie istotnego zasobu poprzez kontakt z wewnętrznymi procesami człowieka, w wyniku tworzenia elementów ikon przy użyciu starożytnych technik malowania ikon rosyjskich, nasyconych motywem śmierci. Po pierwsze, sama wiara opiera się na wyobrażeniach o tym, co nas czeka po śmierci. Po drugie, ikony pokazują nam życie w innej rzeczywistości, innym wymiarze. Potwierdza to perspektywa obrazu w ikonie, którą nazywa się „rewersem”. Proporcje świętych nie odpowiadają rozmiarom ludzkiego ciała; święci są zawsze przedstawiani jako wyżsi od zwykłych ludzi. To samo można powiedzieć o Zbawicielu: dziecko jest przedstawiane jako mniejsza kopia osoby dorosłej. Po trzecie, kolor ikony ma specjalne znaczenie. Przykładowo czerwień jest kolorem krwi, jest kolorem szaty męczennika i jednocześnie kolorem ognistej miłości, dlatego skrzydła serafinów są oznaczone jako czerwone jako symbol miłości do Boga; czarny to kolor śmierci. Czerni nie znajdziesz na twarzach świętych, w ich ubraniach. Tutaj rolę czerni zastępuje umbra, sjena palona czy umbra palona. Sadza w czystej postaci wykorzystywana jest jedynie w przedstawianiu Piekielnej Otchłani i jaskiń (symboli grobu). Jak zatem pracować z tematem śmierci w terapii ikoną Wszystko zaczyna się od tworzenia farb, od nacierania sadzą na szkle . Proszę moich klientów o zanurzenie się w procesie tworzenia tempery jajecznej. Jest to specjalny proces medytacyjny. Okrężnymi ruchami rozcieramy suchą temperę na szkle z kurantem, aż do uzyskania jednolitej konsystencji. Co więcej, z każdym kolorem skojarzone są różne obrazy. Pomyśl o tym, co może zaprezentować Twoja nieświadomość podczas pocierania sadzy? Do jakiej głębokości można się ponieść patrząc na czarny okrąg wyłaniający się pod ruchami dzwonka? Na tym etapie zapamiętujemy nasze obrazy, rozmawiamy o nich i interpretujemy je. A teraz farba jest gotowa. Co dalej? Następnie przystępujemy do bezpośredniego wykonania technicznego elementu ikony. Podczas pracy z motywem śmierci najlepszym symbolem na ikonie jest element „zjeżdżalnia z jaskinią”. Używając symboliki psychoanalizy, możemy powiedzieć, że góra to nasi rodzice, a także męska zasada, a zatem wszystkie męskie cechy człowieka. Jaskinia – grób, śmierć, zapomnienie. Nawet przy zastosowaniu maswerku w swojej pracy wszystkie slajdy wychodzą inaczej; nie ma jednego odcienia, w który można „wpaść” dwa razy. Podobnie obrazy powstające w procesie pracy są indywidualne. Symbol góry pozwala wejść w wspomnienia z dzieciństwa i rodziców, przeanalizować swój rozwój osobisty na poziomie aspiracji (w końcu góra jest także naszą przeszkodą na drodze do celu), zajrzeć do jaskini i symbolicznie dotknąć śmierć. Temat śmierci zawsze pobudza naszą wyobraźnię, nawet oddech zatrzymuje się, gdy lekko uchylimy tę zasłonę. Na tym etapie pracy klienci zanurzeni są w myślach o śmierci, uświadamiają sobie skończoność życia, pamiętają doznania pojawiające się w ciele i rozmawiają o emocjach, które objawiają się w procesie pracy z sadzą. Praca z temperą, powolne ruchy pędzla, głęboka koncentracja na samym procesie tworzenia pozwala na ucieczkę od zbyt aktywnego, stresującego, a zarazem rutynowego biegu codzienności. Kreatywności samej w sobie towarzyszy głęboka praca wewnętrzna, pozwala dotrzeć do „gorących” punktów klienta i jest w pewnym stopniu pracą diagnostyczną. Znaczący kontakt danej osoby z kolorem czarnym może sprowadzić klienta nie tylko na myśli o śmierci i lękach z nimi związanych, ale także otworzyć nowe aspekty we własnym „ja”, być może nawet odpowiedzieć wewnętrznie ponurą pustką lub odwrotnie, otchłań nieograniczonych możliwości.