Pojęcie coachingu pojawiło się w Rosji stosunkowo niedawno – w połowie lat 90-tych. Ale dziś coaching stał się jedną z najpopularniejszych i najbardziej poszukiwanych usług na rosyjskim rynku pomocy psychologicznej. Termin coaching został zaproponowany przez angielskiego biznesmena i konsultanta Sir Johna Whitmore'a i można go przetłumaczyć na język rosyjski jako „instruować, szkolić”. Coaching ma swoje korzenie w sporcie. Coaching to pojęcie niejednoznaczne. Dlatego trudno podać jego dokładną definicję. Krótko mówiąc, coaching to profesjonalna usługa, która pomaga klientom w życiu osobistym i zawodowym. Coaching opiera się na psychologii, sporcie, filozofii, logice, sztuce, doświadczeniu życiowym. Coaching obejmuje różnorodne procedury: indywidualne konsultacje dotyczące kwestii biznesowych i osobistych, treningi personalne mające na celu rozwój niezbędnych umiejętności, wsparcie – udział konsultanta coacha w procesie. codziennego życia biznesowego Klienta (spotkania, negocjacje, przemówienia), opracowywania decyzji, rekomendacji, aż po wybór stylu ubioru itp. W coachingu personalnym najważniejsza jest indywidualna praca z klientem. Celem coachingu jest pomoc ludziom w lepszym zrozumieniu siebie, podejmowaniu lepszych decyzji i skutecznym ich wdrażaniu. Kim jest coach? Z sukcesem coachami stają się osoby reprezentujące różne zawody – konsultanci biznesowi, menedżerowie HR, specjaliści ds. marketingu – to niewielka część specjalizacji, jakie muszą opanować coachowie, zanim będą mogli nazywać się profesjonalnymi coachami. Jednak moim zdaniem lepsi od innych są psychoterapeuci, którzy posiadają niezbędne umiejętności: 1. Umiejętność słuchania i słyszenia (w tym tego, co nie zostało powiedziane na głos) 2. Umiejętność akceptowania osoby bez osądzania 3. Zachowania poufności. W praktyce światowej zwyczajowo uczy się poradnictwa psychologicznego dorosłych, osób osobiście dojrzałych. I nie chodzi tu o liczbę przeżytych lat, ale o jakość i głębokość przeżywania i rozumienia własnego życia. Aby zrozumieć drugiego coach musi doświadczyć jak najwięcej różnych uczuć: radości, zachwytu, szczęścia, wątpliwości, złości, irytacji... Powinien mieć doświadczenie relacji przyjacielskich, rodzinnych, koleżeńskich. Tematy, z którymi pracuje konsultant – kryzysy, samotność, lęki, porażki, konflikty, sukcesy – powinny być także jego tematami, tylko dobrze wypracowanymi w terapii osobistej. Wiek coacha w połączeniu z doświadczeniem życiowym i cechami osobowości zwiększa zaufanie klienta i daje pewność wyniku. Kiedy klient widzi przed sobą doświadczoną osobę, staje się bardziej otwarty. Moim zdaniem dobry trener nie może mieć mniej niż 35 lat. Profesjonalny, wykwalifikowany trener musi doskonale znać siebie, a nie metody i techniki. Osobowość jest głównym narzędziem coacha. Kto i dlaczego potrzebuje coachingu Klientami coachingu są z reguły ludzie sukcesu, kadra kierownicza firm i biznesmeni. Wydawałoby się, po co takim osobom potrzebny jest coach/konsultant? Klientami coacha są jednak przede wszystkim ci, którzy odnoszą sukcesy. Ci ludzie budują swój biznes w trudnych rosyjskich realiach. Osoby posiadające wyraźne cechy, które z jednej strony im pomagają, a z drugiej stwarzają trudności, potrzebują odpowiedniego, niezależnego rozmówcy – osoby, z którą będą mogli omówić problem, spojrzeć na sytuację z różnych stron, lepiej zrozumieć, co dostępne są opcje oraz zalety i wady, należy przewidzieć możliwe konsekwencje. Osoba na górze jest zawsze w bezbronnej sytuacji. Musi wielokrotnie podejmować decyzje, od których zależy los, zdrowie i dobro wielu ludzi. I jasne jest, że taka osoba potrzebuje rzetelnej, obiektywnej informacji i odpowiedniej oceny swoich działań. Jednakże otaczający go ludzie są od niego w różnym stopniu zależni. Osoby z najbliższego otoczenia klienta są emocjonalnie zaangażowane w procesy zachodzące w organizacji, mają własne interesy i dlatego nie mogą być równorzędnymi partnerami ani obiektywnymi rozmówcami. Z.